---

آزمونهای کلوز (متن دارای جای خالی) بصورت گسترده برای سنجش میزان درک مطلب، خوانایی متن و توانایی زبانی بکار برده شده اند ولی هنوز بر سر این قضیه که این آزمونها چه جیزی را میسنجند اختلاف نظر وجود دارد و نتیجه تحقیقیات کمی و همبستگی محور در این مورد قانع کننده نیست. تحقیق حاضر با یک رویکرد کیفی به موضوع برداخته و قصد دارد اعتبارقضاوتی این آزمونها را از نظر آزمون شوندگان بررسی نماید. به همین منظور یک گروه 32 نفره در یک آزمون کلوز استاندارد شرکت کردند. فرضیه تحقیق این بود که اگر کلوز آزمون معتبر درک مطلب باشد باید داوطلبینی که تست کلوز را انجام میدهند مشکلی در تکمیل جاهای خالی نداشته باشند چرا که متن اصلی که کلوز بر بایه آن ساخته شده بود از یک کتاب درسی روش تحقیق برای دانشجویان کارشناسی بود و همه داوطلبین بالاتر از آن سطح  یا دانشجوی دکترا و یا استاد دانشگاه بودند. یافته ها مشخص کرد که آزمون کلوز هم برای انگلیسی زبانها و هم کسانی که زبان مادریشان انگلیسی نبود فوق العاده سخت بود و بنا به ادعای داوطلبین نمرات شان در ازمون نمایانگر میزان درک مطلب آنها نبود. دیگر یافته های تحقیق و معانی آنها در مقاله آورده شده است.

---

هدف پژوهش حاضر مطالعه رابطه ی بین استفاده از راهکارهای شناختی و فراشناختی توسط آزمون شوندگان و عملکرد آنها در آزمون خواندن و درک مطلب بود. پژوهشگران از ابزارهای ذیل برای جمع آوری داده های خودکاوانه و پس کاوانه از شرکت کنندگان در پژوهش استفاده کردند: (1) آزمون جندگزینه ای خواندن و درک مطلب، (2) چک لیست  حاوی راهکارهای خاص که باید بلافاصله پس از انتخاب هر گزینه مورد استفاده قرارمی گرفت، (3) چک لیست حاوی راهکارهای عامتر که باید بعد از اتمام آزمون مورد استفاده قرار می گرفت. نتایج نشان داد که آزمون شوندگان از راهکارهای منتهی به پاسخ درست و راهکارهای منتهی به پاسخ نادرست استفاده کرده اند. الگوی استفاده از راهکارها نشانگر گرایش آزمون شوندگان به استفاده بیشتر از راهکار "بازگشت به متن خواندنی" به عنوان راهکاری که به پاسخ درست منتهی می شود و راهکار "حدس" به عنوان راهکاری که به پاسخ نادرست منتهی می شود می باشد. نتایج همچنین نشان می دهند که عملکرد راهکارهای دوگانه فوق هنگام مقایسه در دو آزمون ساده و مشکل متفاوت است.