هدف: مطالعه ی حاضر با هدف سنجش پایداری تعاونیهای تکثیر و پرورش ماهی صورت گرفت و به دنبال شناسایی عوامل مؤثر بر پایداری تعاونیها و ارائه راهکارهایی در این زمینه بود.
روش پژوهش: پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نوع پیمایشی بود. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه ساختارمند و محقق ساخته بهره گرفته شد. روایی پرسشنامه طبق نظر پانلی از اساتید و کارشناسان تأیید گردید و پایایی آن با انجام مطالعه ای پیشآهنگ و محاسبه ضریب آلفای کرونباخ (۹۴/۰-۵۹/۰) به دست آمد. جامعه مورد مطالعه پژوهش حاضر اعضای ۶۱ تعاونی فعال تکثیر و پرورش ماهی بخش مرکزی شهرستان اهواز و شامل ۴۵۴ عضو بود. شیوه نمونه گیری به صورت تصادفی ساده بود که با استفاده از جدول مورگان، حجم نمونه ۱۵۰ نفر از اعضای تعاونیها تعیین گردید. برای تعیین آسیب های تعاونیهای تکثیر و پرورش ماهی از تکنیک تحلیل محتوایی بهره گرفته شد. برای این منظور ۲۰ نفر پرورش دهنده از تعاونیهای موفق تکثیر و پرورش ماهی تا حصول اشباع نظری مورد مطالعه قرار گرفتند.
یافتهها: یافته های پژوهش نشان داد که پایداری تعاونیهای تکثیر و پرورش ماهی در سه مرحله امکانسنجی و طراحی، راه اندازی و بهره برداری، و توسعه تعاونی تحت تأثیر هویت سازمانی، تعهد هویتی و چارچوب قانونی قرار دارند. بر مبنای یافته ها تعاونیهای تکثیر و پرورش ماهی از حیث ابعاد آموزشی، زیرساختی، اجتماعی و اقتصادی آسیبپذیر بودند.
نتیجهگیری: این پژوهش از یک طراحی موازی همگرا برای ادغام دادههای کمی و کیفی استفاده نمود و دیدگاهی جامع از پایداری در تعاونیهای پرورش ماهی ارائه داد. در حالی که در بخش تحلیل کمی، پیش بینی کننده های کلیدی پایداری شناسایی شد، بینش حاصل از بخش کیفی به درک عوامل زمینه ای، مانند نقش هویت سازمانی و ارتباطات عاطفی بین اعضا را کمک شایانی نمود. این رویکرد روششناختی غنای یافتهها را افزایش داد و موضوعاتی مانند ضرورت آموزش و تأثیر پویاییهای اجتماعی را آشکار ساخت که برای درک پایداری فراتر از معیارهای کمی به تنهایی حیاتی است.