A Study of Elements of Linguistic Politeness in Qabousnameh Based on the Brown and Levinson Theory

Danesh, Ebrahim; Toosi Nasrabadi, Mohammad Reza

doi:10.61186/jpll.29.91.129

[Home ] [Archive]

[ فارسی ]

Half-Yearly Persian Language and Literature

دوفصلنامه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه خوارزمی

Main Menu

Home

Journal Information

Articles archive

For Authors

For Reviewers

Registration

Contact us

Site Facilities

Publication statistics

Search in website

Receive site information

Publication Information

Publisher
Kharazmi University
Managing Director
Nasergholi Sarli
Editor-in-Chief
Habib-Allah Abbasi
Manager
Zahra Saberi
In charge of the Site
Tahereh sadate Mirahmadi

ISSN	2476-6925
EISSN	24766941

Indexing Databases

Social Networks

Volume 29, Issue 91 (12-2021)

Persian Language and Literature 2021, 29(91): 129-153

Back to browse issues page

A Study of Elements of Linguistic Politeness in Qabousnameh Based on the Brown and Levinson Theory

Ebrahim Danesh ^*

¹, Mohammad Reza Toosi Nasrabadi²

1- Mohaghegh Ardabili University , e.danesh@uma.ac.ir
2- Kharazmi University

Abstract: (4222 Views)

Linguistic politeness is a phenomenon that is usually observed in everyday human interaction and shows how to use language to manage the interpersonal relationships of speakers. Qabousnameh is one of the most important texts of Persian didactic literature, which Onsor Al-Ma’āli wrote in forty-four chapters, with the aim of educating his son, Gilanshah, and his learning about social etiquette, knowledge, and techniques necessary for life, government, statehood, etc. Iranians have long cherished this book because of its didactic value and have used its anecdotes for educating their children. In this article the representation of linguistic politeness in Qabousnameh was studied using the politeness theory of Brown and Levinson. The findings showed that politeness was conceptualized as a social and cultural phenomenon in Qaboosnameh, which is the result of constructive interaction of individuals with mental, expressive and behavioral dimensions: in the mental dimension, consideration of audience and measuring the contextual situation and reflection on speech and its various meanings and effects; in the linguistic and expressive dimension, the standards of eloquence and the etiquette of speech; and in the behavioral dimension, the significant or influential negative and positive speech acts in language politeness were introduced and explained. In this paper, out of many cases that were studied in Qabousnameh, 27 examples were presented using the descriptive-analytical method and the pragmatic approach to the Brown and Levinson theory. According to the author of Qabousnameh, speech acts of the parties to the dialogue can save or threaten the face of the speaker and the audience; therefore, he proposed strategies to save or promote the face of the parties. Qabousnameh can be considered as one of the oldest texts in Persian literature, which mentions body language and the need for its proper use in linguistic interaction and interpersonal relationships.

Keywords: linguistic politeness, didactic literature, linguistic criticism, Qabousnameh, Brown and Levinson

Full-Text [PDF 5855 kb] (876 Downloads)

Type of Study: Research | Subject: Special

References

1. قرآن کريم (1376) ترجمة محي¬الدين الهي قمشه¬اي. تهران: فيض کاشاني.

2. نهج البلاغه (1390) ترجمة سيدجعفر شهيدي. چاپ سي‌ويکم. تهران: علمي و فرهنگي.

3. اسماعيلي، مراد (1395) «وجوه تشابه برخي مؤلفه¬هاي فرهنگي قابوسنامه با متون اوستايي و پهلوي». متن‌شناسي ادب فارسي. شمارة 3: 39-52.

4. انصاري¬نژاد، مهران (1398) مقايسة شاهنامة فردوسي و ايلياد هومر (براساس نظرية ادب براون و لوينسون). تهران: راه دکتري.

5. انوري، حسن (1382) فرهنگ بزرگ سخن. جلد 6و7. چاپ دوم. تهران: سخن.

6. باقري، مهري (1389) مقدمات زبان¬شناسي. چاپ سيزدهم. تهران: قطره.

7. جاحظ، ابوعثمان عمرو (1423) البيان و التّبيين. تحقيق ابراهيم شمس‌الدين. بيروت: موسسه الأعلمي للمطبوعات.

8. حافظ، شمس¬الدين‌محمد (1320) ديوان حافظ. به‌اهتمام محمد قزويني و قاسم غني. تهران: زوار.

9. دهخدا، علي‌اکبر (1377) لغت¬نامه. زير نظر محمد معين و سيدجعفر شهيدي. تهران: دانشگاه تهران.

10. رحماني، حسين (1393) «نگاهي به قدرت و جنسيت از منظر ادب و بي‌ادبي در رمان‌هاي نوجوانان فارسي‌زبان». زبان و زبان‌شناسي. شمارة 20: 31 56.

11. رسولي، حجت (1380) «تأمّلي در تعريف بلاغت و مراحل تکامل آن». پژوهشنامة علوم انساني. شمارة 31: 89ـ 98.

12. زندي، بهمن (1390) زبان¬آموزي. چاپ يازدهم. تهران: سمت.

