|
۱. قرآن کريم (۱۳۸۵) ترجمة مهدي الهي قمشه¬اي. چاپ دوم. قم: آيين دانش. ۲. کتاب مقدس، عهد عتيق (۱۹۲۵م) چاپ لندن. ۳. ابن‌ابي¬الحديد، عبدالحميدبن‌هبة‌الله (۱۴۰۴ه.ق) شرح نهج البلاغة لابن‌ابي¬الحديد. به‌اهتمام محمد ابوالفضل ابراهيم. قم: مكتب آيت‌الـله مرعشي نجفي. ۴. ابن‌بابويه (صدوق)، محمدبن‌علي (۱۳۷۲) عيون اخبار رضا. ترجمة حميدرضا مستفيد و علي‌اکبر غفاري. تهران: صدوق. 5. ـــــــ (1385) علل الشرائع. قم: کتاب‌فروشي داوري. 6. ـــــــ (1398ه.ق) التوحيد. به‌اهتمام هاشم حسيني. قم: جامعة مدرسين. ۷. ابن‌بطريق، يحيي‌بن‌حسن (۱۴۰۷ه.ق) عمدة عيون صحاح الأخبار في مناقب امام الابرار. قم: جماعة المدرسين بقم: مؤسسة النشر الاسلامي. ۸. ابن‌حنبل، احمدبن‌محمد (۱۴۱۶ه.ق) مسند امام احمدبن‌حنبل. به‌اهتمام شعيب ارنووط و ديگران. بيروت: مؤسسة الرسالة. ۹. ابن‌فارض، عمربن‌فارض (۱۴۱۰ه.ق) ديوان ابن‌فارض. به‌اهتمام مهدي محمد ناصرالدين. بيروت: دارالکتب العلميه. ۱۰. ابن‌منظور، محمدبن‌مکرم (۱۴۱۴ه.ق) لسان‌العرب. به‌اهتمام جمال¬الدين ميردامادي. چاپ سوم. بيروت: دار الفكر للطباعة و النشر و التوزيع- دار صادر. ۱۱. احمدي، بابک (۱۳۷۲) ساختار و تأويل متن: شالوده¬شکني و هرمنوتيک. چاپ دوم. تهران: مرکز. ۱۲. افلاکي، شمس¬الدين‌محمد (۱۳۶۲) مناقب¬العارفين. به‌کوشش تحسين يازيجي. چاپ دوم. تهران: دنياي کتاب. ۱۳. انوشه، حسن (۱۳۷۶) دانشنامة ادب فارسي(۲). تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي. ۱۴. برقی، احمدبن محمدبن‌خالد (۱۳۷۱ق) المحاسن. به‌اهتمام جلال¬الدين محدث. چاپ دوم. قم: دارالكتب الاسلامية. ۱۵. پاکتچي، احمد (۱۳۹۲) مجموعه درس‌گفتارهايي دربارة تاريخ تفسير قرآن کريم. تنظيم و ويرايش محمد جاني¬پور. تهران: دانشگاه امام صادق. ۱۶. پورحسن، قاسم (۱۳۸۲) «هرمنوتيک زباني در اسلام و غرب». سروش انديشه. شمارة ۷-۸: ۱۷۴-۲۰۷. 17. ـــــــ (1384) هرمنوتيک تطبيقي: بررسي همانندي¬ فلسفة تأويل در اسلام و غرب. تهران: فرهنگ اسلامي. ۱۸. تميمي آمدي، عبدالواحدبن‌محمد (۱۳۶۶) تصنيف غرر الحكم و درر الكلم. به‌اهتمام مصطفي درايتي. قم: دفتر تبليغات. ۱۹. جوادي آملي، عبدالـله (۱۳۹۱) تسنيم: تفسير قرآن کريم. به‌اهتمام علي اسلامي. چاپ دهم. قم: اسراء. ۲۰. خميني، روح‌الـله (۱۳۷۰) آداب الصلاة. چاپ هفتم. قم: مؤسسة نشر و تنظيم آثار امام‌خميني(ره). ۲۱. رازي، ابوزكريا يحيي‌بن‌معاذ (۱۴۲۳ق.) جواهرالتصوف. به‌اهتمام سعيد هارون عاشور. قاهره: مکتب الادب. ۲۲. راغب اصفهاني، حسين‌بن‌محمد (۱۳۷۴) ترجمه و تحقيق مفردات الفاظ قرآن. ترجمة