ایران به دلیل دارا بودن پتانسیلهای متنوع و گسترده همواره به عنوان یکی از کانونهای گردشگری در قلمرو سرزمینی مطرح بوده است. بدینسان، از میان فرصتهای گردشگری موجود در کشور، جاذبههای طبیعی و چشماندازهای بکر و آب و هوای مناسب، زمینه را برای توسعه اکوتوریسم، بیش از دیگر جنبههای گردشگری تقویت میکند. در این میان شهرستان درهشهر واقع در استان ایلام به دلیل موقعیت جغرافیایی، دارای پتانسیلهای فراوان اکوتوریسم است که تا کنون به دلایل متعدد، استفاده بهینه و پایدار از این فرصتها نشده است. هدف این مقاله جلب توجه برنامهریزان و سیاستگذاران در زمینه توسعه صنعت گردشگری در شهرستان درهشهر جهت مدیریت صحیح این صنعت میباشد. سوال اصلی این پژوهش نیز بررسی مهمترین نقاط قوت، ضعف، تهدید و فرصت برای نیل به ناحیه ویژه اکوتوریستی است. این مطالعه بر اساس رویکرد برنامهریزی از نوع راهبردی و مشارکتی اشت که با روش توصیفی- تحلیلی و استفاده از مدل SWOT انجام شده است. هم چنین جهت اولویتبندی راهبرد اصلی به دست آمده، از روش مکمل برنامهریزی کاربردی کمی QSPM بهره گرفته شده است. یافتههای پژوهش نشان میدهد که علیرغم وجود پتانسیلهای بالقوه گردشگری در منطقه، کمبود امکانات اقامتی و رفاهی مورد نیاز گردشگران، موجب نارضایتی آنان شده و برای حل این موضوع راهکارهایی نیز ارائه گردیده است که مهمترین آن ایجاد زیرساختهای جدید برای ورود گردشگران به منطقه میباشد.
