دوره ۱۷، شماره ۴۶ - ( ۷-۱۳۹۶ )
جلد ۱۷ شماره ۴۶ صفحات ۱۵۷دوره۱۳۹فصل__Se |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
saberifar R, Jangi H. (2017). Study of Indices of Proper Housing Model from the Perspective of Residents of Marginal Groups in Mashhad. jgs. 17(46), 139-157.
URL: http://jgs.khu.ac.ir/article-1-2538-fa.html
URL: http://jgs.khu.ac.ir/article-1-2538-fa.html
صابری فر رستم، جنگی حسین. بررسی شاخص‌های الگوی مسکن مناسب از منظر ساکنین گروه‌های حاشیهنشین شهر مشهد تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی ۱۳۹۶; ۱۷ (۴۶) :۱۵۷-۱۳۹
رستم صابری فر* 
۱، حسین جنگی۲
۱، حسین جنگی۲
۱- دانشگاه پیام نور تهران، جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه پیام نور تهران ، saberifar
۲- دانشگاه پیام نور، جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه پیام نور تهران
۲- دانشگاه پیام نور، جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه پیام نور تهران
چکیده: (۷۳۳۸ مشاهده)
در این تحقیق، شاخص‌های الگوی مسکن مناسب از منظر ساکنین حاشیهنشین شهری در مشهد مورد بحث قرار گرفته است به این منظور، از روش تحقیق توصیفی و تحلیلی بهره‌برداری شده و محدوده حاشیهنشین در شمال شرق شهر مشهد که بیشترین میزان خانوارهای حاشیهنشین را در خود جای داده است، به عنوان محدوده مورد مطالعه انتخاب شده است. با توجه به این‌که سؤال اصلی تحقیق آن بوده است که چه عواملی باعث می‌شود که خانوارها، منزل ویلایی را بر آپارتمان ترجیح میدهند؟ با استفاده از پرسشنامه دیدگاه 410 نفر از ساکنین مورد بررسی گرد آوری و مورد تحلیل قرارگرفته است. داده‌های موردنظر در طی دوره زمانی 91 تا 93 جمعآوری‌شده و با استفاده از نرم‌افزار SPSS تجزیه و تحلیل گردید. نتایج نشان داد متغیرهایی نظیر نحوه تملک، تحصیلات، سال خرید واحد مسکونی و سن از جمله عواملی بودند که بر نوع الگوی مسکن مورد تمایل خانوارها تأثیر داشتند. به همین دلیل اگر خانوارها با توجه به این شرایط به عنوان گروه پیشرو دسته بندی شده و مساکن مورد نظر مسئولین در اختیار آنها قرار گیرد، امکان موفقیت طرح های پیشنهادی بیشتر خواهد شد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
فهرست منابع
۱. احمدیان، محمد علی(۱۳۷۰)، جغرافیای شهر بیرجند، مشهد، چاپ اول، انتشارات آستان قدس رضوی، ۲۲۰ صفحه.
۲. احمدیان، محمد علی(۱۳۷۱) حاشیه نشینی، مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد ، شماره سوم، مشهد، صص ۸۴۱-۸۱۹.
۳. اطهاری، کمال(۱۳۸۴)، حاشیه نشینی، پژوهش اجتماعی، شماره ۴، صص ۲۳-۱۱.
۴. ایمانی جاجرمی، حسین(۱۳۸۱) حاشیه نشینان حرم(نگاهی به مساله اسکان غیر رسمی در شهر مشهد)، فصلنامه مدیریت شهری، شماره دهم، صفحه ۱۲-۲۴.
۵. پورمحمدی، محمدرضا(۱۳۸۶)، برنامه ریزی مسکن، سمت(سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها)، ۱۶۴ صفحه.
۶. پیران، پرویز(۱۳۶۶) آلونک نشینی در تهران، مجله اطلاعات سیاسی – اقتصادی، شماره های ۳۵-۳۲، تهران.
۷. جوان، جعفر و عبدالهی، عبداله(۱۳۸۷)، عدالت فضایی در فضاهای دوگانه شهری (تبیین ژئوپلیتیکی الگوهای نابرابری در حاشیه کلانشهر مشهد)، فصلنامه ژئوپلتیک، دوره چهارم، شماره ۱۲، صص ۱۷۵-۱۵۷.
۸. حاتمی نژاد، حسین و سیف‌الدینی، فرانک و میره، محمد (۱۳۸۵) بررسی شاخص‌های مسکن غیررسمی در ایران نمونه موردی: محله شیخ‌آباد قم، فصلنامه پژوهش‌های جغرافیایی شماره ۱۴۵، صفحه ۱۲۹-۱۳۷.
