|
1. احمدي، بابک (1384) هايدگر و پرسش بنيادين. چاپ سوم. تهران: مرکز. 2. بلاکهام، هرولدجان (1385) شش متفکر اگزيستانسياليست. ترجمة محسن حکيمي. تهران: مرکز. 3. جمادي، سياوش (1385) زمينه و زمانة پديدارشناسي. تهران: ققنوس. 4. حاجي‌علي اورک¬پور، صبورا (1388) «سير انديشة هايدگر درباب زبان». کتاب ماه فلسفه. شمارة 24: 79-89. 5. حنايي‌کاشاني، محمدسعيد (1375) «هيدگر، انسان، هستي». ارغنون. شمارة 11و 12: 181-210. 6. دارتيک، آندره (1376) پديدارشناسي چيست. ترجمة محمود نوالي. تهران: سمت. 7. داوري اردکاني، رضا (1389) «هستي ازمنظر هايدگر». کتاب ماه و فلسفه. شمارة 42: 146-150. 8. روزبه، محمدرضا (1380) ادبيات معاصر (شعر). تهران: روزگار. 9. سپهري، سهراب (1387) هشت کتاب. چاپ چهل‌ودوم. تهران: طهوري. 10. ــــــــ (1381) هشت کتاب. به‌کوشش محمد حقوقي. چاپ نهم. تهران: نگاه. 11. شمس لنگرودي، محمد (1384) تاريخ تحليلي شعر نو. چاپ چهارم. تهران: مرکز. 12. شميسا، سيروس (1382) نگاهي به سپهري. چاپ هشتم. تهران: صداي معاصر. 13. ــــــــ (1370) نگاهي به سهراب سپهري. تهران: مرواريد. 14. کمالي، سيدمجيد (1390) «پيوند پديدارشناسي و هرمنوتيک در هستي‌شناسي هايدگر: خوانشي از کتاب هستي و زمان هايدگر». کتاب ماه فلسفه. شمارة 44: 16-27. 15. ــــــــ (1383) «زبان و سکوت، گفت‌وگوي هايدگر و گئورگ تراکل». نامة فرهنگ. شمارة 52: 80-90. 16. گردر، يوستين (1377) دنياي سوفي. ترجمة حسن کامشاد. چاپ ششم. تهران: نيلوفر. 17. گلن¬گري، جي (1390) «هستي و انسان در انديشة هايدگر». خردنامه. سال سوم. شمارة 7: 107-118. 18. هايدگر، مارتين (1391) زبان خانة وجود. ترجمة جهانبخش ناصر. تهران: هرمس. 19. ــــــــ (1381) شعر، زبان و انديشة رهايي (هفت مقاله از هايدگر). ترجمة عباس منوچهري. تهران: مولي. 20. ــــــــ (1379) «عصر تصوير جهان». ترجمة حميد طالب¬زاده. فصلنامة فلسفه. سال اول. شمارة 1: 140-150. 21. ــــــــ (1393) هستي و زمان. ترجمة عبدالکريم رشيديان. چاپ چهارم. تهران: ني. 22. Heidegger, Martin (1971) The Origin of the Work of Art, in poetry Language, Trans by Albert Hofstadter, New York: Harper & Row.
|
صاحب امتیاز و ناشر
