در سالهای اخیر دریاچه ارومیه، بزرگترین دریاچه ایران با کاهش شدید آب مواجه گردیده که این امر نگرانی‌هایی را به لحاظ پیامدهای اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی در جوامع پیرامون به ویژه در مناطق روستایی ایجاد کرده است. هدف تحقیق حاضر، مقایسه پیامدهای اقتصادی خشک شدن دریاچه ارومیه در سکونتگاههای روستایی غرب و شرق پیرامون دریاچه است. نوع تحقیق از لحاظ هدف کاربردی، روش تحقیق (توصیفی- تحلیلی)، برای جمع آوری اطلاعات از روش کتابخانهای و میدانی (پرسشنامه، مصاحبه و مشاهده) استفاده گردید و جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی (میانگین، واریانس و انحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون t دو گروهی، رگرسیون و کروسکالوالیس) استفاده شده است. قلمرو مکانی این تحقیق از شرق دریاچه شهرستانهای آذرشهر و عجبشیر و از غرب دریاچه شهرستان میاندوآب بوده است. در سرشماری سال ۱۳۹۰ مرکز آمار ایران، شهرستان آذرشهر دارای ۳۱,۸۲۸ خانوار، شهرستان عجبشیر دارای ۱۸.۰۹۷ خانوار و شهرستان میاندوآب دارای ۷۳.۴۲۳ خانوار بوده است که تعداد ۹۳ خانوار از شهرستان آذرشهر، ۸۷ خانوار از شهرستان عجبشیر و ۲۲۰ خانوار از شهرستان میاندوآب از طریق فرمول کوکران و بر اساس نمونه‌گیری تصادفی ساده برای انجام تحقیق انتخاب شدند. یافتههای تحقیق نشان داد کاهش سطح آب دریاچه ارومیه، کاهش فرصت‌های شغلی در بخش کشاورزی و غیرکشاورزی، کاهش درآمدهای متنوع و پایدار، کاهش زمینه‌های اشتغال و سرمایهگذاری را در سکونتگاههای روستایی به دنبال داشته است؛ تأثیرات اقتصادی در سکونتگاههای روستایی شرق دریاچه (عجبشیر و آذرشهر) بیش از سکونتگاههای روستایی غربی(میاندوآب) بوده است.
