۱. احمدي، بابک (۱۳۸۰) ساختار و تأويل متن. تهران: مرکز. ۲. ايگلتون، تري (۱۳۸۰) پيشدرآمدي بر نظريههاي ادبي. ترجمة عباس مخبر. تهران: مرکز. ۳. برتنس، هانس (۱۳۹۱) مباني نظرية ادبي. ترجمة محمدرضا ابوالقاسمي. چاپ سوم. تهران: ماهي. ۴. حسنلي، کاووس و ناهيد دهقاني (۱۳۸۹) «بررسي سرعت روايت در رمان جاي خالي سلوچ». فصلنامة زبان و ادب پارسي. شمارة ۴۵: ۳۷-۶۳. ۵. درودگريان، فرهاد، فاطمه کوپا و سهيلا اکبرپور مهرآبادي (۱۳۹۱) «زمان روايي در رمان احتمالاً گم شدهام براساس نظرية ژرار ژنت». مطالعات داستاني. دانشگاه پيامنور. دورة اول. شمارة ۲: ۵-۱۷. ۶. دزفوليان، کاظم و کاظم مولودي (۱۳۹۰) «تحليل منطقالطير برپاية روايتشناسي». پژوهش زبان و ادبيات فارسي. شمارة ۲۰: ۱۱۳-۱۳۵. ۷. دزفوليان، کاظم و محمدرضا زماناحمدي و الهام حدادي (۱۳۹۰) «تحليل زمان روايي از ديدگاه روايتشناسي براساس نظرية زمان ژنت در داستان بيوتن اثر رضا اميرخاني». سبکشناسي نظم و نثر فارسي. شمارة ۱۳: ۱۲۷-۱۳۸. ۸. ريمونکنان، شلوميت (۱۳۸۷) روايت داستاني بوطيقاي معاصر. ترجمة ابوالفضل حري. تهران: نيلوفر. ۹. ژنت، ژرار (۱۳۹۲) تخيل و بيان. اللـهشکر اسداللهي تجرق. تهران: سخن. ۱۰. عيوقي (۱۳۴۳) ورقه و گلشاه. بهاهتمام ذبيحالـله صفا. تهران: دانشگاه تهران. ۱۱. غلامحسينزاده، غلامحسين، قدرتالـله طاهري و زهرا رجبي (۱۳۸۶) «بررسي عنصر زمان در روايت با تأکيد بر حکايت اعرابي درويش در مثنوي». فصلنامة پژوهشهاي ادبي. شمارة ۱: ۱۹۹-۲۱۷. ۱۲. گيلمت، لوسي و محمدعلي مسعودي (۱۳۸۶) «روايتشناسي ژرار ژنت». فصلنامة ادبي خوانش. سال دوم. شمارة ۸. ۱۳. لوته، ياکوب (۱۳۸۶) مقدمهاي بر روايت در ادبيات و سينما. ترجمة اميد نيکفرجام. تهران: مينوي خرد.
|