فصلنامه اقتصاد فضا و توسعه روستایی

سرعین به­عنوان یک روستاشهر، علی­رغم داشتن ویژگی­های ساختاری روستاشهر، عملکرد مؤثری در گردشگری در مقیاس منطقه­ای دارد که تا حد زیادی به مزیت­های نسبی و جاذبه­های گردشگری وابسته است. هدف مقاله  بررسی نقش مؤلفه­های گردشگری از جمله چشمه­های آبگرم در توسعه گردشگری این روستاشهر و تحلیل روند تحولات کالبدی- فضایی سرعین در دو دهه گذشته است. روش تحقیق توصیفی – تحلیلی است و داده­های مورد نیاز از طریق بررسی­های اسنادی و مطالعات میدانی فراهم شده است. فرض اصلی بر معناداری رابطه تحولات کالبدی- فضایی روستاشهر سرعین با بهره­برداری از جاذبه­های گردشگری مانند چشمه­های آبگرم به­عنوان یکی از عوامل اصلی و تأثیرگذار دلالت دارد. جامعه آماری شامل جمعیت گردش­پذیر سرعین و کارشناسان سطح ناحیه بوده و برای نمونه­گیری از فرمول کوکران استفاده شده است. با در نظر گرفتن سطح اطمینان 95 درصد و احتمال قابل قبول خطای برآورد 6 درصد، حجم نمونه 260 خانوار مسکونی و حجم نمونه جامعه کارشناسان با در نظر گرفتن سطح اطمینان 95 درصد و احتمال قابل قبول خطای برآورد 5 درصد، 56 کارشناس به­دست آمده است.  نتایج تحقیق نشان داد نخست شکل­گیری هسته اولیه و رشد سرعین مبتنی بر قابلیت­های محیطی و ظرفیت­های گردشگری به­ویژه در خصوص چشمه­های آبگرم بوده است. سپس رابطه معناداری بین تحولات کالبدی- فضایی سرعین با بهره­برداری از چشمه­های آب درمانی وجود دارد. همچنین تبدیل شهر اردبیل به­عنوان مرکز استان در دو دهه اخیر، عامل مهم در رشد و توسعه سرعین بوده است.