، rasoolyaali@yahoo.com
چکیده: (1821 مشاهده)
کمبود اطلاعات حسی، ضعف عضلانی، عدم هماهنگی و حس موقعیت مفصل از عوامل پیشبینیکننده اختلالات اسکلتی عضلانی هستند و به نظر میرسد که فعالیتهای ورزشی بتواند بر کنترل پاسچر و حس عمقی مفاصل، اثر گذار باشد. لذا هدف از این پژوهش، تاثیر تمرینات پیلاتس بر تعادل و حس عمقی در دانشجویان دختر بود. 98 نفر از دانشجویان دختر در محدوده سنی 18 تا 25 سال و وزن 7±92/57 کیلوگرم بصورت داوطلبانه پس از تکمیل فرم رضایتنامه کتبی در این مطالعه شرکت کردند. از این تعداد 91 نفر دانشجو سالم در گروه آزمایش و 7 نفر دانشجو دارای معافیت ورزشی (دارای مشکلات پزشکی مانند: جراحی اخیر عیوب انکساری چشم، کیست و غیره) در گروه کنترل قرار گرفتند. حس وضیعت مفصل مچ پا و زانو با استفاده از آزمون بازسازی فعال زاویه مچ پا و زانو؛ تعادل ایستا با استفاده از آزمون شارپند رومبرگ در قبل و بعد از 16 جلسه مداخله اندازهگیری شد. به منظور تعیین تفاوت در پیشآزمون و پسآزمون (تفاوت درونگروهی) از آزمون ویلکاکسون استفاده شد و جهت مقایسه بین گروهها از آزمون کوواریانس استفاده شد (البته پیشتر دادهها نرمال گشت). نتایج نشان داد بعد از مداخله، در گروه آزمایش، تعادل ایستا در پسآزمون نسبت به پیشآزمون افزایش معنادار یافت. حس وضعیت دورسیفلکشن، پلانتارفلکشن مچ پا و فلکشن زانو در گروه آزمایش در پسآزمون نسبت به پیشآزمون افزایش معنادار یافت. همچنین نتایج آزمون کوواریانس نشان داد که در متغیرهای تعادل ایستا و حس وضعیت دورسیفلکشن و پلانتارفلکشن مچ پا و حس وضعیت فلکشن زانو بین دو گروه در مرحله پسآزمون تفاوت معنادار وجود دارد. با توجه به میانگین تعدیل شده در مرحله پسآزمون، گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل عملکرد بهتری داشت. نتایج نشان داد که تمرینات پیلاتس به منظور بهبود حس عمقی مچ پا و زانو و در نتیجه ارتقاء کنترل پاسچر در نوجوانان و جوانان مناسب است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
آسیب شناسی و حرکات اصلاحی دریافت: 1402/5/2 | پذیرش: 1402/11/23