۱. انصاری لاری، احمد، نجفی، اسماعیل، نوربخش، سیده فاطمه، (۱۳۸۹)، قابلیت ها و محدودیتهای ژئومورفولوژیکی توسعه شهر ایلام، فصلنامه آمایش محیط، (۱۵): ۱۶ - ۱.
۲. بمانیان، علی. (۱۳۹۷). ارزیابی نقش مؤلفه کیفیت فضای شهری در مطلوبیت محورهای پیاده گردشگری (مطالعه موردی: محور ورودی بازار شهر کرمان). فصلنامه مطالعات نواحی شهری، ۳(۲): ۱۱۱-۹۳.
۳. پورمحمدی، رضا، جام کسری، محمد، (۱۳۹۰)، تحلیلی بر الگوی توسعه ناموزون تبریز، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی. (۱۰): ۵۴ - ۳۱. [
DOI:۱۰,۲۲۶۳۱/jicr.۲۰۱۷.۱۴۵۶.۲۱۶۷]
۴. حبیبی، سید محسن، ۱۳۷۵، از شار تا شهر، انتشارات دانشگاه تهران.
۵. حکمت نیا، حسن. (۱۳۹۰). شناخت الگوی توسعه کالبدی-فضایی شهرهای مناطق خشک (مطالعه موردی شهر بافق) نشریه مطالعات جغرافیایی مناطق خشک، ۲(۵).
۶. روستا، زهرا، منصوری، مسعود، درویشی، مهدی، فلاحی، فاطمه، مروتی، مریم، (۱۳۹۲)، ارزیابی روند توسعه فیزیکی شهر شیراز و تأثیر شرایط فیزیوگرافیک بر روی روند تغییرات کاربری اراضی، نشریه جغرافیا و برنامهریزی محیطی، (۴۹): ۲۰۰ - ۱۸۳.
۷. زارعی، مجید. (۱۳۹۴). سنجش میزان تطابق توسعه شهر قزوین با سیاست های توسعه درونی شهر، فصلنامه هویت شهر، ۹(۲۳).
۸. زنگیآبادی، علی، نسترن، مهین، کمالی، اسماعیل، (۱۳۹۴)، تحلیل روند و نحوه توسعه فیزیکی کالبدی شهر کرمان از پیدایش تاکنون، نشریه مطالعات نواحی شهری، دانشگاه شهید باهنر کرمان، ۲(۴): ۴۱- ۲۳.
۹. سرائی، محمدحسین، (۱۳۸۴)، فرآیند عرضه زمین و تأثیر آن بر کیفیت گسترش شهرها (مورد شهر یزد)، پایان¬نامه دکتری جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه اصفهان.
۱۰. شیعه، اسماعیل، (۱۳۸۹)، مقدمهای بر مبانی برنامهریزی شهری، چاپ ۲۸، انتشارات دانشگاه علم و صنعت، تهران
۱۱. غلامی، اکبر، (۱۳۹۷). ارزیابی تأثیرات کیفیتهای شهری در میزان سرمایه اجتماعی در بافتهای تاریخی (مطالعه موردی: محله جلفای اصفهان)، نشریه مرمت و معماری ایران، (۴): ۲۹-۴۶.
۱۲. محمودزاده، حسن، عابدینی، رویا. (۱۳۹۸). تلفيق اصول رشد هوشمند و استراتژي توسعه ي ميان افزا در شناسايي ظرفيت هاي کالبدي توسعه ي دروني شهر (مطالعه ي موردي: منطقهی ۳ تبريز)، فصلنامه جغرافیا و توسعه، ۱۷(۵۶).
۱۳. موسی کاظمی، سید مهدی، شکوئی، حسین، (۱۳۸۹)، مبانی جغرافیای شهری، انتشارات دانشگاه پیام نور.
۱۴. میرکتولی، جعفر، قدمی، مصطفی، بهمنمیری مهدیان، مهدیه، محمدی، سحر، (۱۳۹۰)، بررسی روند گسترش کالبدی فضائی شهر بابلسر با استفاده از مولهای آنتروپی شانون و هلدرن، مجله چشم اندازهای جغرافیایی ۶(۱۹): ۱۳۳ -۱۱۵.
۱۵. نوری، محمد. (۱۳۹۷). ارزیابی مطلوبیت پیاده راه های شهری بر اساس مؤلفه کیفی؛ مطالعه موردی: پیاده راه علم الهدی شهر رشت، پژوهش و برنامهریزی شهری، (۲۵): ۱۴۰- ۱۲۵.
۱۶. یزدانی، محمدحسن، عشقی، علی، آفتاب، احمد. (۱۳۹۶). لزوم برنامهريزي توسعه دروني با تأکيد بر پايداري شهري (نمونه موردمطالعه: شهر مراغه)، فصلنامه برنامهریزی فضایی، ۷(۲).
17. Han, W., Zhang, X., & Zheng, X. (2020). Land use regulation and urban land value: Evidence from China. Land Use Policy, 92, 104432. [
DOI:10.1016/j.landusepol.2019.104432]
18. Shi, Y., Ren, C., Lau, K. K. L., & Ng, E. (2019). Investigating the influence of urban land use and landscape pattern on PM2. 5 spatial variation using mobile monitoring and WUDAPT. Landscape and urban planning, 189, 15-26. [
DOI:10.1016/j.landurbplan.2019.04.004]
19. Terama, E., Clarke, E., Rounsevell, M. D., Fronzek, S., & Carter, T. R. (2019). Modelling population structure in the context of urban land use change in Europe. Regional environmental change, 19(3), 667-677. [
DOI:10.1007/s10113-017-1194-5]