3 نتیجه برای عزت نفس
محمدرضا تمنایی فر، اعظم منصوری نیک،
دوره 5، شماره 2 - ( 12-1390 )
چکیده
طی چند دهه ی اخیر، مطالعه در زمینه ی تصویر بدن پیوسته رشد یافته است. پژوهش های متعددی به بررسی رابطه ی تصویر بدن و کنش های روانی- اجتماعی پرداخته اند. بر این اساس پژوهش حاضر نیز با هدف بررسی رابطه ی تصویر بدن و سازگاری انجام شده است. نمونه ی پژوهش شامل 400 دانش آموز دختر و پسر مقطع متوسطه بود که به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات از دو پرسشنامه ی خود توصیف گری جسمانی و سازگاری بل استفاده گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، شاخص های آمار توصیفی و استنباطی به کار گرفته شد. نتایج نشان داد که بین تصویر بدن و سازگاری ارتباط معناداری وجود دارد. همچنین نتایج بیانگر این بود که بین تصویر بدن دانش آموزان دختر و پسر تفاوت معناداری وجود دارد در حالی که در میزان سازگاری دانش آموزان دختر و پسر تفاوت معناداری مشاهده نشد. در مجموع یافته ها مؤید آن است که تصویر بدن مثبت، با ایجاد احساس خود ارزشی بالاتر به رفتارهای سازگارانه ی بیشتری می انجامد.
مریم صدرالسادات زاده، محمدنقی فراهانی، علیرضا کیامنش، ولی‌اله رمضانی،
دوره 7، شماره 1 - ( 3-1392 )
چکیده
هدف از انجام این پژوهش، بررسی میزان تأثیر جراحی زیبایی بینی بر عزت نفس و تصویر بدنی در دختران بود. برای این منظور تعداد 22 داوطلب متقاضی جراحی زیبایی بینی و 22 نفر به عنوان گروه کنترل با روش نمونهگیری در دسترس در پژوهش شرکت کردند و به پرسشنامه‌های چند بعدی رابطه‌ی خود و بدن و عزت نفس روزنبرگ پاسخ دادند. متقاضیان جراحی زیبایی بینی و گروه کنترل در دو نوبت به پرسشنامهها پاسخ دادند. نتایج پژوهش نشان داد، دو متغیر عزت نفس و تصویر بدنی قبل و بعد از عمل جراحی زیبایی بینی تفاوت معناداری نشان ندادند. همچنین نتایج نشان داد بین عزت نفس و تصویر بدنی رابطه‌ی معناداری وجود ندارد، ولی در یکی از خرده مقیاسها (رضایت از قسمت‌های بدن) با عزت نفس همبستگی وجود دارد.
نعیمه طاهری مقدم، محمد احسان تقی زاده، علی اصغر کاکو جویباری، آنیتا علاقمند،
دوره 8، شماره 1 - ( 3-1393 )
چکیده
هدف از این پژوهش بررسی تأثیر طرحواره درمانی بر کاهش افکار خودآیند منفی و افزایش عزت نفس بیماران زن افسرده مراجعه کننده به مرکز روانپزشکی شهید هاشمی شهر اراک بود. جامعهی آماری این پژوهش شامل کلیهی بیماران زن بستری شده در مرکز روانپزشکی بود، که بعد از انتخاب به شیوهی نمونهگیری تصادفی در دسترس از بین آنها حدود 38 نفر انتخاب و بهطور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. هر دو گروه، مقیاس افکار خودآیند منفی و عزت نفس کوپر اسمیت را تکمیل کردند. لازم به ذکر است که هر دو گروه در هنگام بررسی، در نوع و میزان مصرف دارو، نسبت به قبل هیچ تغییری نداشتند و از نظر تحصیلات و سن همتا شدند. سپس گروه آزمایش به مدت 8 جلسه (هفتهای 2 بار و هر بار دو ساعت) در معرض طرحواره درمانی قرارگرفتند و بعد از گذشت یک ماه هر دو گروه مجدداً پرسشنامهها را تکمیل کردند. تعداد نفرات هر گروه به علت افت آزمودنیها به 15 نفر رسید. دادههای بهدست آمده از طریق تحلیل کوواریانس و آزمون ناپارامتریک کروسکال والیس مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج بهدست آمده حاکی از تأثیر طرحواره درمانی بر کاهش متغیر باور و افزایش عزت نفس در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل بود، ولی در متغیر فراوانی در افکار خودآیند منفی تغییر چندانی ایجاد نشد.