13. سعدسلمان، مسعود (1339) ديوان مسعودسعد سلمان. به تصحيح رشيد ياسمي. تهران: پيروز.

14. سعدي، مصلح¬الدين (1346) گلستان. به‌کوشش خليل خطيب رهبر. تهران: صفي‌عليشاه.

15. سعدي، مصلح¬الدين (1359) بوستان. تصحيح و توضيح غلامحسين يوسفي. تهران: انجمن استادان زبان و ادبيات فارسي.

16. شاکري، سپيده (1392) بازنمايي و توصيف مباني و راهبردهاي رعايت ادب براساس متغير جنسيت در داستان‌هاي کوتاه فارسي معاصر از ديدگاه کاربردشناسي زبان. پايان‌نامة کارشناسي‌ارشد زبان‌شناسي همگاني. دانشگاه تربيت مدرس.

17. شميسا، سيروس (1387) انواع ادبي. چاپ سوم. تهران: ميترا.

18. شميسا، سيروس (1391) معاني. چاپ نخست از ويرايش دوم. تهران: ميترا.

19. صفوي، کوروش (1373) از زبان¬شناسي به ادبيات. جلد اول: نظم. تهران: چشمه.

20. طوسي نصرآبادي، محمدرضا و همکاران (1398) «ادب زباني در متون تعليمي امام محمد غزالي». زبان¬شناسي تطبيقي. شمارة 17: 219-237.

21. طيب، محمدتقي (1381) «ريشه¬هاي گفتمان¬شناسي در ادب پارسي». مطالعات ملي. شمارة 13: 49-68.

22. عرب يوسف¬آبادي، فايزه؛ نسيمه ساري (1398) «ادب¬مندي در مقالات شمس و فيه¬ما¬فيه». پژوهش‌هاي ادب عرفاني (گوهر گويا). شمارة 4: 47-58.

23. غضنفري، محمد (1387) «جلوه¬هايي از بازتاب ادب در تاريخ بيهقي». مجلة دانشکدة ادبيات و علوم انساني دانشگاه فردوسي مشهد. شمارة 162: 29-47.

24. فردوسي، ابوالقاسم (1375) غمنامة رستم و سهراب: گزيدة شاهنامة فردوسي. انتخاب و شرح جعفر شعار و حسن انوري. چاپ پانزدهم. تهران: قطره.

25. فروغي، محمدعلي (1368) آئين سخنوري. چاپ دوم. تهران: زوار.

26. فرهمند، محمد؛ فرامرز جلالت، و ابراهيم دانش (1396) «ذهن و زبان در نظرية ارتباطي ابويعقوب سجستاني». پژوهش زبان و ادبيات فارسي. شمارة 45: 21-43.

27. کليني، محمدبن‌يعقوب (1407 هـ. ق) الکافي. به‌تصحيح علي‌اکبر غفاري و محمد آخوندي. چاپ چهارم. تهران: دارالکتب الاسلاميه.

28. کيکاووس‌بن‌اسکندر، عنصرالمعالي (1371) قابوسنامه. به‌اهتمام و تصحيح غلامحسين يوسفي. چاپ ششم. تهران: علمي و فرهنگي.

29. محمودي بختياري، بهروز، و فائقه شاه¬حسيني (1396) «ادب کلامي سعدي: مطالعه¬اي گفتماني برمبناي آراي سعدي». مجموعة مقالات نخستين همايش ادب کلامي و اجتماع. به‌کوشش زهرا ابوالحسني چيمه. تهران: نويسة پارسي.

30. مولانا، جلال‌الدين (1393) مثنوي معنوي. به‌تصحيح حسن لاهوتي. تهران: ميراث مکتوب.

31. نظامي، الياس‌بن‌يوسف (1316) شرف¬نامه. به‌تصحيح حسن وحيد دستگردي. تهران: مطبعة ارمغان.

32. نظامي، الياس‌بن‌يوسف (1331) خسرو و شيرين. به‌تصحيح حسن وحيد دستگردي. تهران: کتابفروشي ابن‌سينا.

33. نظامي، الياس‌بن‌يوسف (1389) مخزن‌الاسرار. به‌تصحيح بهروز ثروتيان. چاپ دوم. تهران: اميرکبير.

34. نظامي عروضي، احمدبن‌عمر (1331) چهارمقاله. به‌تصحيح محمد قزويني. به‌کوشش محمد معين. چاپ اول. تهران: ارمغان.

Send email to the article author

Add your comments about this article

‎ 10.61186/jpll.29.91.129

‎ 20.1001.1.24766925.1400.29.91.3.0

Mendeley

Zotero

RefWorks

Danesh E, Toosi Nasrabadi M R. A Study of Elements of Linguistic Politeness in Qabousnameh Based on the Brown and Levinson Theory. Persian Language and Literature 2021; 29 (91) :129-153
URL: http://jpll.khu.ac.ir/article-1-4087-en.html

Rights and permissions
	This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.

Volume 29, Issue 91 (12-2021)

Back to browse issues page

Persian site map - English site map - Created in 0.12 seconds with 44 queries by YEKTAWEB 4666