در تحقیق حاضر به بررسی اثرات اقتصادی- اجتماعی مشاغل خانگی زنان روستایی در شهرستان اسلام آباد غرب پرداخته شده است. جامعه آماری مشتمل بر 200 نفر از زنان صاحب کسبوکار در مناطق روستایی شهرستان اسلامآباد غرب بود که از بین آنها با استفاده از جدول تعیین حجم نمونه کرجسی و مورگان تعداد 140 نفر بهعنوان نمونه تعیین و به طور تصادفی انتخاب شد. ابزار مورد استفاده برای جمعآوری دادهها پرسشنامه بود که روایی محتوایی آن توسط اساتید و متخصصین، بررسی و تأیید شد و جهت تعیین پایایی پرسشنامه نیز تعداد 30 پرسشنامه توسط زنان روستایی در فرآیند پیشآزمون تکمیل و ضریب آلفای کرونباخ برای بخشهای مذکور محاسبه شد که در نهایت مقدار88/0= &alpha بهطور میانگین برای بخشهای مختلف پرسشنامه بهدست آمد. بر مبنای نتایج تحلیل عاملی، مهمترین تأثیرات اقتصادی مشاغل خانگی بر زندگی زنان روستایی را میتوان در چهار دسته کلی شامل بهبود وضعیت اقتصادی خانواده، افزایش آگاهیهای اقتصادی، افزایش استقلال مالی و ارتقاء قدرت ریسکپذیری و نوآوری تقسیمبندی نمود که مقدار واریانس تجمعی تبیین شده توسط این چهار عامل، 45/65درصد می باشد. همچنین مهمترین اثرات اجتماعی اینگونه مشاغل بر زندگی زنان روستایی نیز شامل پنج مؤلفه اصلی (افزایش سطح مهارتهای فنی و اجتماعی، علاقمندی به کسب اطلاعات، توسعه ارتباطات نهادی، توسعه ارتباطات اجتماعی و افزایش سطح مشارکت گروهی) بود که مقدار واریانس تجمعی تبیین شده توسط این پنج عامل نیز 44/68 می باشد.