۹. حاتمی نژاد، حسین و محمد جعفر زمردیان(۱۳۷۲) بررسی شرایط اجتماعی و اقتصادی حاشیه نشینان شهر مشهد، مشهد، شهرداری مشهد، ۱۹۹ صفحه.
۱۰. حسین زاده دلیر، کریم(۱۳۷۱) طرح تحقیقی حاشیه نشینان تبریز، تبریز، موسسه تحقیقات شهری وابسته به کمیته علوم انسانی جهاد دانشگاهی دانشگاه تبریز، ۱۵۶ صفحه.
۱۱. حسینیون، ابوالقاسم(۱۳۶۵) بررسی آبادیهای تخلیه شده استان خراسان بعد از سال ۱۳۵۵، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، شماره سوم، مشهد، صص ۱۴۸-۱۳۲.
۱۲. خوانساری، اسد(۱۳۵۵) بررسی جوامع حاشیه نشین در شهر شیراز، پایان نامه لیسانس، استاد راهنما سعید زاهدانی، دانشگاه شیراز، گروه جامعه شناسی.
۱۳. ربانی، رسول و جواد افشارکهن(۱۳۸۱) حاشیه نشینی و مشارکت اجتماعی شهری، مجله فرهنگ اصفهان، شماره بیست و سوم.
۱۴. رسولی، محمد(۱۳۷۳) مسکن دستیابی به استانداردهای مربوطه جهت دستیابی به الگوی بهینه، تهران، وزارت مسکن و شهرسازی، ۱۱۲ صفحه.
۱۵. زاهد زاهدانی، سید سعید(۱۳۵۴)، حاشیه نشینان کرمان، سازمان برنامه و بودجه، تهران.
۱۶. زاهد زاهدانی، سید سعید(۱۳۵۸)، حاشیه نشینی و برنامه ریزی شهری، شیراز، مرکز جمعیت شناسی دانشگاه شیراز، ۱۳۹ صفحه.
۱۷. زاهد زاهدانی، سید سعید(۱۳۶۹) حاشیه نشینی در ایران، شیراز، دانشگاه شیراز، ۱۳۸ صفحه.
۱۸. زنجانی، حبیب الله و فریدون رحمانی(۱۳۶۸) راهنمای جمعیت ایران، وزارت مسکن و شهرسازی، تهران، ۱۳۰ صفحه.
۱۹. سازمان برنامه و بودجه آذریایجان غربی(۱۳۵۳)، حاشیه نشینان شهر تبریز، ارومیه، سازمان برنامه، ۱۲۱ صفحه.
۲۰. شکویی، حسین(۱۳۵۵) حاشیه نشینان شهری، تبریز، انتشارات مؤسسه تحقیقات اجتماعی و علوم انسانی دانشگاه تبریز، ۲۳۰ صفحه.
۲۱. شکویی، حسین(۱۳۵۵) حاشیه‌نشینان شهری، خانه‌های ارزان‌قیمت و سیاست مسکن، تبریز، موسسه تحقیقات اجتماعی و علوم انسانی، ۱۱۹ صفحه.
۲۲. شکوئی، حسین(۱۳۶۵) بزرگترین بخش زاغه نشینان جهان (۱)، مجله رشد آموزش جغرافیا، شماره ۵، تهران، صص ۵۷-۵۶.
۲۳. شوئنوئر، نوربرت(۱۳۸۰) مسکن، حومه، شهر، شهرام پور دیهیمی، انتشارات روزنه، ۲۱۴ صفحه
۲۴. صابری فر، رستم و مزرعاوی، عماد(۱۳۸۹)، ساخت و ساز مسکن روستایی در مناطق جنگ زده استان خوزستان، مشهد، دومین کنفرانس برنامه ریزی و مدیریت شهری، ۲۰ صفحه.
۲۵. صابری فر، رستم(۱۳۸۸)، مقاله حاشیه نشینی و شورش های اجتماعی، مجله علمی تخصصی دانشگاه جامع استان خراسان جنوبی شماره اول، صص ۳۵-۲۷.
۲۶. صابری فر، رستم(۱۳۹۳) بررسی عوامل اثرگذار بر مشارکت مردم در احیای بافت‌های فرسوده شهری (نمونه موردی شهر مشهد)، مشهد، جزوه منتشر نشده، ۷۵ صفحه .
