بررسی تاثیرعامل شخصیتی برونگرایی /درونگرایی بر کاربرد توانش راهبردی درارتباط ارجاعی نوشتاری یادگیرندگان زبان انگلیسی
|
موسی احمدیان ، حمید رضا یادگاری |
دانشگاه اراک |
|
چکیده: (13863 مشاهده) |
تحقیق حاضر میکوشد تا تاثیرعامل شخصیتی برونگرایی/درونگرایی بر توانش راهبردی یادگیرندگان زبان انگلیسی در "ارتباط ارجاعی نوشتاری" را بررسی نماید. منظور از توانش راهبردی، دانش و توانایی کاربرد راهبردهای جبرانی در حل مسئله ارتباطی است که یادگیرندگان زبان با آنها روبرو هستند. فرضیه تحقیق عبارت است از: رابطهای بین عامل شخصیتی "برونگرایی/درونگرایی" و استفاده از راهبردهای جبرانی در ارتباط نوشتاری یادگیرندگان زبان انگلیسی وجود ندارد. برای آزمودن فرضیه، بیست و پنج دانشجوی برونگرا و بیست و پنج دانشجوی درونگرا که براساس آزمون بسندگی میشیگان (1997)، در سطح زبانی متوسط بالا بودند از میان هفتاد دانشجوی رشته زبان انگلیسی دانشگاه اراک انتخاب گردیدند. در هر گروه، از هرآزمودنی خواسته شد تا فعالیتهای ارتباطی داده شده را برای دانشجوی دیگری با تقریبا همان سطح بسندگی زبانی بصورت کتبی شرح دهد به طوری که دانشجوی خواننده بتواند با توضیحات وی تصویر یا کلمه مورد نظر را انتخاب کند وبنویسد. آنگاه با استفاده از جدول طبقه بندی راهبردهای جبرانی انواع راهبردهایی که دانشجویان در ارتباط نوشتاری بکار برده بودند مشخص گردید. سپس راهبردهای جبرانی گروههای برونگرا و درونگرا طی محاسبه آماری "آزمون تی" با هم مقایسه شدند. نتیجهی تحقیق نشان داد که درونگراها از راهبردهای مفهومی بیشتری نسبت به برونگراها استفاده کرده و برونگراها راهبردهای تعاملی و "ترانویسی و استفاده از کلمات هم معنی" (به عنوان راهبردهای زبانشناختی) را نسبت بهدرونگراها بیشتربکار بردهاند. در واقع، یافته ها حاکی از آن است که بین عامل شخصیتی برونگرایی/درونگرایی و استفاده از برخی راهبردهای جبرانی در ارتباط نوشتاری رابطه وجود دارد. این نکته میتواند برای معلمان، برنامه ریزان درسی و محققان حائز اهمیت باشد. کاربردهای یافته های تحقیق در آموزش زبان بحث شده است. |
|
واژههای کلیدی: برونگرایی درونگرایی، توانش راهبردی، راهبردهای جبرانی، ارتباط ارجاعی، فعالیتهای ارتباطی، نگارش راهبردی |
|
متن کامل [PDF 1324 kb]
(4552 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
انتشار: 1387/12/25
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|