|
۱. ابونصر سرّاج طوسي، عبدالـله‌بن‌علي (۱۹۱۴م) اللمع في التصوف. تصحيح رينولد الن نيکلسون. ليدن: مطبعة بريل. ۲. ابونصر سرّاج طوسي، عبدالـله‌بن‌علي (۱۳۸۲) اللمع في التصوف. تصحيح رينولد الن نيکلسون. ترجمة مهدي محبتي. تهران: اساطير. ۳. اشعري، ابوالحسن (بي¬تا) الإبانه عن اصول الديانه. تحقيق و تصحيح فوقيه حسين محمود. جمهورية مصر العربيه: بي¬جا. ۴. اشعري، ابوالحسن (۱۹۵۲م) اللمع في الردّ علي اهل الزيغ و البدع. تصحيح الأب تشرد يوسف مکارثي اليسوعي. بيروت: مکتبه الکاثوليکيه. ۵. افراسياب¬پور، علي¬اکبر (۱۳۸۰) زيبايي¬پرستي در عرفان اسلامي. تهران: طهوري. ۶. افلاکي، شمس¬الدين احمد (۱۳۸۲) مناقب¬العارفين. به‌کوشش تحسين يازيجي. ۲ جلد. تهران: دنياي کتاب. ۷. بهنام، مينا (۱۳۸۹) «استعارة مفهومي نور در ديوان شمس». نقد ادبي. سال سوم. شمارة ۱۰: ۹۱- ۱۱۴. ۸. پراودفوت، وين (۱۳۷۷) تجربة ديني. ترجمة عباس يزداني. قم: مؤسسة طه. ۹. پورجوادي، نصرالـله (۱۳۷۵) رؤيت ماه در آسمان: بررسي تاريخي مسئله لقاءالـله در کلام و تصوف. تهران: مرکز نشر دانشگاهي. ۱۰. ريتر، هلموت (۱۳۷۹) درياي جان؛ سيري در آرا و احوال شيخ فريدالدين نيشابوري. ترجمة عباس زرياب خويي و مهرآفاق بايبوردي. تهران: الهدي. ۱۱. زرين¬کوب، عبدالحسين (۱۳۸۹) بحر در کوزه؛ نقد و تفسير قصه¬ها و تمثيلات مثنوي. تهران: علمي. ۱۲. ستاري، جلال (۱۳۷۴) عشق صوفيانه. تهران: مرکز. ۱۳. سمعاني، احمدبن‌منصور (۱۳۶۸) روح¬الارواح في شرح اسماء الملک الفتاح. تصحيح نجيب مايل هروي. تهران: علمي و فرهنگي. ۱۴. شفيعي‌کدکني، محمدرضا (۱۳۸۰) زبور پارسي. تهران: آگه. ۱۵. شفيعي‌کدکني، محمدرضا (۱۳۸۷) غزليات شمس تبريز. تهران: سخن. ۱۶. شفيعي‌کدکني، محمدرضا (۱۳۹۲) زبان شعر در نثر صوفيه: درآمدي به سبک¬شناسي نگاهِ عرفاني. تهران: سخن. ۱۷. شمس¬ تبريزي، محمدبن‌ملک‌داد (۱۳۸۴) مقالات. به اهتمام محمد علي موحد. چاپ سوم. تهران: خوارزمي. ۱۸. شميسا، سيروس (۱۳۸۱) شاهدبازي در ادبيات فارسي. تهران: فردوس. ۱۹. طوسي، احمد بن محمد (۱۳۸۲) قصة يوسف(ع) الستين الجامع الطائف البساطين. به اهتمام محمد روشن. تهران: علمي و فرهنگي. ۲۰. عابدي، محمود (۱۳۸۴) کشف‌المحجوب. تهران: سروش. ۲۱. عطار نيشابوري، فريدالدين (۱۳۶۲) ديوان عطار. تهران: علمي و فرهنگي. ۲۲. عطار نيشابوري، فريدالدين (۱۳۸۸ الف) الهي‌نامه. مقدمه و تصحيح و تعليقات محمدرضا شفيعي‌کدکني. تهران: سخن. ۲۳. عطار نيشابوري، فريدالدين (۱۳۸۸ ب) منطق¬الطير. مقدمه و تصحيح و تعليقات محمدرضا شفيعي‌کدکني. تهران: سخن. ۲۴. عين¬القضات همداني (۱۳۵۰) نامه¬ها. به اهتمام علينقي منزوي و عفيف عسيران. تهران: بنياد فرهنگ ايران. ۲۵. عين¬القضات همداني (۱۳۷۰) تمهيدات. تصحيح