فصلنامه اقتصاد فضا و توسعه روستایی

---

گردشگری راهبردی برای توسعه روستایی و پاسخی به جهانی شدن و بازساخت روستاها است. توسعه گردشگری مستلزم نگرشی جامع و سیستماتیک به همه عناصر تشکیل دهنده آن می­باشد. روستاهای واقع در حاشیه منطقه کویر میقان به رغم برخورداری از جاذبه­های متعدد گردشگری، در فقر و محرومیت به سر می­برند. در این راستا هدف تحقیق حاضر امکان­سنجی توسعه گردشگری بر اساس سیستم تشکیل دهنده آن است.جامعه آماری سه گروه شامل گردشگران،ساکنان روستاها و مدیران محلی است که با استفاده از روش تصادفی 274 نفر از ساکنان،150 نفر گردشگر و 30 نفر از مسئولین به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. داده­های مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته جمع­آوری گردید و با استفاده از روش­های آمار توصیفی و استنباطی از جمله آزمونT مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته­های تحقیق نشانی می­دهد به دلیل عدم شناخت گردشگران و نیز فقدان برنامه بازاریابی و تبلیغات،تقاضای گردشگری در وضع موجود در منطقه در حد ضعیف است. همچنین عناصر تشکیل دهنده عرضه گردشگری از دیدگاه خانوار و مسئولان محلی، شامل شاخص­های جاذبه­ها، حمل و نقل، زیرساخت ها و خدمات، پیشبرد فروش و مشارکت در حد خوب می­باشد ولی شاخص اطلاعات بر خلاف سایر شاخص­ها در حد ضعیف ارزیابی گردید. به هر حال روستاهای منطقه از جاذبه­های بالقوه داخلی و فرصت­های بیرونی مناسبی برای توسعه گردشگری برخوردار هستند. در نتیجه با برنامه­ریزی و مدیریت یکپارچه فعالیت­های گردشگری از جمله تبلیغات و بازاریابی و توسعه و تجهیز زیرساخت­ها و خدمات گردشگری، می­توان تقاضا برای توسعه گردشگری در سطح روستاهای منطقه را افزایش داد و از نقاط قوت درونی و فرصت­های بیرونی در جهت توسعه گردشگری استفاده کافی به عمل آورد.