سامانه نشریات علمی

شین­اسپلینت دردی شایع در بین دوندگان است که در ناحیۀ قدامی ساق پا بروز می­کند. این تحقیق بررسی فعالیت الکتریکی عضلات ساق پا در ورزشکاران سالم و مبتلا به شین­اسپلینت است. از بین دانشجویان رشتۀ تربیت بدنی، 15 نفر سالم (قد: 97/5± 20/ 176 سانتی­متر و وزن: 47/10 46/75 کیلوگرم) و 15 نفر مبتلا به شین­اسپلینت (قد: 18/6 2/176سانتی­متر و وزن: 187/9 66/67 کیلوگرم) با دامنۀ سنی 18تا 25 سال در این تحقیق مشارکت کردند. فعالیت الکتریکی عضلات ساق پا در هر دو گروه و از سه عضلۀ درشت­نی قدامی، دوقلو داخلی و دوقلو خارجی ثبت شد. 27 ویژگی (18 ویژگی در حوزۀ زمان و 9 ویژگی در حوزۀ فرکانس) برای هریک از سیگنال­های الکترومایوگرام استخراج شد. در این مطالعۀ از روش تحلیل مؤلفه­های اصلی موسوم به روش پی­سی­ای برای پیداکردن تفاوت در  فعالیت الکتریکی سه عضلۀ مورد نظر در بین ورزشکاران سالم و مبتلا به شین­اسپلینت استفاده شد. نتایج نشان دادند که می­توان با استفاده از سیگنال­های الکترومایوگرام و روش پی­سی­ای، حد آستانه­ای تعریف کرد و با استفاده از این مقدار افراد سالم و بیمار را از هم تفکیک کرد؛ زیرا مشاهده شد تفاوت معناداری بین عضله­های افراد سالم و بیمار وجود دارد و استفاده از روش پی­سی­ای، برای شناسایی این تفاوت­ها مؤثر و پذیرفتنی است.