عفيف عسيران. تهران: کتابخانه طهوري. ۲۶. غزالي، ابو حامد محمد (۱۳۸۴) کيمياي سعادت. به‌کوشش حسين خديوجم. تهران: علمي و فرهنگي. ۲۷. غزالي، احمد (۱۳۷۰) مجموعة آثار فارسي (سوانح). به‌اهتمام احمد مجاهد. تهران: دانشگاه تهران. ۲۸. فتوحي، محمود (۱۳۹۰) سبک¬شناسي (نظريه¬ها، رويکردها و روش¬ها). تهران: سخن. ۲۹. فروزانفر، بديع¬الزمان (۱۳۵۵) خلاصة¬ مثنوي. تهران: دانشگاه سپاهيان انقلاب ايران. ۳۰. فروزانفر، بديع¬الزمان (۱۳۹۰ الف) احاديث و قصص مثنوي. به‌کوشش حسين داودي. تهران: اميرکبير. ۳۱. فروزانفر، بديع¬الزمان (۱۳۹۰ ب) شرح مثنوي شريف. تهران: زوّار. ۳۲. قيومي، سميرا (۱۳۸۸) حکايت آفتاب گردش (تصوير ذره و آفتاب در آثار مولانا). تهران: سخن. ۳۳. کووکسس، زولتان (۱۳۹۰) «دامنة استعاره». در: استعاره و مجاز با رويکردي شناختي (مجموعه مقالات). گردآوري آنتونيو بارسلونا. ترجمة فرزان سجودي و ديگران. تهران: نقش جهان. ۳۴. گوهرين، سيدصادق (۱۳۶۲) فرهنگ لغات و تعبيرات مثنوي. چاپ دوم. تهران: زوار. ۳۵. مايل هروي، نجيب (۱۳۷۲) اندر غزل خويش نهان خواهم گشتن (سماع¬نامه¬هاي فارسي). تهران: ني. ۳۶. محمدبن‌منور (۱۳۸۹) اسرار التوحيد في مقامات الشيخ ابي‌سعيد. مقدمه، تصحيح و تعليقات محمدرضا شفيعي‌کدکني. تهران: آگه. ۳۷. مولوي، جلال¬الدين محمد (۱۳۶۳) کليات شمس. تصحيح بديع¬الزمان فروزانفر. چاپ سوم. تهران: دانشگاه تهران. ۳۸. مولوي، جلال¬الدين محمد (۱۳۸۵) فيه ما فيه. تصحيح بديع¬الزمان فروزانفر. تهران: اميرکبير. ۳۹. مولوي، جلال¬الدين محمد (۱۳۸۹) مثنوي معنوي. تصحيح رينولد الن نيکلسون. تهران: اميرکبير. ۴۰. ميبدي، ابوالفضل رشيدالدين (۱۳۷۱) کشف¬الاسرار. به سعي و اهتمام علي‌اصغر حکمت. چاپ پنجم. تهران: اميرکبير. ۴۱. نيشابوري، ابواسحاق (۱۳۸۶) قصص¬الانبياء. تصحيح حبيب يغمايي. تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب. ۴۲. نيکلسون، رينولد الن (۱۳۷۴) تصوف اسلامي و رابطة انسان و خدا. ترجمة¬ محمدرضا شفيعي‌کدکني. تهران: سخن. ۴۳. نيکلسون، رينولد الن (۱۳۷۸) شرح مثنوي مولوي. ترجمه و تعليقِ حسن لاهوتي. تهران: علمي و فرهنگي. ۴۴. هاشمي، زهره (۱۳۸۹) «نظرية استعارة مفهومي از ديدگاه ليکاف و جانسون». مجلة ادب‌پژوهي. ۱۲: ۱۱۹- ۱۴۰. ۴۵. هاوکس، ترنس (۱۳۷۷) استعاره. ترجمة فرزانه طاهري. تهران: مرکز. 46. Lakoff, G& M.Janson (1980) Metaphors We Live By. Chicago and London: University of Chicago Press. 47. Lakoff, G. (1993) "The Contemporary Theory of Metaphor". In Andrew Ortony (ed), Metaphor and Thought. Second Edit. Cambridge: Cambridge University Press: 202- 251. [ DOI:10.1017/CBO9781139173865.013] |
صاحب امتیاز و ناشر