۲۷. صابری فر، رستم؛ دیوسالار، الله؛ اخگری، مهدی(۱۳۹۲) توسعه پایدار شهری (راهکارهای اجرایی)، تهران، انتشارات نور علم. ۱۳۶ صفحه.
۲۸. صابری فر، رستم(۱۳۸۸) بررسی تحلیلی حاشیه نشینی در شهر بیرجند، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی. شماره ۹۲، صص ۲۹-۵۲.
۲۹. صرافی، (۱۳۸۷) بررسی وضعیت مسکن در سکونتگاه‌های غیررسمی و ارایه راهبردهای ساماندهی آنها، نشریه هفت شهر، شماره۲۴-۲۳، صص ۱۴-۴.
۳۰. عزیزی، محمدمهدی(۱۳۷۳) طرح مطالعاتی شاخص‌های مسکن در کشورهای مختلف جهان، تهران، سازمان ملی زمین و مسکن، دفتر برنامه‌ریزی و اقتصاد مسکن، ۱۷۶ صفحه.
۳۱. موسوی محمد، نظری پویا، کاظمی، آرش(۱۳۸۹) تحلیل بر شاخص‌های کمی و کیفی مسکن در سکونتگاه‌های غیررسمی مطالعه موردی: محله‌ی شهرک قائم، قم قائم، ۲۲ صفحه.
۳۲. مهندسین مشاور آباد(۱۳۸۳) توانمندسازی و ساماندهی سکونتگاه‌های غیررسمی شهر بندرعباس،بندرعباس، شهرداری بندر عباس با همکاری کمیته راهبردی بانک جهانی، ۱۲۴ صفحه..
۳۳. مهندسین مشاور پژوهش معماری و شهرسازی(۱۳۸۷) طرح ساماندهی سکونتگاه‌های غیررسمی و اقدامات توانمندسازی اجتماعات آنها با تأکید بر بهسازی شهری، تهران، وزارت مسکن و شهرسازی (ستاد ملی توانمندسازی اسکان غیررسمی)، ۱۹۹ صفحه.
۳۴. مهندسین مشاور طرح و آمایش(۱۳۹۰) بررسی چگونگی معاصر سازی خانه ایرانی، تهران، طرح و آمایش، ۲۳۴ صفحه.
۳۵. مهندسین مشاور فر نهاد(۱۳۸۶) طرح مجموعه شهری مشهد، مطالبات پایه اسکان غیررسمی، مشهد، سازمان مسکن و شهرسازی خراسان رضوی، ۲۷۶ صفحه.
۳۶. مهندسین مشاور فر نهاد(۱۳۸۸) طرح توسعه و عمران شهر مشهد، مطالبات پایه مسکن و نحوه سکونت، مشهد، شهرداری مشهد و سازمان مسکن و شهرسازی خراسان رضوی، ۴۱۲ صفحه.
۳۷. مهندسین مشاور فر نهاد(۱۳۹۰) هماهنگی طرح‌های توسعه‌ای شهر مشهد، سیاست‌ها، ضوابط و معیارهای طرح جامع در حوزه شمال غرب، مشهد، شهرداری مشهد، ۱۲۸ صفحه.
۳۸. میرفندرسکی، محمد(۱۳۸۱) طرح راهبردی ساماندهی حاشیه شهر مشهد، مشهد،شهرداری مشهد، ۱۴۸ صفحه.
۳۹. نعمتی، لیلا(۱۳۸۹) اسکان غیر رسمی، تهران روزنامه رسالت، شماره ۱۲۸، ۱ صفحه.
۴۰. نهاد ریاست جمهوری(۱۳۸۲) مصوبات ستاد توانمندسازی و ساماندهی اسکان غیررسمی (مصوب: ۱۳۸۲/۱۱/۱۹)، تهران، ریاست جمهوری، ۸۹ صفحه.
41. Akhter, A.M. & Toran, K. (2004) migration, slums & urban squalor, proceedings of the third international conference on environment and health,15-17 December, Chennai, India, 123 p.
42. Bane, R. (2002), slum and urban settlement, New York, Department of Economic and Social Affairs, 212 p.
43. Kostiniskiy, G. D. (1998) Post-Socialist Metropolises in Transition, 38th Congress of the European Regional Science Association – 28 August – 1 sep. – 1998 – Vienna, 12 p.
44. Ulack, R. (2014), The role of urban squatter settlement, annals of the association of American geographers, vol. 68, no. 4, 535-550.
45. UN. (2006) The World Fact Book, New York, Department of Economic and Social Affairs, 234 p.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This work is licensed under a Creative Commons — Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0)