|
۱. قرآن کريم. ۲. ابتهاج، هوشنگ (۱۳۷۸) راهي و آهي. تهران: سخن. ۳. ابراهيم‌تبار بورا، ابراهيم (۱۳۸۹) «تشبيه در اشعار رودکي». پژوهشنامة زبان و ادبيات تعليمي. دورة دوم. شمارة ۵: ۷۷-۱۰۲. ۴. ابن‌اثير، ضياءالدين محمد (۱۹۸۸) المثل السائر. بيروت: مکتبة‌العصري. ۵. بقلي شيرازي، روزبهان (۱۳۸۹) شرح شطحيات. چاپ ششم. تهران: طهوری. ۶. بهار، مهرداد (۱۳۹۱) پژوهشي در اساطير ايران. چاپ پنجم. تهران: آگه. ۷. بهمني مطلق، حجت‌الـله (۱۳۹۲) «تحليل تشبيه و جايگاه آن در شعر شفيعي‌کدکني». تحليل و نقد متون زبان و ادبيات فارسي. شمارة ۱۸: ۱۴۴-۱۶۵. ۸. بهنام‌فر، محمد و زينب طلايي (۱۳۹۳) «ترکيبات تصويري تلميحي ملهم از آيات، احاديث و اساطير در قصايد خاقاني». مطالعات زباني‌ـ‌‌بلاغي. سال پنجم. شمارة ۹: ۷۹-۱۰۸. ۹. تدين، مهدی و همکاران (۱۳۸۴) «همراه‌شدن ديگر زيبايي‌هاي بلاغي با تشبيه در شعر صائب». مجلة دانشکدة ادبيات و علوم انساني دانشگاه اصفهان. شمارة ۴۱: ۹۵-۱۲۰. ۱۰. تفتازاني، سعدالدين مسعودبن‌عمر (۲۰۰۱) المطول (شرح تلخيص مفتاح العلوم). تحقيق الدکتور عبدالحميد هنداوي. بيروت: دار الکتب. ۱۱. جباره ناصرو، عظيم و رقيه کوهنورد (۱۳۹۶) «مرگ و مرگ‌انديشي در اشعار شفيعي‌کدکني». مجلة شعرپژوهي (بوستان ادب). شمارة ۲: ۶۷-۸۶. ۱۲. جرجاني، عبدالقادر (۲۰۰۱) اسرارالبلاغه. تحقيق محمد فاضلي. الطبعة‌الثاني. بيروت: المکتبة العصرية للطباعة و النشر. ۱۳. خرمشاهي، بهاءالدين (۱۳۸۹) قرآن‌پژوهي. جلد۱. چاپ چهارم. تهران: علمي و فرهنگي. ۱۴. خطيب قزويني، جلال‌الدين‌بن‌عبدالرحمن (بي‌تا) الايضاح في علوم البلاغه. بيروت: دارالکتب العلميه. ۱۵. زرقاني، سيدمهدي (۱۳۸۷) چشم‌انداز شعر معاصر ايران. چاپ سوم. تهران: ثالث. ۱۶. شفيعي‌کدکني، محمدرضا (۱۳۵۰) صور خيال در شعرفارسي. چاپ هشتم. تهران: آگه. 17. ـــــــــ (1358) موسيقي شعر. تهران: آگاه. 18. ـــــــــ (1376) آيينه‌اي براي صداها. تهران: سخن. 19. ـــــــــ (1378) هزارة دوم آهوي کوهي. تهران: علمي 20. ـــــــــ (1380) ادوار شعر فارسي، از مشروطيت تا سقوط سلطنت. تهران: سخن. 21. ـــــــــ (1392) زبان شعر در نثر صوفيه. چاپ چهارم. تهران: سخن ۲۲. شميسا، سيروس (۱۳۹۳) بيان. چاپ سوم. تهران: ميترا. ۲۳. شيخ صدوق (۱۳۸۰) علل‌الشرايع. ترجمة سيدمحمدجواد ذهني تهراني. جلد اول. قم: مؤمنين. ۲۴. صباغي، علي و حسن حيدري (۱۳۹۶) «تلميح از سرقت ادبي تا صنعت ادبي، بررسي تلميح در منابع بلاغي». فنون ادبي. دورة نهم. شمارة ۳ (پياپي۲۰): ۱-۱۲. ۲۵. عرفاني، مصطفي و مهدي ماحوزي (۱۳۹۱) «جايگاه تشبيهات تلميحي در ساختار غنايي شعر استاد حميدي شيرازي». پژوهشنامة فرهنگ و ادب. سال هشتم. شمارة ۱۳: ۲۷-۶۲. ۲۶. عطار نيشابوري، فريدالدين (۱۳۸۸) تذکرة‌الاولياء. تصحيح نيکلسون، با مقدمة محمد قزويني. تهران: پيمان. ۲۷. غلامپور دهکي، سکينه و نرگس محمدي‌بدر (۱۳۹۷) «تحليل ساختاري انواع تشبيه در ديوان صيدي تهراني». بهار ادب. سال يازدهم. شمارة ۲ (پياپي ۴۰): ۲۳۵-۲۵۵. ۲۸. فاضلي، محمد (۱۳۷۶) دراسه و نقد مسائل بلاغيه هامه. مشهد: دانشگاه فردوسي. ۲۹. قيس‌الرازي، شمس‌الدين محمد (۱۳۷۳) المعجم في معايير اشعار العجم. به¬کوشش سيروس شميسا. تهران: فردوس. ۳۰. کوچکيان، طاهره (۱۳۸۹) «بررسي عناصر زيباشناختي (آراية ادبي) دو رمان سال¬هاي ابري و شوهر آهو خانم. پيک نور زبان و ادبيات فارسي. سال اول. شمارة ۱: ۱۲۳-۱۶۰. ۳۱. مولوي، جلال‌الدين (۱۳۸۷) مثنوي معنوي. به‌کوشش کريم زماني. چاپ پانزدهم. تهران: اطلاعات. ۳۲. مير، محمد و ليلا شکيبايي (۱۳۹۴) «جايگاه و تحليل تشبيه در ديوان زيب‌النساء مخفي هندوستاني». بهار ادب. سال هشتم. شمارة ۳: ۳۵۹-۳۷۴. ۳۳. نجاريان، محمدرضا (۱۳۸۵) «عمعق بخارايي و تشبيه». کاوش‌نامه. سال هفتم. شمارة ۱۳: ۱۱۹-۱۴۹. ۳۴. وحيديان کاميار، تقي (۱۳۹۰) بديع از ديدگاه زيبايي‌شناسي. چاپ پنجم. تهران: سمت. ۳۵. همايي، جلال‌الدين (۱۳۶۰) تفسير مثنوي مولوي داستان قلعة ذات‌الصور يا دز هوش‌ربا. چاپ سوم. تهران: آگاه. ۳۶. ياحقي، محمدجعفر (۱۳۸۹) فرهنگ اساطير و داستان‌واره¬ها در ادبيات فارسي. تهران: فرهنگ معاصر ايران.
|
صاحب امتیاز و ناشر
