|
۱. آرين‌پور، يحيي (۱۳۷۲) از صبا تا نيما ,۲جلد. چاپ چهارم. تهران: زوار. ۲. انوري، حسن (۱۳۸۱) فرهنگ بزرگ سخن. تهران: سخن. ۳. باباچاهي، علي (۱۳۸۰) اين بانگ دلاويز؛ زندگي و شعر فريدون توللي. تهران: ثالث. ۴. باردن، لورنس (۱۳۷۵) تحليل محتوا. ترجمه مليحه آشتياني و محمد يمني دوزي. تهران: دانشگاه شهيدبهشتي. ۵. دهخدا، علي‌اکبر (۱۳۳۹-۱۳۳۲) لغتنامه. تهران: دانشگاه تهران. مؤسسة لغتنامة دهخدا. ۶. زرقاني، سيدمهدي (۱۳۸۳) تاريخ تحليلي شعر نو. تهران: ثالث. ۷. زرين‌کوب، عبدالحسين (۱۳۴۶) شعر بي‌دروغ، شعر بي‌نقاب. تهران: محمدعلي علمي. ۸. شفيعي‌کدکني، محمدرضا (۱۳۸۰) ادوار شعر فارسي از مشروطيت تا سقوط سلطنت. ويرايش دوم. تهران: سخن. 9. ــــــــ (1390) با چراغ و آيينه. تهران: سخن. ۱۰. کاخي، مرتضي (۱۳۸۴) گفت‌وگوي شاعران. تهران: زمستان. ۱۱. گلشن آزادي، علي‌اکبر (۱۳۷۳) صدسال شعر خراسان. مشهد: مرکز آفرينش‌هاي ادبي آستان قدس رضوي. ۱۲. لنگرودي، شمس (محمدتقي جواهري گيلاني) (۱۳۷۷) تاريخ تحليلي شعر نو. ۴جلد. تهران: مرکز. ۱۳. معتمدنژاد، کاظم (۱۳۵۶) روش تحقيق در محتواي مطبوعات. تهران: دانشکدة علوم ارتباطات اجتماعي. ۱۴. ناصري، نازيا سادات و الهام فريبرزي (۱۳۹۰) روش تحليل محتوا. مشهد: تمرين. ۱۵. نوري، نورالدين (۱۳۸۴) کنگرة نويسندگان ايران (برگزيدة سخنراني). تهران: اسطوره. ۱۶. يغما، دورة اول تا سوم (۱۳۶۲) انتشارات ايران. ۱۷. ـــــ، دورة چهارم تا بيست‌وسوم (۱۳۶۳) انتشارات ايران. ۱۸. ـــــ، دورة بيست‌وچهارم تا بيست‌وهشتم (۱۳۶۴) انتشارات ايران. ۱۹. ـــــ، دورة بيست‌ونهم (۱۳۶۵) انتشارات ايران. ۲۰. ـــــ، دورة سي‌ام (۱۳۶۷) انتشارات ايران. 21. Bernard Berelson (1952) Content Analysis in Communication Research. New York: The Free Press.
|
صاحب امتیاز و ناشر