غلامرضا خسروي حسيني. چاپ دوم. تهران: مرتضوي. ۲۳. رومي، شيخ‌احمد (۱۳۵۴) دقائق‌الحقايق. به‌اهتمام محمدرضا جلالي نائيني و محمد شيرواني. تهران: شوراي‌عالي فرهنگ و هنر. ۲۴. سبحاني، جعفر (۱۳۸۷) مسائل جديد کلامي. قم: امام صادق. ۲۵. سبزواري، ملاهادي (۱۳۷۴) شرح مثنوي. به‌اهتمام مصطفي بروجردي. تهران: وزارت ارشاد اسلامي. ۲۶. سلطان¬العلما، بهاءالدين محمد بلخي ( ۱۳۵۹) رباب¬نامه. به تصحيح علي سلطاني گردفرامرزي. تهران: مطالعات اسلامي مک‌گيل. 27. ـــــــ (1363) مولوي ديگر، بهاءالدين محمد بلخي. به تصحيح حامد ربّاني و مقدمة سعيد نفيسي. 28. ـــــــ ( 1376) انتهانامه. به تصحيح محمدعلي خزانه‌دارلو. تهران: روزنه. 29. ـــــــ (1382) معارف بهاءولد. به تصحيح بديع¬الزمان فروزانفر. چاپ سوم. تهران: طهوري. 30. ـــــــ ( 1389) ابتدانامه. به تصحيح محمدعلي موحد و عليرضا حيدري. تهران: خوارزمي. ۳۱. تهران: کتابخانة سنايي. ۳۲. سليمي، حسين (۱۳۸۹) هرمنوتيک و شناخت روابط جهاني. تهران: رخداد نو. ۳۳. سهروردي، شهاب¬الدين ابوحفص (۱۳۷۵) عوارف المعارف. ترجمة ابومنصوربن‌عبدالمؤمن اصفهاني. به‌اهتمام قاسم انصاري. چاپ دوم. تهران: علمي و فرهنگي. ۳۴. سيدي، سيدحسين (۱۳۷۹) تأويل قرآن در مثنوي: بررسي تطبيقي مثنوي با تفاسير: الميزان، تبيان، کشف¬الاسرار، کبير. تهران: سخن. ۳۵. شاه‌آبادي، محمدعلي (۱۳۸۶) رشحات البحار. به‌اهتمام زاهد ويسي. تهران: پژوهشكدة فرهنگ و انديشة اسلامي. ۳۶. شايان¬مهر، عليرضا (۱۳۷۹) دايرة‌المعارف تعليمي علوم اجتماعي (کتاب دوم). تهران: کيهان. ۳۷. شريف شيرازي، محمدهادي‌بن‌معين¬الدين محمّد (۱۴۳۰ق.) الكشف الوافي في شرح اصول الكافي. به‌اهتمام علي فاضلي. قم: دارالحديث. ۳۸. شفيعي‌کدکني، محمدرضا (۱۳۸۸) غزليات شمس تبريز. چاپ سوم. تهران: سخن. 39. ـــــــ (1392) زبان شعر در نثر صوفيه. چاپ دوم. تهران: سخن. ۴۰. شمس تبريزي، محمدبن‌علي (۱۳۹۱) مقالات شمس تبريزي. به تصحيح محمدعلي موحد. چاپ چهارم. تهران: خوارزمي. ۴۱. شميسا، سيروس (۱۳۹۱) مولانا و چند داستان از مثنوي. چاپ دوم. تهران: قطره. ۴۲. شهيدي، سيدجعفر (۱۳۷۳) شرح مثنوي. تهران: علمي و فرهنگي. ۴۳. طبرسي، حسن‌بن‌فضل (۱۳۷۰) مكارم الاخلاق. چاپ چهارم. قم: الشريف الرضي. ۴۴. طريحي، فخرالدين‌بن‌محمد (۱۳۷۵) مجمع البحرين. به‌اهتمام احمد حسيني اشکوري. چاپ سوم. تهران: مرتضوي. ۴۵. عطار نيشابوري، فريدالدين (۱۳۸۴) منطق‌الطير. به تصحيح محمدرضا شفيعي‌کدکني. ويرايش دوم. تهران: سخن. ۴۶. فرغاني، سعيدالدين (۱۳۷۹) مشارق الدراري شرح تائيه ابن فارض. به‌اهتمام سيد جلال¬الدين آشتياني. چاپ دوم. قم: دفتر تبليغات اسلامي. ۴۷. فروزانفر، بديع¬الزمان (۱۳۶۷) شرح مثنوي شريف. تهران: زوار. 48. ـــــــ (1390) احاديث و قصص مثنوي. ترجمة کامل و تنظيم مجدد حسين داودي. چاپ پنجم. تهران: اميرکبير. ۴۹. القضاعي، محمدبن‌سلامة‌بن‌جعفر ابوعبدالـله (۱۴۰۷ه.