دوره 12، شماره 44 - ( تابستان 1402 )
جلد 12 شماره 44 صفحات 44-25 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
درخوش مصطفی، کرمی دهکردی مهدی، لیانی قاسم. اولویت های ناحیه ای استقرار صنایع تبدیلی و تکمیلی بخش کشاورزی در دهستانهای شهرستان شهرکرد. اقتصاد فضا و توسعه روستایی. 1402; 12 (44) :25-44
1- دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت کشاورزی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران.
2- استادیار گروه مدیریت و توسعه روستایی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران. ،Karami596@sku.ac.ir
3- استادیار گروه مدیریت و توسعه روستایی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران.
2- استادیار گروه مدیریت و توسعه روستایی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران. ،
3- استادیار گروه مدیریت و توسعه روستایی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران.
چکیده: (1835 مشاهده)
صنایع تبدیلی و تکمیلی یکی از صنایع مهم در ارتباط با تولیدات و محصولات کشاورزی می‌باشد که موجب حفظ و نگه‌داری محصولات کشاورزی و مواد غذایی برای مدت طولانی و همچنین اشتغال‌زایی و افزایش ارزش‌افزوده بخصوص برای مناطق روستایی که تولیدکننده اصلی محصولات کشاورزی هستند می‌شود. پژوهش حاضر باهدف شناسایی دهستانهای اولویت‌دار جهت استقرار صنایع تبدیلی و تکمیلی بخش کشاورزی و ارائه مدل یکپارچه آنتروپی شانون فازی و روش ARAS فازی برای شناسایی دهستانهای اولویت‌دار جهت استقرار صنایع تبدیلی و تکمیلی بخش کشاورزی موردمطالعه روستاهای بخش مرکزی شهرستان شهرکرد انجام شد. این تحقیق ازنظر هدف از نوع کاربردی بود و جامعه آماری موردپژوهش شامل کلیه کارشناسان و صاحب‌نظران در حوزه تخصصی اعم از پژوهشگران، خبرگان و کارشناسان مرتبط در استان چهارمحال و بختیاری بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند و تکنیک گلوله برفی به تعداد 26 نفر شناسایی شدند. نتایج تحقیق نشان داد، با استناد به معیارها و ملاک‌های مکان‌یابی مستخرج از چارچوب مفهومی تحقیق، از نظر مطلوبیت در استقرار صنایع تبدیلی و تکمیلی بخش کشاورزی، دهستانهای مرکزی، فرخشهر، طاقانک با وزنهای 92/99%، 66/97% و 65/78% به عنوان بهترین مناطق شناسایی شدند. همچنین دهستان مرغملک با 98/64% پایینترین وزن را از این منظر به خود اختصاص داده است.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
