Volume 25, Issue 76 (3-2025)                   jgs 2025, 25(76): 420-443 | Back to browse issues page


XML Persian Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Soltanmaleki R, Elahi M, Davodpour Z. Presenting the model of realizing the right to the city based on the network analysis process (ANP) in the raw-towns of West Mazandaran. jgs 2025; 25 (76) :420-443
URL: http://jgs.khu.ac.ir/article-1-4200-en.html
1- Qazvin Azad University
2- Qazvin Azad University , m_elahi@qiau.ac.ir
Abstract:   (5770 Views)
Idealism for urban living necessitates the establishment of infrastructure and a platform that considers all stakeholders, including managers, planners, and citizens, regardless of their social and economic backgrounds, social class, gender, etc. This concept is encapsulated in the notion of the right to the city. However, implementing this concept can pose challenges in smaller cities with more unfavorable conditions. Hence, this research aims to introduce a model for actualizing the right to the city based on the Analytical Network Process (ANP) in the rural cities of western Mazandaran. The current study is categorized as applied research. The statistical population for this study comprised urban experts (chosen through the Delphi technique with a sample size of 25). Alongside on-site observations, information was gathered utilizing the fundamental maps of the country's mapping organization and studies focusing on the three cities of Baldeh, Kejur, and Pol (Kham-shahrs in the western part of Mazandaran province). The Analytical Network Process (ANP) method was employed to process and analyze the data, leading to the extraction of a balanced supermatrix using the Super Decision software. Following various steps, the final priorities of indicators and options for realizing the right to the city were determined. The results of the network analysis (ANP) of the dimensions of realizing the right to the city in the western cities of Mazandaran province indicate that the physical-biological dimension holds the highest weight and importance (0.1970). It is trailed by the economic dimension (0.1725) and the social and cultural dimensions (with a final weight of 0.0847). Among the criteria for realizing the right to the city in the western cities of Mazandaran province, the right to self-determination carries the most significance with a weight of 0.1461, followed by environmental rights (0.0943) and the right to a sustainable city economy (0.0840).
Full-Text [PDF 1356 kb]   (197 Downloads)    
Type of Study: Research | Subject: Geography and Urban Planning

