امروزه روستاها بخش مهمی از توسعه یک کشور را بر عهده‌دارند که بایستی همانند نقاط شهری به آنها توجه و نگاه خاص شود. این توجه خاص مرهون عملکرد مناسب نهادها و سازمان‌های مرتبط با نواحی روستایی در راستای توسعه آنها است که نتیجه آن به برنامه‌ریزی و توسعه منطقه‌ای-ملی منجر خواهد شد. از این رو، هدف این پژوهش بررسی عملکرد نهادها و سازمان‌های مرتبط در پایداری روستاها در راستای توسعه منطقه‌ای به‌صورت مطالعه موردی در بخش دهدز شهرستان ایذه می‌باشد. روش تحقیق ازنظر ماهیت، توصیفی-تحلیلی و ازنظر هدف کاربردی است. جامعه آماری تحقیق را ازنظر مکانی روستاهای بخش دهدز شهرستان ایذه و ازنظر جمعیتی، افراد ساکن در این روستاها تشکیل می‌دهند. مجموع افراد این روستاها،۱۳۱۶۱ نفر بوده که با توجه به حجم جامعه آماری و عدم دسترسی به‌تمامی آنها، بر اساس فرمول کوکران نمونه آماری مناسب به تعداد ۳۱۵ نفر انتخاب و داده‌ها از طریق پرسش‌نامه در سطح روستاها و افراد جمع‌آوری شد. نتایج پژوهش نشان داد که عملکرد نهادها و سازمان‌ها ازنظر اقتصادی، اجتماعی-فرهنگی، زیست‌محیطی و کالبدی-فیزیکی در پایداری روستاها با سطح معناداری کمتر از ۰۰۵/۰، مناسب و در سطح متوسطی می‌باشد. تحلیل ناپارامتری همبستگی نیز نشان‌دهنده وجود رابطه مستقیم و معنی‌داری در سطح آلفای۰۱/۰ میان شاخص اقتصادی با شاخص‌های موردبررسی است؛ به‌گونه‌ای که با بهبود عملکرد نهادها و سازمان‌ها در هرکدام از شاخص‌های توسعه، دیگر شاخصها بهبود و زمینه پایداری روستاها فراهم می‌شود.
