1. قرآن‌کريم

2. ابن‌سينا (۱۳۸۸) اشارات و تنبيهات. ترجمة حسن ملکشاهي. تهران: سروش.

3. پورنامداريان، تقي (۱۳۸۶) ديدار با سيمرغ. تهران: پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات فرهنگي.

4. زرين‌کوب، عبدالحسين (۱۳۸۹) دنبالة جستجو در تصوف ايران. تهران: اميرکبير.

5. ساداتی، سيد ارسلان و پروانه عادل‌زاده (۱۳۹۷)«بازنگری رمز تنبيه اول نمط نهم اشارات و تنبيهات در رد انتساب سلامان و ابسال به ابن‌سينا». ادبيات عرفانی دانشگاه الزهراء. سال دهم. شمارة ۱۸: ۳۳-۵۶.

6. ساوي، ابن‌سهلان (۱۳۹۱) شرح رسالةالطير. تهران: نور محبت.

7. سهروردي، شهاب‌‌الدين يحيي (۱۳۷۷) قصه‌هاي شيخ اشراق. تهران: مرکز.

8. شيخ صدوق (۲۰۰۶) علل الشرائع. بيروت: دارالمرتضی.

9. عطار، فريدالدين (۱۳۹۲) الهي‌نامه. تصحيح محمدرضا شفيعي‌کدکني. تهران: سخن.

10. عطار، فريدالدين (۱۳۸۴) منطق‌الطير. تصحيح محمدرضا شفيعي‌کدکني. تهران: سخن.

11. غزالی، محمد (۱۳۵۵) قصة مرغان. تصحيح نصرالله پور جوادی. تهران: انجمن فلسفه.

12. فاخوري، حنّا و جر، خليل (۱۳۷۳) تاريخ فلسفه در جهان اسلامي. ترجمة عبدالمحمد آيتي. تهران: علمي و فرهنگي.

13. فلوطين (۱۳۸۸) اثولوجيا. ترجمة حسن ملکشاهي. چاپ دوم. تهران: سروش.

14. فلوطين (۱۳۸۹) دورة آثار فلوطين (= تاسوعات: انئادها). ترجمة محمدحسن لطفي. تهران: خوارزمي.

15. کُربن، هانري (۱۳۸۴) ابن‌سينا و تمثيل عرفاني. تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگي/ دانشگاه تهران.

16. کُربن، هانري (۱۳۹۲) ابن‌سينا و تمثيل عرفاني. ترجمة انشاالـله رحمتي. تهران: ‌سوفيا.

17. لاهوری، ‌محمد اقبال (۱۳۳۶) احيای‌ فکر دينی در اسلام. ترجمة احمد آرام. تهران: رسالت قلم.