ق) مسندالشهاب. به‌اهتمام حمدي‌بن‌عبدالمجيد السلفي. چاپ دوم. بيروت: الرساله. ۵۰. قمي، عباس (۱۴۱۴ه.ق) سفينة‌البحار. قم: اسوه. ۵۱. قيصري، داود (۱۳۸۱) رسائل قيصري. به‌اهتمام سيد جلال¬الدين آشتياني. چاپ دوم. تهران: حكمت و فلسفة ايران. ۵۲. کراجکي، محمدبن‌علي (۱۴۱۰ه.ق) کنز الفوائد. به‌اهتمام عبدالـله نعمه. قم: دارالذخائر. ۵۳. کليني، محمدبن‌يعقوب (۱۳۶۹) اصول کافي. ترجمة سيد جواد مصطفوي. تهران: كتاب‌فروشي علمية اسلاميه. 54. ـــــــ (1430ه.ق) الكافي. به‌اهتمام محمدحسين درايتي. قم: دارالحديث. ۵۵. مجلسي، محمدباقر (۱۴۰۳ق.) بحارالانوار. چاپ دوم. بيروت: دار إحياء التراث العربي. ۵۶. محقق ترمذي، برهان¬الدين (۱۳۷۷) معارف: مجموعه مواعظ و کلمات سيد برهان¬الدين محقق ترمذي. به تصحيح بديع‌الزمان فروزانفر. چاپ دوم. تهران: مرکز نشر دانشگاهي. ۵۷. محمدي آسيابادي، علي (۱۳۸۷) هرمنوتيک و نمادپردازي در غزليات شمس. تهران: سخن. ۵۸. مسلم، ابوالحسين (۱۴۱۲ق) صحيح مسلم. به‌اهتمام محمدفؤاد عبدالباقي. قاهره: دارالحديث. ۵۹. معرفت، محمدهادي (۱۳۹۱) تفسير و مفسران. چاپ هفتم. قم: تمهيد. ۶۰. ملاصدرا شيرازي، صدرالمتألهين (۱۳۸۳) شرح اصول کافي. به‌اهتمام محمد خواجوي. تهران: مطالعات و تحقيقات فرهنگي. ۶۱. مولوي، جلال¬الدين محمد ( ۱۳۶۳) مثنوي معنوي. به‌تصحيح رينولد ا. نيکلسون. به‌اهتمام نصرالـله پورجوادي. تهران: اميرکبير. 62. ـــــــ ( 1371) مکتوبات. به تصحيح توفيق هاشم¬پور سبحاني. تهران: مرکز نشر دانشگاهي. 63. ـــــــ (1389) فيه ما فيه. به تصحيح بديع¬الزمان فروزانفر. چاپ سيزدهم. تهران: اميرکبير. ۶۴. نعماني، شبلي (۱۳۸۶) تاريخ علم كلام. ترجمة سيدمحمدتقي فخر داعي. تهران: اساطير. ۶۵. نيچه، فردريش و ديگران ( ۱۳۷۹) کتاب هرمنوتيک مدرن گزينه جستارها. ترجمة بابک احمدي، مهران مهاجر و محمد نبوي. تهران: مرکز. ۶۶. واينسهايمر، جويل (۱۳۸۱) هرمنوتيک فلسفي و نظرية ادبي: مروري بر آراي گادامر در گسترة هرمنوتيک. ترجمة مسعود عليا. تهران: ققنوس. ۶۷. هاشمي خويي، ميرزا حبيب‌الـله (۴۰۰ق.) منهاج‌البراعة في شرح نهج‌البلاغة. به‌اهتمام ابراهيم ميانجي. ترجمة حسن حسن¬زادة آملي و محمدباقر کمره¬اي. چاپ چهارم. تهران: مکتب‌الاسلاميه.
|
صاحب امتیاز و ناشر
