نگار محمودی، محمد حسین عبداللهی، مهناز شاهقلیان،
دوره 8، شماره 3 - ( 9-1393 )
چکیده
هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه ای عاطفه مثبت و منفی در رابطه بین سیستم های مغزی/ رفتاری و ناگویی خلقی بود. مشارکت کنندگان 277 دانشجوی کارشناسی (121 پسر و 156 دختر) دانشگاه خوارزمی کرج بودند که به شیوه خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند و پرسشنامه پنج عاملی جکسون، پرسشنامه عواطف مثبت و منفی (PANAS) و پرسشنامه ناگویی خلقی را تکمیل کردند. داده ها به شیوه رگرسیون سلسله مراتبی تحلیل شد. نتایج نشان داد سیستم بازداری/ فعالساز رفتاری به صورت مثبت و معنادار ناگویی خلقی را پیش بینی میکند. همچنین نقش واسطه ای عاطفه مثبت و منفی در رابطه بین سیستم های بازداری و فعالساز رفتاری و ناگویی خلقی مشاهده شد. مدل بدست آمده در این پژوهش الگوی مناسبی را جهت تبیین ناگویی خلقی در اختیار قرار میدهد.
