فصلنامه روانشناسی شناختی

چکیده

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی برنامه تاب­آوری پنسیلوانیا بر ارزیابی­های شناختی و رفتارهای پیشرفت در دانشجویان انجام شد. روش: در این پژوهش ­شبه تجربی با طرح پیش­آزمون پس­آزمون، 51 دانشجوی کارشناسی دانشگاه خوارزمی که در سال 95-94 مشغول به تحصیل بودند. نمونه پژوهش حاضر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. و بعد از آن بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش(25 نفر) و کنترل(26 نفر) منتسب شدند. از طریق 6 جلسه دو ساعته، آموزش برنامه تاب آوری به شیوه گروهی برای گروه آزمایش اجرا شد. آزمودنی ها، قبل و بعد از آموزش به نسخه تجدیدنظر شده ابزار ارزیابی شناختی استرس (SAM-R؛ رویلی، روسچ، جاریکا و واگان، 2005) و پرسشنامه راهبردهای مدیریت منابع (MSLQ،  پینتریچ، اسمیت، گارسیا و مک­کیچی، 1991) پاسخ دادند.. یافته­ها: نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که با کنترل پیش آزمون بین گروه­های آزمایش و کنترل در افزایش ارزیابی های شناختی مبتنی بر چالش و منابع و رفتارهای پیشرفت تحصیلی شامل کمک طلبی، مدیریت زمان و محیط، یادگیری از همسالان و نظم دهی به تلاش) و نیز در کاهش ارزیابی­های شناختی مبتنی بر تهدید تفاوت معنی داری وجود دارد(05/0 >P). نتیجه­گیری: به طور کلی، نتایج مطالعه حاضر نشان می­دهد که برنامه تاب آوری پنسیلوانیا از طریق 1)کمک به فراگیران برای شناسایی توانمندی های فردی خویش (احساس فردی، نگرش­ها و باورها) و2) همچنین غنی­سازی مهارت­های رابطه بین­فردی، در بهبود ارزیابی های شناختی و رفتارهای پیشرفت دانشجویان موثر بوده است

واژه­های کلیدی: “برنامه تاب­آوری پنسیلوانیا، ارزیابی های شناختی، رفتارهای پیشرفت.