جلد 8 - ویژه نامه گردشگری روستایی(پاییز 1398)
جلد 8 - ویژه نامه گردشگری روستایی(پاییز 1398) صفحات 22-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
صالح غفور، ولی شریعت پناهی مجید. تحلیل سرمایه های گردشگری روستایی بخش شاهو. اقتصاد فضا و توسعه روستایی. 1398; 8 (S2) :1-22
1- دانشجوی دکترای جغرافیا‌و برنامه‌ریزی‌روستایی، واحدعلوم‌و تحقیقات تهران ،دانشگاه‌آزاد اسلامی، تهران، ایران ، ghaforsalih@yahoo.com
2- دانشیار گروه جغرافیا ، واحد علوم و تحقیقات تهران ، دانشگاه‌آزاد اسلامی، تهران، ایران
2- دانشیار گروه جغرافیا ، واحد علوم و تحقیقات تهران ، دانشگاه‌آزاد اسلامی، تهران، ایران
چکیده: (2911 مشاهده)
گسترش فقر و تشدید فاصله طبقاتی، در کنار تخریب رو به تزاید منابع و چالش های فرهنگی،از معضلات مهمی است که امروزه کارشناسان و سیاستگذاران امر توسعه درسطح ملی و فرا ملی با آن دست به گریبان اند. یکی از چالش‌های امروزه توسعه‌روستایی، عدم توجه به سرمایه های روستایی است. شناخت این سرمایه‌ها قطعاً روند برنامه ریزی توسعه روستایی را برای متخصصان مربوطه تسهیل و مشارکت روستایان در اجرای بهتر برنامه‌به همراه دارد. هدف از‌این پژوهش شناسایی‌‌و اولویت‌بندی سرمایه‌های‌گردشگری‌در بخش‌شاهو به منظور آغاز بستر و سرمایه‌گذاری است. گرد‌آوری اطلاعات از روش‌هاکتابخانه‌ای و میدانی (پرسشنامه،مشاهده‌و‌مصاحبه) استفاده شده است. به منظور شناسایی سرمایه‌های گردشگری از 10نفر متخصصان دانشگاهی در‌حوزه گردشگری و با استفاده از روش دلفی استفاده شده‌است. جامعه آماری مورد مطالعه جهت امتیازدهی با استفاده از طیف لیکرت، جامعه محلی، مسئولین ومتخصصان دانشگاهی حوزه گردشگری منطقه بوده است. نتایج پژوهش‌نشان‌دادکه سرمایه‌های طبیعی‌‌و فرهنگی مهمترین عامل‌در جهت برنامه‌ریزی و جذب‌گردشگر بوده و سرمایه‌های انسانی،اجتماعی وفیزیکی تسهیل کننده جذب گردشگری هستند. ازمیان سرمایه‌های طبیعی آب وهوا بیشترین امتیاز را کسب نموده، آب‌و هوا براساس شاخص‌های گردشگری کشورهای اروپایی HUMIDEX د‌رکلیه ایام سال شرایط آسایش در بخش شاهو برقرار است و براساس شاخص THOMEتنها در اوقات ظهر مرداد ماه، کمتر از 50 درصد مردم احساس عدم آسایش دارند. ازمیان سرمایه‌های فرهنگی، صنایع دستی، ازمیان سرمایه‌های فیزیکی، وجود راه‌های ارتباطی و جاده‌مناسب برای دیدن سرمایه‌های‌طبیعی‌و فرهنگی، ازمیان سرمایه‌های انسانی، توانایی‌کارکردن و‌ارائه خدمات به گردشگران و ازمیان‌سرمایه های اجتماعی اعتماد مردم به یکدیگر و مدیران‌روستا‌در‌زمینه گردشگری رتبه اول را کسب کرده اند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
