مهرناز صفرزائی، فریده عامری، سیدابوالقاسم مهری نژاد، روشنک خدابخش پیرکلانی، مهرانگیز پیوسته گر،
دوره 14، شماره 2 - ( دوره چهاردهم، شماره دوم، تابستان 1399 )
چکیده
انعطافپذیری روانشناختی یک صفت چندوجهی است که در بسیاری از حوزههای زندگی از جمله سلامت روان نقش دارد. با توجه به نقش انعطافپذیری روانشناختی، پژوهشگران به بررسی این خصوصیت علاقمند شدند؛ اما برای بررسی آن ابزاری که به صورت تخصصی انعطافپذیری روانشناختی را مورد سنجش قرار دهد، در اختیار ندارند. هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی روایی و پایایی نسخۀ فارسی پرسشنامۀ انعطافپذیری روانشناختی بود تا در نبود یک مقیاس منسجم، کوتاه و مختص به اندازهگیریِ انعطافپذیریِ روانشناختی بتواند در سنجش این خصوصیت در پژوهشهای روانشناسی کمک کند. به منظور جمعآوری دادهها، 400 دانشجوی دختر و پسر دانشگاه فردوسی مشهد در سال تحصیلی 98-99با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند و پرسشنامه انعطافپذیریِ روانشناختی را تکمیل کردند. برای بررسی روایی سازه از تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی استفاده شد و به منظور بررسی اعتبار محاسبه ضریب آلفای کرونباخ صورت گرفت. تحلیل عاملی نشان داد که این پرسشنامه 5عامل دارد که عبارتند از: تفسیر مثبت از تغییر، در نظر گرفتن خود به عنوان فردی منعطف، در نظر گرفتن خود به عنوان فردی گشوده و خلاق، تفسیر واقعیت به عنوان پویا و قابل تغییر بودن، و تفسیر واقعیت به عنوان چندوجهی بودن که پنج عامل بر روی هم 83/59% از واریانس کل پرسشنامه را تبیین میکردند. همسانی درونی گویههای پرسشنامه انعطافپذیری روانشناختی برابر ضریب آلفای 89/0 بهدست آمد که بیانگر پایایی مطلوب این پرسشنامه است. بر اساس نتایج تحلیل عامل اکتشافی و تأییدی در این پژوهش پرسشنامۀ انعطافپذیری روانشناختی از روایی و اعتبار قابل قبول در دانشجویان برخوردار است.