|
۱. آذرنیوار، لیلا؛ پورالخاص، شکرالله؛ و کیانی، احمدرضا (۱۴۰۱). بررسی مرگ و تأثیر آن بر زندگی در آثار سعدی با تکبه بر روان‌درمانگری اگزیستانسیال اروین یالوم. زبان و ادبیات فارسی دانشگاه خوارزمی. سال سی‌ام. شمارة ۹۲: ۷-۳۰. ۲. استروداک، جورج کی (۱۳۹۵). هنر خوشبختی از دیدگاه اپیکور. ترجمة فرخ بافنده. تهران: پندار تابان. ۳. استیس، ولتر (۱۹۸۴). تاریخ الفلسفه الیونانیه. ترجمة مجاهد عبدالمنعم مجاهد. القاهره: دارالشقافه للنشر و التوزیع. ۴. اعتمادی گلریز، محمدجواد؛ عباسی، حبیب‌الله؛ و رسولی‌پور، رسول (۱۳۹۹). خطاها و محدودیت‌های شناختی انسان به‌روایت مولانا با نگاهی به سنت‌های معرفت‌شناسی در فلسفه. زبان و ادبیات فارسی دانشگاه خوارزمی. سال بیست‌وهشتم. شمارة ۸۸: ۷-۳۶. ۵. اورسون، استفن (۱۳۹۵). تاریخ فلسفة راتلج (جلد دوم: از ارسطو تا آگوستین). ترجمة علی معظمی جهرمی. تهران: چشمه. ۶. برن، ژان (۱۳۹۴). فلسفة اپیکور. ترجمة ابوالقاسم پورحسینی. تهران: امیرکبیر. ۷. بریه، امیل (۱۳۷۴). تاریخ فلسفه در دورة انتشار فرهنگ یونانی و دورة رومی. ترجمة علی‌مراد داوودی. چاپ دوم. تهران: مرکز نشر دانشگاهی. ۸. بکر، لارنس سی (۱۳۷۸). تاریخ فلسفة اخلاق غرب. گروهی از مترجمان. قم: مؤسسة آموزشی و پژوهشی امام‌خمینی(ره). ۹. بهاءالدین محمد بلخی (۱۳۸۲). معارف (بهاء ولد). تصحیح بدیع‌الزمان فروزانفر. تهران: طهوری. ۱۰. بینامطلق، سعید (۱۳۹۸-۱۳۹۹). درسگفتار دوران یونانیمآبی (هلنستیکی). اصفهان: دانشگاه اصفهان. ۱۱. پناهی، مهین (۱۳۸۹). تحلیل زیبانگری بیدل دهلوی (با رویکرد روانشناختی). مطالعات روانشناختی دانشکدة علوم تربیتی و روان‌شناسی دانشگاه الزهراء (س). دورة ششم. شمارة ۳: ۱۳۵- ۱۷۰. ۱۲. توماس، هنری؛ دانالی، توماس (۱۳۷۲). ماجراهای جاودانه در فلسفه. ترجمة احمد شهسا. تهران: ققنوس. ۱۳. جاناتان ری، ارمسن (۱۳۷۸). دانشنامة ملخص فلسفه و فیلسوفان غرب. ترجمة امیر جلال‌الدین اعلم، تهران: توحید. ۱۴. جعفری، محمدتقی (۱۳۶۸). شرح مثنوی. تهران: اسلامی. ۱۵. خواجه نصیرالدین طوسی (۱۳۴۶). اخلاق ناصری. تهران: علمیه اسلامیه. ۱۶. راسل، برتراند (۱۳۵۱). تاریخ فلسفة غرب و روابط آن با اوضاع سیاسی و اجتماعی از قدیم تا امروز. ترجمة نجف دریابندری. چاپ ششم. تهران: پرواز. ۱۷. سبزواری، هادی‌بن‌مهدی (۱۳۶۹). شرح المنظومه. تصحیح و حواشی حسن حسن‌زاده آملی. تحقیق مسعود طالبی. جزء اول (قسم المنطق). تهران: ناب. ۱۸. سعدی، مصلح‌بن‌عبدالله (۱۳۶۷). کلیات سعدی. به‌اهتمام محمدعلی فروغی. تهران: امیرکبیر. ۱۹. سهلگی، محمدبن‌علی (۱۳۸۴). دفتر روشنایی؛ از میراث عرفانی بایزید بسطامی، تصحیح محمدرضا شفیعی‌کدکنی. تهران: سخن. ۲۰. شمس‌الدین محمد تبریزی (۱۳۸۵). مقالات شمس تبریزی. تصحیح و تعلیق محمدعلی موحد. تهران: خوارزمی. ۲۱. شیشکین، آ (۱۳۳۵). علم اخلاق اپیکور، لوکرس و اسپینوزا. ترجمة محمدتقی برومند. تهران: شبگیر. ۲۲. عزالدین محمود کاشانی (بیتا). مصباح‌الهدایه و مفتاح‌الکفایه. تهران: هما. ۲۳. عطار، فریدالدین (۱۳۸۶). تذکرة‌الاولیاء. تصحیح محمد استعلامی. تهران: زوار. ۲۴. غزالی، محمد (۱۳۸۶). احیاء علوم‌الدین. ترجمة مؤیدالدین خوارزمی. تصحیح حسین خدیوجم. تهران: علمی و فرهنگی. ۲۵. فروزانفر، بدیع‌الزمان (۱۳۶۷). شرح مثنوی شریف. تهران: زوار. ۲۶. فیبلمن، جیمز کرن (۱۳۷۵). آشنایی با فلسفة غرب. ترجمة محمد بقایی. تهران: حکمت. ۲۷. قشیری، ابوالقاسم (۱۳۷۴). رسالة قشیریه. ترجمة ابوعلی عثمانی. تصحیح بدیع‌الزمان فروزانفر. تهران: علمی و