References
1. اشتیاقی معصومه؛ شارع‌پور محمود؛ فاضلی محمد. (1400)، بررسی بایسته‌های حق به شهر در فرایند سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی توسعه شهرها (موردی توسعه حمل و نقل شهر تهران)، فصلنامه راهبرد اجتماعی فرهنگی، 10(39): 257-225.
2. افراخته حسن؛ برزگر صادق؛ سلیمانی مقدم هادی. (1389)، نقش شهرهای کوچک در توسعه ناحیه‌ای (مطالعه موردی شهر زیرآب)، فصلنامه جغرافیایی چشم‌انداز زاگرس، 2(3): 23-5.
3. پورمحمدی محمدرضا؛ روستایی شهریور؛ خضرنژاد پخشان. (1398)، تحلیل حق به شهر در فضاهای عمومی شهری با تأکید بر رویکرد عدالت جنسیتی. نمونه موردی: شهر ارومیه، فصلنامه زن و جامعه (جامعه‌شناسی زنان)، 10(4): 221-195.
4. خدایاری مطلق صفیه؛ شارع‌پور محمود؛ تولایی نوین (1396)، بررسی تأثیر شاخص‌های مطلوبیت فضای شهری بر میزان تحقق حق به شهر (مورد مطالعه: شهر بابلسر)، جامعه‌شناسی نهادهای اجتماعی، 4(9): 225-189.
5. حبیبی سید محسن؛ امیری مریم (1394)، حق به شهر؛ شهر موجود و شهر مطلوب آنچه که هست و آنچه که باید باشد، نشریه پژوهش‌های انسان‌شناسی ایران، 5(2): 30-9.
6. حیدری، محمدتقی؛ محمدی شهرام؛ رحمانی مریم. (1400)، پایش نظریه حق به شهر در بازتولید فضای شهر دوستدار سالمند (مطالعه موردی: بافت فرسوده بخش مرکزی شهر زنجان)، فصلنامه پژوهش‌های جغرافیای انسانی، 53(1): 212-195.
7. دولتشاه صدیقه؛ سرور رحیم؛ توکلان علی. (1400)، تحلیلی بر شاخص‌های زیست‌پذیری با رویکرد حق ‌به ‌شهر، مطالعه موردی: بندر ماهشهر، فصلنامه نگرش‌های نو در جغرافیای انسانی، 13(3): 131-109.
8. دارکش محمد؛ استرکی سارا. (1399)، آسیب‌شناسی طرح‌های شهری از منظر حق به شهر (نمونه موردی: طرح شهری نواب - گسترش مترو در محله بریانک)، فصلنامه جامعه شناسی فرهنگ و هنر، 2(3): 25-1.
9. رفیعیان مجتبی؛ الوندی‌پور نینا. (1395)، مفهوم‌پردازی اندیشه حق به شهر؛ در جست‌وجوی مدلی مفهومی، مجله جامعه‌شناسی ایران، 16(2): 47-25.
10. رهبری لادن؛ شارع‌پور محمود (1393)، جنسیت و حق به شهر: آزمون نظریه لوفور در تهران، مجله جامعه-شناسی ایران، 15(1): 141-116.
11. زارع اندریان قدرت؛ ذبیحی حسین؛ کاردار سعید (1402)، تبیین ارتباط «حقوق شهروندی» و «حقوق معماری و شهرسازی» با تأکید بر «نظریه حق به شهر»، نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، 23(69): 178-155.
12. شارع‌پور محمود؛ اشتیاقی معصومه. (1399)، بررسی مفهوم حق به شهر در سیاست‌گذاری شهری، فصلنامه مطالعات توسعه پایدار شهری و منطقه‌ای، 1(2): 82-65.
13. شکری فیروزجاه پری؛ صید بیگی صادق؛ کیان‌ژاد زهرا؛ رسولی سید حسن. (1400)، تحلیل فضایی شهرهای کوچک شهرستان بابل بر اساس شاخص‌های زیست‌پذیری شهری، فصلنامه جغرافیای اجتماعی شهر، 8(1): 127-113.
14. شکوه‌فر فهیمه؛ داودپور زهره؛ بیگدلی‌راد وحید. (1400)، واکاوی چالش تفاوت‌های جنسیتی و حق بر شهر (مطالعه موردی: شهر قزوین)، فصلنامه مطالعات برنامه‌ریزی و سکونتگاه‌های انسانی، مقالات آماده انتشار، انتشار آنلاین شهریور.
15. شیانی ملیحه؛ زارع حنان (1397)، شهروندی شهری؛ حقوق و تکالیف شهروندان در تهران، فصلنامه برنامه-ریزی رفاه و توسعه اجتماعی، 10(34): 136-95.
16. کتابچی عماد؛ ولی‌بیگی مائده (1399)، نقش حق بر شهر در ارتقاء حقوق شهروندی، معماری‌شناسی، 3(16): 14-1.
17. مرکز آمار ایران. (1395)، خلاصه آمار جمعیتی ایران در سال 1395، تهران، مرکز آمار ایران.
18. محمدی مریم؛ کاظمی کیارش. (1399)، بازخوانی یک طرح شهری با بهره‌گیری از انگاره حق به شهر- مجتمع تجاری عرش آجودانیه تهران، فصلنامه برنامه‌ریزی توسعه شهری و منطقه‌ای، 5(15): 117-89.
19. نظریان اصغر؛ بهارلویی کتایون. (1392)، بررسی کارکرد شهرهای کوچک در نظام شهری و توسعه منطقه‌ای (مطالعه موردی شهر نایین)، نشریه اقتصاد و مدیریت شهری، 1(4): 73-59.
20. نصیری‌مقدم منوچهر؛ آمار تیمور؛ رضائی پرویز. (1401)، بررسی نقش و کارکرد شهرهای کوچک در سهولت خدمات‌رسانی به نواحی روستایی شهرستان رودبار، مطالعات جغرافیایی نواحی ساحلی، 3(2): 102-89.
21. هاروی دیوید؛ مری‌فیلد اندی. (1392)، حق به شهر: ریشه‌های شهری بحران‌های مالی، ترجمه: خسرو کلانتری. تهران: انتشارات مهرویستا.
