|
۱. ابن‌حوقل (۱۳۴۵) صورةالأرض. ترجمۀ جعفر شعار. تهران: بنیاد فرهنگ ایران. ۲. اُرتایلی، ایلبر (۱۳۸۹) «سیاست باب عالی درباب نقشبندیان و طریقت‌های دیگر در طول دورۀ تنظیمات». در: نقشبندیه در آسیای غربی و مرکزی؛ تغییر و تداوم. زیر نظر الیزابت اوزدالگا. ترجمۀ فهیمه ابراهیمی. تهران: پژوهشکدۀ تاریخ اسلام: ۱۲۱-۱۳۰. ۳. اصطخری، ابواسحق ابراهیم (۱۳۶۸) مسالک و ممالک. به‌اهتمام ایرج افشار. چاپ سوم. تهران: علمی و فرهنگی. ۴. اوزدالگا، الیزابت (۱۳۸۹) نقشبندیه در آسیای غربی و مركزی. تهران: پژوهشكدۀ تاریخ اسلام. ۵. بخاری، صلاح‌بن‌مبارک (۱۳۷۱) انیس‌الطالبین و عدةالسالکین. تصحیح و مقدمۀ خلیل ابراهیم صاری اوغلی. به‌کوشش توفیق سبحانی. تهران: کیهان. ۶. بهار، محمدتقی (۱۳۶۹) سبک‌شناسی. جلد اول. تهران: امیرکبیر. ۷. پاکتچی، احمد (۱۳۹۲) جریان‌های تصوف در آسیای مرکزی. تهران: المهدی. ۸. ثبوت، اکبر (۱۳۸۶) «بهاءالدین نقشبند». در: دانشنامۀ جهان اسلام. جلد ۴. چاپ دوم. تهران: مرکز دایرةالمعارف بزرگ اسلامی: ۶۷۷-۶۸۰. ۹. جامی، نورالدین عبدالرحمان (۱۳۹۰) نفحات‌الانس. تصحیح محمود عابدی. چاپ ششم. تهران: سخن. ۱۰. رواقی، علی (۱۳۸۳) زبان فارسی فرارودی. تهران: هرمس. ۱۱. زرینکوب، عبدالحسین (۱۳۶۲) دنبالۀ جست‌وجو در تصوف ایران. تهران: امیرکبیر. ۱۲. زرینکوب، عبدالحسین (۱۳۷۷) ارزش میراث صوفیه. چاپ هشتم. تهران: امیرکبیر. ۱۳. زرینکوب، عبدالحسین (۱۳۹۰) جست‌وجو در تصوف ایران. تهران: امیرکبیر. ۱۴. سیدحسن‌زاده، هدی (۱۳۸۱) «بخاری، صلاح‌بن‌مبارک». در: دایرةالمعارف بزرگ اسلامی. جلد ۱۱. تهران: مرکز دایرةالمعارف بزرگ اسلامی: ۴۶۸-۴۶۹. ۱۵. سیدین، علی (۱۳۸۷) پشمینه‌پوشان. فرهنگ سلسله‌های صوفیه. تهران: نی. ۱۶. شمس، محمدجواد (۱۳۹۴) «خراسان/ تصوف». در: دایرةالمعارف بزرگ اسلامی. جلد ۲۲. تهران: مرکز دایرةالمعارف بزرگ اسلامی: ۲۳۷-۲۵۴. ۱۷. شميسا، سيروس (۱۳۹۰) سبک‌شناسی نثر، تهران: میترا. ۱۸. غجدوانی، عبدالخالق (۱۳۳۲) «رسالۀ صاحبیّه (در مناقب و مقامات خواجه ابویعقوب یوسف همدانی)». تصحیح سعید نفیسی. در: فرهنگ ایران‌زمین. به‌کوشش محمدتقی دانش‌پژوه. جلد اول. تهران. سخن: ۷۰-۱۰۱. ۱۹. غلامرضایی، محمد (۱۳۸۸) سبک‌شناسی نثرهای صوفیان. تهران: دانشگاه شهید بهشتی. ۲۰. کریمی زنجانی‌اصل، محمد (۱۳۸۳) «بهاءالدین نقشبند». در: دایرةالمعارف بزرگ اسلامی. جلد ۱۳. تهران: مرکز دایرةالمعارف بزرگ اسلامی: ۷۲-۷۴. ۲۱. کیانی، محسن (۱۳۶۹) تاریخ خانقاه در ایران. تهران: کتابخانۀ طهوری. ۲۲. گذشته، ناصر (۱۳۷۳) «ابویعقوب همدانی». دایرةالمعارف بزرگ اسلامی. جلد ۶. تهران: مرکز دایرةالمعارف بزرگ اسلامی: ۴۳۰-۴۳۱. ۲۳. لویزن، لئونارد (۱۳۸۴) میراث تصوف. ترجمۀ مجدالدین کیوانی. تهران: مرکز ۲۴. محمدباقربن‌‌محمدعلی (۱۳۸۶) مقامات حضرت خواجه نقشبند. به‌کوشش عبداللـه نقشبندی مجددی شمسی. مشهد: گل نشر. ۲۵. مدرسی چهاردهی، نورالدین (۱۳۸۲) سلسله‌های صوفیة ایران. تهران: علمی و فرهنگی. ۲۶. منفرد، افسانه (۱۳۸۸) «تصوف در آسیای مرزی و قفقاز». در: تاریخ و جغرافیای تصوف. تهران: کتاب مرجع: ۵۵-۶۹. ۲۷. منفرد، افسانه (۱۳۹۰) «خواجگان، سلسله». در: دانشنامۀ جهان اسلام. تهران: مرکز دایرةالمعارف بزرگ اسلامی: ۲۲۸-۲۳۲. ۲۸. نفيسی، سعيد (۱۳۳۳) «مقامات عبدالخالق غجدوانی و عارف ریوگری». در: فرهنگ ایران‌زمین. شمارة ۲: ۱-۱۸. ۲۹. واعظ کاشفی، مولانا فخرالدین علی‌بن‌حسین (۱۳۵۶) رشحات عین‌الحیات. تصحیح علی‌اصغر معینیان. تهران: بنیاد نیکوکاری نوریانی. ۳۰. هدایت، رضاقلی‌خان (۱۳۸۵) تذکرۀ ریاض‌العارفین. تصحیح ابوالقاسم رادفرـ‌گیتا اُشیدری. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
|
صاحب امتیاز و ناشر
