مریم اسماعیلی، مهرداد کلانتری، کریم عسکری، حسین مولوی، سعیده مهدوی،
دوره 4، شماره 1 - ( 6-1389 )
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی روشهای ایمن سازی در برابر استرس در مقابل آموزش مهارتهای اجتماعی بر بهزیستی روانشناختی فرزندان دختر جانبازان مبتلا به استرس پس از سانحه انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل نوجوانان دختر 18-14 ساله شهر اصفهان بود. 45 نفر نوجوان دختر از میان جامعه فرزندان دختر جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه شهر اصفهان به شیوهی نمونهگیری تصادفی خوشهای، انتخاب و با روش تصادفی به گروه های آزمایشی ایمن سازی در برابر استرس و آموزش گروهی مهارتهای اجتماعی و کنترل گمارده شدند (هر گروه 15 نفر). روش پژوهش آزمایشی بود. مداخلات آموزشی روان شناختی بر روی گروههای آزمایش انجام گرفت. ابزارهای مورد استفاده پرسشنامه بهزیستی روانشناختی برومند، مولوی و پرسشنامه روانشناختی ریف و پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی محقق ساخته بود. دادههای بدست آمده با روش آماری تحلیل کواریانس چند متغیری (مانکوا) مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. نتایج پژوهش نشان داد که مداخله با روش ایمن سازی در مقابل استرس و آموزش گروهی روابط بین فردی و مهارتهای اجتماعی درمقایسه با گروه کنترل مؤثر میباشد. روش ایمن سازی در مقابل استرس نسبت به آموزش روابط بین فردی و مهارتهای اجتماعی کارآمد تر بود.
مرضیه سادات سجادی نژاد، شقایق حقجوی جوانمرد، حسین مولوی، کریم عسگری، پیمان ادیبی،
دوره 7، شماره 1 - ( 3-1392 )
چکیده
هدف پژوهش حاضر مقایسهی اثربخشی مدیریت استرس شناختی-رفتاری، آموزش خوشبینی و درمان طبی بر علائم روانشناختی، جسمانی و شاخصهای ایمنی شناختی بیماران مبتلا به کولیت اولسراتیو بود. به این منظور 30 نفر از بیماران زن مبتلا به کولیت اولسراتیو به شیوهی نمونهگیری در دسترس انتخاب شده و بهطور تصادفی در 3 گروه مدیریت استرس شناختی- رفتاری، آموزش خوشبینی و درمان طبی گمارده شدند. هر سه گروه به مقیاس بیمارستانی اضطراب، افسردگی و شاخص فعالیت بیماری کولیت پاسخ دادند و نمونهی خونی از آنان جمعآوری شد. سپس دو گروه آزمایشی در 9 جلسه مداخلهی گروهی مدیریت استرس شناختی- رفتاری و آموزش خوشبینی شرکت کردند و پس از آن هر 3 گروه مجدداً به مقیاسها پاسخ داده و نمونهی خونی از آنان جمعآوری شد، این کار در پیگیری 6 ماهه نیز تکرار گردید. برای تحلیل دادهها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج پژوهش حاکی از اثربخشی هر دو شیوهی مداخله بر افسردگی، اضطراب، کورتیزول و TNF&alpha، و عدم اثربخشی مداخلات بر علائم جسمانی، IL6 و IL4بود. در مجموع میتوان اظهار داشت که مداخلات روانشناختی از جمله؛ مدیریت استرس و آموزش خوشبینی میتواند در بهبود علائم روانشناختی و تنظیم عملکرد ایمنی بیماری کولیت اولسراتیو و درمان جامع این بیماران سودمند باشد.