22. یغفوری حسین؛ کاشفی دوست دیمن. (1397)، ارزیابی و سنجش مؤلفه‌های برآمده از حق به شهر (نمونه موردی: شهر پیرانشهر)، فصلنامه پژوهش و برنامه‌ریزی شهری، 9(35): 68-57.
23. Brown, A., Kristiansen, A. (2009), Urban Policies and the Right to the City: Rights, Responsibilities, and Citizenship, UN-HABITAT, Policy Paper Series on Management of Social Transformations
24. Brenner, N., Marcuse, P., & Mayer, M. (2012), Cities for people not for profit: critical urban theory and the right to the city. London & New York: Taylor & Francis Group.
25. Carmen, M. (2020), The more-than-human right to the city: A multispecies reevaluation, Journal of Urban Affairs, Published online: 03 Apr 2020.
26. Domaradzka, Anna, (2018), Urban Social Movements and the Right to the City: An Introduction to the Special Issue on Urban Mobilization, Volant's (2018) 29:607-620. [DOI:10.1007/s11266-018-0030-y]
27. Fawaz, M. (2013), Towards the right to the city informal settlements in Samara et.al (2013), Locating Right to the City in the Global South, New York: Routledge.
28. Harvey, D. (2003), Debates and developments: the right to the city. International Journal of Urban and Regional Research, 27(4): 939-941 https://doi.org/10.1111/j..2003.00492.x [DOI:10.1111/j.0309-1317.2003.00492.x]
29. Harvey, David. (2008), The right to the city. The City Reader, 6(1): 23-40.
30. Isin E. (2000), Introduction: democracy, citizenship and the city. In: Isin E.(ed.), Democracy, citizenship and the global city, pp. 1-21. Routledge, New York.
31. Lelandais, G. (2013), Citizenship, minorities and the struggle for a right to the city in Istanbul, Citizenship Studies, 17(6-7): 817-836. [DOI:10.1080/13621025.2013.834134]
32. Kofman and E. Lebas. Oxford: Blackwell Publishers Ltd
33. Lefebvre, H. (2002), Critique of everyday life; foundations for a sociology of the everyday. first edition Translated by John Moore. London: Verso, 2
34. Marcuse, Peter. (2010), Rights in Cities and the Right to the City? Cities for All, 87-98.
35. Meriläinen, Eija, Fougère, M., Wojciech, P. (2020), Refocusing urban disaster governance on marginalised urban people through right to the city, Environmental Hazards 19, 187-208. [DOI:10.1080/17477891.2019.1682492]
36. Merrifield A. (2013), The Politics of the Encounter:Urban Theory and Protest under Planetary Urbanization. Athens, GA: The University of Georgia Press [DOI:10.1353/book22672]
37. Mitchel, D. (2003), The Right to the City: Social Justice and the Fight for Public Space. New York: Guilford Press.
38. Purcell, M. (2013), Possible Worlds: Henri Lefebvre and the Right to the City. JOURNAL OF URBAN AFFAIRS, 36, 141-154. [DOI:10.1111/juaf.12034]
39. Purcell M.; Shannon K.; Tyman. S. (2015), Cultivating food as a right to the city, Local Environment: International Journal of Justice and Sustainability, 20(10): 1132-1147. [DOI:10.1080/13549839.2014.903236]
40. Schmidt S. (2015), The Idea of the Right to the City in the 21st Century. Brent Patterson, Ideology & Architecture.
41. Tuncer, M., (2017), Urban Aging and the Right to the City: Experiences of Elderly in Kadikoy, Sociology MA Program, Superviser, Kenan Cayir, Istanbul University.

Add your comments about this article : Your username or Email:
CAPTCHA

Send email to the article author


Rights and permissions
Creative Commons License This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Applied researches in Geographical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb