پژوهشگر پسادکتری جغرافیا و برنامه ریزی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران. ، a.hajarian@ltr.ui.ac.ir
چکیده: (2017 مشاهده)
لازمه توسعه پایدار در جوامع، حفظ منزلت سرمایه اجتماعی و ارتقا آن بهوسیلۀ سرمایههای معیشتی میباشد. این پژوهش یک مطالعه توصیفی- پیمایشی است که تحلیل روابط ساختاری سرمایه معیشتی بر اساس نظریه DFID و سرمایه اجتماعی با ابعاد سه گانه ناهاپیت و گوشال را مورد مطالعه قرار داده است. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ چگونگی جمع آوری دادهها پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش سرپرستان خانوارهای روستایی شهرستان سلسله بودند (10888=N) که با استفاده از جدول کرجسی- مورگان، حجم نمونۀ آماری 379 نفر محاسبه گردید. به منظور دستیابی به نمونهها در این پژوهش، از روش نمونهگیری چند مرحلهای استفاده گردید. مقدار آلفای کرونباخ بدست آمده برای شاخصهای سرمایه اجتماعی برابر 72/0 و برای شاخصهای سرمایههای معیشتی 79/0 بدست آمده است. برای تجزیه و تحلیل دادهها از بسته نرم افزاری SPSS نسخه 24 و LISREL 8.8 استفاده شد. بر اساس نتایج به دست آمده مولفههای سرمایه اجتماعی و سرمایههای معیشتی به ترتیب با میانگین 731/2 و 773/2 در روستاهای شهرستان سلسله پایینتر از حد مطلوب ارزیابی شده است و بین مولفههای سرمایه اجتماعی با سرمایه-های معیشتی روابط علّی با شاخصهای مطلوبی برازش داشت (RMSEA= 0.075). بر اساس یافتههای تحقیق ارتقاء شاخصهای ساختاری، ارتباطی و شناختی سرمایه اجتماعی جامعه در توسعه شاخصهای سرمایههای معیشتی اثرگذار می باشند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1401/7/6 | پذیرش: 1401/12/14