|
۱. آقاگل‌زاده، فردوس (۱۳۸۶) «تحليل گفتمان انتقادي و ادبيات». ادب¬پژوهي. شمارة ۱: ۱۷-۲۷. 2. ـــــــــ، رضا خيرآبادي و ارسلان گلفام (1392) «مطالعة تطبيقي شيوة بازنمايي کنشگران ايراني و غربي در پروندة هسته‌اي ايران در رسانه‌هاي بين‌المللي (2008 ون ليوون)». جستارهاي زباني. شمارة 13: 1-20. ۳. آيدنلو، سجاد (۱۳۹۰) دفتر خسروان. تهران: سخن. ۴. اسدي، مسعود و همکاران (۱۳۹۴) «مؤلفه¬هاي زبان‌شناختي و جامعه¬شناختي‌ـ معنايي و بازنمايي کنشگران اجتماعي در متون مطبوعاتي». جستارهاي زباني. دورة هفتم. شمارة ۲ (پياپي ۳۳): ۱-۲۴. ۵. پنيکوک، الستر (۱۳۷۸) «گفتمان‌هاي قياس¬ناپذير». ترجمة سيدعلي¬اصغر سلطانيه. علوم سياسي. سال اول، شمارة ۴: ۱۱۸-۱۵۷. ۶. حق¬پرست، ليلا (۱۳۹۱) «تصويرسازي کارگزاران در داستان بهمن در شاهنامه و بهمن¬نامه (براساس مؤلفه¬هاي جامعه¬شناختي‌ـ معنايي در تحليل گفتمان». پژوهش‌هاي زبان و ادبيات تطبيقي. شمارة ۲: ۴۵-۶۲. ۷. خوانساري، محمد (۱۳۶۹) فرهنگ اصطلاحات منطقي. تهران: بنياد فرهنگ اسلامي. ۸. داوري اردکاني، نگار و همکاران (۱۳۹۱) «ارزيابي اصالت متون سه کتاب آموزش زبان فارسي به غيرفارسي‌زبانان از ديدگاه انسجام». پژوهش‌نامة آموزش زبان فارسي به غيرفارسي‌زبانان. سال اول. شمارة۱: ۱۵۱-۱۶۸. ۹. ديويس، ديس (۱۳۹۶) حماسه و نافرماني. ترجمة سهراب طاوسي. تهران: ققنوس. ۱۰. رفيعي، سعيد (۱۳۸۷) زبان‌شناسي دريچه¬اي بر دريافت ماهيت ادبيات. تهران: کانون ادبيات ايران. ۱۱. شريف، مريم و لطف‌الـله يارمحمدي (۱۳۹۲) «بررسي رباعيات خيام ازمنظر گفتمان¬شناسي انتقادي با بهره¬گيري از مؤلفه¬هاي جامعه¬شناختي‌ـ معنايي گفتمان¬مدار». شعرپژوهي (بوستان ادب). سال ششم، شمارة ۲ (پياپي ۲۰): ۶۷-۸۲. ۱۲. صاحبي، سيامک و همکاران (۱۳۸۹) «بررسي و نقد روايي گلستان براساس نظرية تحليل انتقادي گفتمان». پژوهش زبان و ادبيات فارسي. شمارة ۱۶: ۱۰۹-۱۳۳. ۱۳. فردوسي، ابوالقاسم (۱۳۸۷) شاهنامه، براساس نسخة چاپ مسکو. با مقدمة بديع‌الزمان فروزانفر. تهران: پارسه. ۱۴. فرکلاف، نورمن (۱۳۷۹) تحليل انتقادي گفتمان. ترجمة گروه مترجمان. تهران: مرکز مطالعات و تحقيقات رسانه¬ها. ۱۵. مرتضوي، منوچهر (۱۳۷۲) فردوسي و شاهنامه. تهران: مؤسسة مطالعات و تحقيقات فرهنگي. ۱۶. ميرفخرايي، تژا (۱۳۸۳) فرايند تحليل گفتمان. تهران: مرکز مطالعات و تحقيقات رسانه‌ها. ۱۷. ون‌دايک، تئون اي (۱۳۸۲) مطالعاتي در تحليل گفتمان. ترجمة پيروز ايزدي و همکاران. تهران: مرکز مطالعات و تحقيقات رسانه‌ها. ۱۸. يارمحمدي، لطف‌الـله (۱۳۸۵) ارتباطات از منظر گفتمان¬شناسي انتقادي. تهران: هرمس. 19. ـــــــــ (1390) درآمدي به گفتمان¬شناسي. تهران: هرمس. 20. Fairclough, Norman (1995) Critical Discourse Analysis: The Critical Study of Language, London: Longman. 21. Fairclough.N.Wodak,R(1997)criticalDiscourseAnalys,In,T.A.V.(Ed)studies 22. Van Leeuwen.T.A (1996) The Representation of social Actors, In Caldas Coulthard,C.R. Coulthard,M (Eds.).
|
صاحب امتیاز و ناشر