فرهنگی. ۲۸. کاپلستون، فردریک (۱۳۶۲). تاریخ فلسفة یونان و روم. ترجمة سید جلال‌الدین مجتبوی. جلد اول. تهران: علمی و فرهنگی. ۲۹. کارتلج، پل (۱۳۸۳). دموکریتوس. ترجمة اکبر معصومبیگی. تهران: آگه. ۳۰. کلابادی، ابوبکر محمد (۱۳۷۱). کتاب التعرف. تصحیح محمدجواد شریعت. تهران: اساطیر. ۳۱. گاتلیب، آنتونی (۱۳۸۴). رؤیای خرد (تاریخ فلسفه غرب از یونان باستان تا رنسانس). ترجمة لیلا سازگار. تهران: ققنوس. ۳۲. لائرتیوس، دیوگنس (۱۳۸۷). فیلسوفان یونان. ترجمة بهراد رحمانی. تهران: مرکز. ۳۳. لوکرتیوس کاروس، تیتوس (۱۳۹۰). دربارة طبیعت. ترجمة میرجلال‌الدین کزازی. تهران: معین. ۳۴. لوید، ژنویو (۱۳۹۶). اسپینوزا و کتاب اخلاق. ترجمة مجتبی درایتی و دیگران. تهران: شبخیز. ۳۵. مایر، فریتس (۱۳۷۸). حقیقت و افسانه. ترجمة مهرآفاق بایبوردی. تهران: مرکز نشر دانشگاهی. ۳۶. محمدبن منور (۱۳۸۶). اسرار التوحید. تصحیح و تعلیقات محمدرضا شفیعی‌کدکنی. تهران: آگاه. ۳۷. مگی، برایان (۱۳۸۸). داستان فلسفه. ترجمة مانی صالحی علامه. تهران: آمه. ۳۸. مورتون، اَدَم (۱۳۸۱). فلسفه در عمل: مدخلی بر پرسش‌های عمده. ترجمة فریبرز مجیدی. تهران: مازیار. ۳۹. مولوی، جلال‌الدین محمد (۱۳۸۴). دیوان کبیر شمس. تصحیح بدیع‌الزمان فروزانفر. تهران: طلایه. ۴۰. مولوی، جلال‌الدین محمد (۱۳۸۵). مثنوی معنوی (از روی نسخة ۶۷۷ هـ. ق). به‌اهتمام توفیق سبحانی. چاپ ششم. تهران: روزنه. ۴۱. مولوی، جلال‌الدین محمد (۱۳۸۶). فیه‌مافیه. تصحیح بدیع‌الزمان فروزانفر. تهران: نگاه. ۴۲. نجم‌الدین کبری (۱۳۶۳). الاصول العشره. ترجمه و شرح عبدالغفور لاری. تصحیح نجیب مایل‌هروی. تهران: مولی. ۴۳. ورنر، شارل (۱۳۷۳). حکمت یونان. ترجمة بزرگ نادرزاد. چاپ دوم. تهران: علمی و فرهنگی. ۴۴. هجويري، ابوالحسن علي‌بن‌عثمان (۱۳۷۵). کشف‌المحجوب. تصحيح والنتين ژوکوفسکي. چاپ چهارم. تهران: طهوري. ۴۵. هومن، محمود (۱۳۸۵). درس‌گفتارهای فلسفی. شیراز: نوید شیراز. 46. Annas, Julia (1987) Epicurus on pleasure and happiness, Philosophical Topics, V. 15- (2), Pp: 5-21. [ DOI:10.5840/philtopics19871521] 47. Annas, Julia (1993) The morality of happiness. Oxford University Press. 48. Bergsma, Ad. (2008). Happiness in the garden of Epicurus, Jornal of happiness studies, 9 (3), 397-423. [ DOI:10.1007/s10902-006-9036-z] 49. Epicurus. (1994). The Epicurus Reader, selected writing and testimonia, India Polis: Hackett. 50. Farrington, Benjamin (1967) The Faith of Epicurus, New York: Basic Books INC., Publishers. 51. Fournier, Michael (2018) "Epicurus' Panpsychism", Dionysius 36, 25-37. 52. Mcmullin, Ernan (1954) Materialism in: Encyclopedia of Religion, Lindasay Jones, Editor in chief: Lindsay. 53. Scharfstein, Ben - Ami (1998) A Comparative History of World Philosophy: from the Upanishads to Kant, Albany: State of university of new york press. [ DOI:10.1515/9781438418872] 54. Tsouna, Voul. (2009) Epicurean therapeutic strategics, The Cambridge Companion Epicureanism. [ DOI:10.1017/CCOL9780521873475.015] 55. Warren, James (2004) Facing Death Epicurus and his critics, Faculty of classics Cambridge. [ DOI:10.1093/0199252890.001.0001] 56. Warren, James (2002) Epicurus and Democritean Ethics: An Archaeology of Ataraxia, Cambridge University press.
|
صاحب امتیاز و ناشر
