این مطالعه با هدف ارائه مدلی برای تشخیص فرصتهای کارآفرینی در میان زنان کارآفرین روستایی استان کرمانشاه انجام شد. روش پژوهش مطالعهی حاضر، آمیخته و بر حسب محیط پژوهش، کتابخانهای میدانی و برحسب ماهیت و روش پژوهش پیمایشی بود. این مطالعه بهصورت آمیخته (کمی-کیفی) انجام شد. در بخش کیفی از ۱۵ نفر از اساتید، کارشناسان و افراد متخصص در زمینهی کارآفرینی روستایی در سراسر کشور در رابطه با تشخیص فرصتهای کارآفرینی در میان زنان کارآفرین روستایی مصاحبههایی انجام شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات این افراد از تحلیل مضمون استفاده شد. ابتدا سخنان این افراد استخراج و کدگذاری شد و مضامین استخراج شدند و سپس پرسشنامهها تدوین شدند و بین ۳۶۱ نفر از زنان کارآفرین در سطح استان کرمانشاه بهصورت تصادفی ساده توزیع شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع‌آوری شده، از دو نرم‌افزار SPSS و AMOS استفاده شد. در این مطالعه ۷۱ کد و ۹ مقوله (بعد) بهعنوان عوامل تشخیص فرصتهای کارآفرینی روستایی شناخته شدند. بر اساس کدبندی بهدست آمده این ۹ بعد اصلی شامل وجود پویایی رقابتی، دنبال کردن فرصتهای نوآورانه، ایجاد ایدهها و راهکارهای نوآورانه، داشتن تواناییهای کارآفرینانه، تعاملات و سرمایههای اجتماعی، داشتن هشیاری کارآفرینانه، نوعشناسی فرصت، محیط کسبوکار و عوامل فردی بودند. برای مناسب بودن سؤالات از تحلیل عاملی استفاده شد و همچنین برای بررسی پایایی از آلفای کرونباخ استفاده گردید. بر اساس نتایج این مطالعه، متغیرهای پویایی رقابتی، دنبال کردن فرصتهای نوآورانه، ایجاد ایدهها و راهکارهای نوآورانه، داشتن تواناییهای کارآفرینانه، تعاملات و سرمایههای اجتماعی، داشتن هشیاری کارآفرینانه، نوع شناسی فرصت، محیط کسبوکار و عوامل فردی بترتیب ۰۰/۵۸ درصد، ۰۰/۶۳ درصد، ۰۰/۵۸ درصد، ۰۰/۶۳ درصد، ۰۰/۶۳ درصد، ۰۰/۵۹ درصد، ۰۰/۶۳ درصد، ۰۰/۵۹ درصد و ۰۰/۵۲ درصد از واریانس تشخیص فرصتهای کارآفرینانه را پیشبینی کردند و همگی بر تشخیص فرصت تأثیر داشتند.
