سرعین بهعنوان یک روستاشهر، علیرغم داشتن ویژگیهای ساختاری روستاشهر، عملکرد مؤثری در گردشگری در مقیاس منطقهای دارد که تا حد زیادی به مزیتهای نسبی و جاذبههای گردشگری وابسته است. هدف مقاله بررسی نقش مؤلفههای گردشگری از جمله چشمههای آبگرم در توسعه گردشگری این روستاشهر و تحلیل روند تحولات کالبدی- فضایی سرعین در دو دهه گذشته است. روش تحقیق توصیفی – تحلیلی است و دادههای مورد نیاز از طریق بررسیهای اسنادی و مطالعات میدانی فراهم شده است. فرض اصلی بر معناداری رابطه تحولات کالبدی- فضایی روستاشهر سرعین با بهرهبرداری از جاذبههای گردشگری مانند چشمههای آبگرم بهعنوان یکی از عوامل اصلی و تأثیرگذار دلالت دارد. جامعه آماری شامل جمعیت گردشپذیر سرعین و کارشناسان سطح ناحیه بوده و برای نمونهگیری از فرمول کوکران استفاده شده است. با در نظر گرفتن سطح اطمینان 95 درصد و احتمال قابل قبول خطای برآورد 6 درصد، حجم نمونه 260 خانوار مسکونی و حجم نمونه جامعه کارشناسان با در نظر گرفتن سطح اطمینان 95 درصد و احتمال قابل قبول خطای برآورد 5 درصد، 56 کارشناس بهدست آمده است. نتایج تحقیق نشان داد نخست شکلگیری هسته اولیه و رشد سرعین مبتنی بر قابلیتهای محیطی و ظرفیتهای گردشگری بهویژه در خصوص چشمههای آبگرم بوده است. سپس رابطه معناداری بین تحولات کالبدی- فضایی سرعین با بهرهبرداری از چشمههای آب درمانی وجود دارد. همچنین تبدیل شهر اردبیل بهعنوان مرکز استان در دو دهه اخیر، عامل مهم در رشد و توسعه سرعین بوده است.
