|
۱. ابن‌المعتز، عبدالـله (۱۳۵۸) كتاب البديع. تعليق و مقدمه و فهارس كراچوكوفسكي. چاپ دوم. بغداد: مكتبة‌المثني. ۲. اسفنديار¬پور، هوشمند (۱۳۸۸) «بررسي تطبيقي بلاغت در ادب عربي و فارسي». ادبيات تطبيقي. سال سوم. شمارۀ ۱۰: ۴۵-۶۹. ۳. بهار، محمدتقی (۱۳۶۲) انتقاد بر ترجمان‌البلاغه. به تصحيح احمد آتش. چاپ دوم. تهران: اساطير. ۴. رادوياني، محمدبن‌عمر (۱۳۶۲) ترجمان‌البلاغه. تصحيح احمد آتش. انتقاد ملك‌الشعراي بهار. چاپ دوم. تهران: اساطير. ۵. رادوياني، محمدبن‌عمر (۱۳۸۰) ترجمان‌البلاغه. تصحيح احمد آتش. ترجمة مقدمه و توضيحات توفيق سبحاني و اسماعيل حاكمي. تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگي. ۶. رادوياني، محمدبن‌عمر (۱۳۸۶) ترجمان البلاغه. به‌اهتمام محمدجواد شريعت. اصفهان: دژنپشت. ۷. سبحانی، توفيق و اسماعيل حاكمي (۱۳۸۰) ترجمة مقدمه و توضيحات بر ترجمان البلاغه. تصحيح احمد آتش. تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگي. ۸. شريعت، محمدجواد (۱۳۸۶) مقدمه بر ترجمان‌البلاغه به انضما‌م فرهنگ بسا‌مدی. اصفهان: دژنپشت. ۹. ضيف، شوقي (۱۳۹۰) تاريخ و تطور علوم بلاغت. ترجمة محمدرضا تركي. چاپ دوم. تهران: سمت. ۱۰. علوي¬مقدم، محمد (۱۳۷۲) در قلمرو بلاغت. مشهد: آستان قدس رضوي. ۱۱. فشاركي، محمد (۱۳۶۲) «محاسن الكلام مرغيناني». فصلنامة دانشکدۀ ادبيات و علوم انساني دانشگاه تهران. سال بيست و پنجم، شمارة ۱و۲و۳ و۴: (پياپي۱۰۱-۱۰۴) ۳۳۷-۳۴۲. ۱۲. فشاركي، محمد (۱۳۸۹) «از مرغيناني تا تفتازاني». مجلة زبان و ادبيات فارسي دانشگاه آزاد واحد فسا. سال اول. شمارۀ ۲: ۸۶-۹۲. ۱۳. محبتي، مهدي (۱۳۸۴) «بررسي و تحليل انتقادي ديدگاه¬هاي ادبي رادوياني در ترجمان البلاغه». فصلنامة پژوهش زبان و ادبيات فارسي. دورۀ جديد. شمارۀ ۴: ۱-۱۶. ۱۴. مرغينانی، امام ابوالحسن نصربن‌حسن (۱۳۶۴) محاسن‌الكلام يا کتاب المحاسن فی النظم و النثر. به‌کوشش محمد فشاركی. اصفهان: فرهنگ‌سرای اصفهان. ۱۵. موسوي، سيدرضا (۱۳۷۱) «علوم بلاغي؛ اهميت و سير تحول آن». فصلنامة دانشکدۀ علوم انساني دانشگاه تربيت مدرس. دورۀ اول. شمارۀ ۸: ۱۰۱-۱۱۸. ۱۶. همايي، جلال‌الدين (۱۳۷۳) معاني و بيان. به‌کوشش ماهدخت‌بانو همايي. چاپ دوم. تهران: هما.
|
صاحب امتیاز و ناشر
