۱. استرول، اورام (۱۳۹۲) فلسفة تحليلي در قرن بيستم. ترجمة فريدون فاطمي. تهران: مرکز. ۲. حسيني، صالح (۱۳۷۱) نيلوفر خاموش. تهران: نيلوفر. ۳. حقوقي، محمد (۱۳۷۲) شعر زمان ما (۳): سهراب سپهري. تهران: نگاه. ۴. زرقاني، سيدمهدي و الهام اخلاقي (۱۳۹۱) «تحليل ژانر شطح براساس نظرية کنش گفتار». مجلة ادبيات عرفاني دانشگاه الزهرا. ۳ (۲) (پياپي ۶): ۶۱-۸۰. ۵. سپهري، سهراب (۱۳۸۳) هشت کتاب. تهران: طهوري. ۶. سرل، جان راجرز (۱۹۶۹/۱۳۸۷) افعال گفتاري. ترجمة محمدعلي عبداللهي. قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامي. ۷. سرل، جان راجرز (۱۳۸۰) نگرشهاي نوين در فلسفه: فلسفة تحليلي. ترجمة محمد سعيديمهر. قم: مؤسسه فرهنگي طهـ دانشگاه قم. ۸. شميسا، سيروس (۱۳۸۲) نگاهي به سپهري. تهران: صداي معاصر. ۹. عابدي، کاميار (۱۳۷۵) از مصاحبت آفتاب. تهران: روايت. ۱۰. عرب يوسفآبادي، فائزه و همکاران (۱۳۹۱) «بررسي تطبيقي کنشهاي گفتاري مقامه في السکباج از مقامات حميدي با مقامه المضيريه از مقامات بديعالزمان همداني». نشرية ادبيات تطبيقي دانشگاه شهيد باهنر کرمان. ۴ (۳)، شمارة پياپي ۷: ۱۲۵-۱۴۷. ۱۱. عموزاده، محمد و محمود رمضانزاده (۱۳۸۵) «کنشهاي گفتاري و اهميت آن در تحليل متن». مجلة دانشکده ادبيات و علوم انساني مشهد. ۳۹ (۲) (پياپي ۱۵۲): ۷۷-۹۶. 12. Abrams, M. and G. Harpham (2012) A Glossary of Literary Terms. 10th ed. Boston: Wadsworth. 13. Austin, J. (1962) How to do things with words. London: Oxford University Press. 14. Searle, j. (1969) Speech Acts: an essay in the philosophy of language. Cambridge: Cambridge University press. 15. Searle, J. (1976) "A Classification of Illocutionary Acts", Language in Society. 5 (1): 1-23. [ DOI:10.1017/S0047404500006837] 16. Searle, J. (1968) "Austin on Locutionary and Illocutionary acts" The Philosophical Review. 77 (4): 405-424. [ DOI:10.2307/2183008] 17. Searle, J. (1979) Expression and Meaning: studies in the theory of speech acts. Cambridge: Cambridge University Press. 18. Searle, J. and D. Vanderveken (1985) Foundations of Illocutionary Logic. Cambridge: Cambridge University Press.
|