|
۱. قرآن کريم (۱۳۷۱) ترجمة عبدالمحمد آيتي. تهران: سروش. ۲. اسپرهم، داوود و سيدمهدي دادرس (۱۳۹۲) «تحليلي روان‌كاوانه از قصة ماهان گوشيار». متن‌پژوهي ادبي. سال هفدهم. شمارة ۵۶: ۷-۳۲. ۳. الياده، ميرچا (۱۳۹۲) آيين‌ها و نمادهاي تشرف. ترجمة ماني صالحي علامه. تهران: نيلوفر. ۴. اميري‌خراساني، احمد و طيبه گلستاني (۱۳۹۳) «تحليل و نقد داستان ماهان مصري». فصلنامة زبان و ادبيات فارسي، پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات اجتماعي. شمارة ۳۳: ۵۷-۸۴. ۵. بري، مايکل (۱۳۸۵) تفسير مايکل بري بر هفت‌پيکر نظامي. ترجمة جلال علوي‌نيا. تهران: ني. ۶. پالمر، مايکل (۱۳۸۵) فرويد، يونگ و دين. ترجمة محمد دهگانپور و غلامرضا محمدي. تهران: رشد. ۷. دوبوکور، مونيک (۱۳۷۶) رمزهاي زنده‌جان. ترجمة جلال ستاري. تهران: مرکز. ۸. سپهري، سهراب (۱۳۸۹) هشت كتاب. تهران: طهوري. ۹. سجادي، سيدضياءالدين (۱۳۸۲) فرهنگ لغات و تعبيرات با شرح اعلام و مشکلات ديوان خاقاني شرواني. جلد دوم. چاپ دوم. تهران: طهوري. ۱۰. شميسا، سيروس (۱۳۷۴) داستان يک روح. تهران: فردوس. ۱۱. شميسا، سيروس (۱۳۷۸) فرهنگ تلميحات. چاپ ششم. تهران: فردوس. ۱۲. شواليه، ژان و گربران، آلن (۱۳۸۸/۲،۱و۳؛ ۱۳۸۵/۴؛ ۱۳۸۷/۵) فرهنگ نمادها. ترجمة سودابة فضايلي. تهران: جيحون. ۱۳. عطار، فريدالدين (۱۳۸۳) منطق‌الطير. با مقدمه، تصحيح و تعليقات محمدرضا شفيعي‌كدكني. تهران: سخن. ۱۴. فرانکل، ويکتور (۱۳۶۷) انسان در جست‌وجوي معني. ترجمة اکبر معارفي. تهران: دانشگاه تهران. ۱۵. فوردهام، فرويدا (۱۳۷۴) مقدمه¬اي بر روان‌شناسي يونگ. ترجمة حسين يعقوب¬پور. تهران: اوجا. ۱۶. کمپبل، ژوزف (۱۳۹۲) قهرمان هزارچهره. ترجمة شادي خسروپناه. مشهد: گل آفتاب‌گردان. ۱۷. نظامي، الياسبنيوسف (۱۳۸۷) مخزن‌الاسرار. تصحيح بهروز ثروتيان. تهران: اميرکبير. ۱۸. نظامي، الياسبنيوسف (۱۳۸۹) هفت‌پيکر. به‌کوشش سعيد حميديان. تصحيح حسن وحيددستگردي. تهران: قطره. ۱۹. واحددوست، مهوش (۱۳۷۹) نهادينه¬هاي اساطيري در شاهنامه فردوسي. تهران: سروش. ۲۰. وگلر، کريستفر (۱۳۹۰) ساختار اسطوره¬اي در فيلم¬نامه. ترجمة عباس اکبري. تهران: نيلوفر. ۲۱. ياحقي، محمدجعفر و سميرا بامشکي (۱۳۸۸) «تحليل نماد غار در هفت‌پيکر نظامي». پژوهش‌هاي زبان و ادبيات فارسي دانشگاه اصفهان. دورة جديد. شمارة ۴: ۴۳-۵۸. ۲۲. ياوري، حورا (۱۳۸۶) روانکاوي در ادبيات (دومتن، دوانسان، دوجهان). تهران: تاريخ ايران. ۲۳. يونگ، کارل گوستاو (۱۳۶۸) چهار صورت مثالي. ترجمة پروين فرامرزي. مشهد: آستان قدس رضوي.
|
صاحب امتیاز و ناشر
