مشارکت در یادگیری، توسعه تکنولوژی و توسعه آگاهانه روشهای نوین کشاورزی، اثر مهمی بر بهرهوری کشاورزان به ویژه کشاورزان سنتی دارد. هدف این مقاله بررسی تأثیر ترویج دانش کشاورزی بر عملکرد کشاورزان گندمکار شهرستان کرمانشاه است. جامعه آماری تحقیق شامل 189 نفر از گندمکارانی است که در برنامه مدرسه در مزرعه شرکت داشتند و 3897 نفر از گندمکارانی که در این برنامه شرکت نداشتند. جهت انتخاب نمونهها از روش نمونه تصادفی استفاده شد. روایی ابزار پژوهشاز طریق اعضای هیئت علمی گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه رازی ومتخصصان وکارشناسان سازمان جهاد کشاورزی استان کرمانشاه به دست آمد. آزمون مقدماتی و اعتبار پرسشنامه ازطریق تکمیل ٣٠ پرسشنامه به وسیله گندمکاران در یکی از شهرستانهای خارج از نمونه آماری و ضریب اطمینان آلفای کرونباخ 85/0درصد محاسبه گردید. نتایج نشان داد اجرای رهیافت مدرسه در مزرعه در منطقه مورد مطالعه تأثیر قابل توجهی بر دانش و درآمد کشاورزان داشته است. نتایج آزمون t نیز حاکی از آن است که از لحاظ سن، میزان تحصیلات و میزان اراضی آبی تفاوت معنی داری بین دو گروه کشاورزان شرکتکننده و غیرشرکتکننده در برنامه مدرسه در مزرعه، وجود دارد. بررسی ویژگیهای ارتباطی گندمکاران نیز نشان داد، تماس بیشتر گندمکاران با مروجین، شرکت در کلاسهای ترویجی، توصیه کشاورزان همسایه و رهبران محلی بر شرکت گندمکاران در برنامه مدرسه در مزرعه تأثیر دارد. به علاوه نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیرهای دانش کنترل بیولوژیکی، میزان تحصیلات، تماس با مروجین، استفاده از رسانههای انبوهی و میزان اراضی آبی توانسته اند 4/73 درصد از تغییرات متغیر میزان پذیرش را تبیین نمایند.
