فصلنامه

نقص در حافظه آینده­نگر یکی از مشکلات رایج در میان افراد مبتلا به اچ­آی­وی است که می­تواند در زندگی این بیماران تأثیرات به سزایی داشته باشد. در این پژوهش رابطه­ی بین تخریب حافظه­ی آینده­نگر، کیفیت زندگی و عملکرد زندگی روزمره در افراد مبتلا به اچ­آی­وی موردبررسی قرار گرفت. به‌این‌ترتیب تعداد 161 نفر از افراد مبتلا به اچ­آی­وی که به بیمارستان امام خمینی (ره) مراجعه کرده بودند به روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند. آزمایش فلوسیتومتری برای سنجش سطح لنفوسیت های تی از ایشان به عمل آمد و سپس تخریب عصب­شناختی حافظه­ی آینده­نگر، کیفیت زندگی و عملکرد زندگی روزمره توسط پرسشنامه­های سنجش حافظه­ی آینده­نگر-گذشته­نگر، پرسشنامه‌ی کیفیت زندگی مرتبط با سلامت و پرسشنامه اندازه‌گیری میزان عملکرد روزمره زندگی مورد ارزیابی قرار گرفت. روش آماری این پژوهش مدل یابی معادلات ساختاری بود و از نرم‌افزار لیزرل 8/8 برای این منظور استفاده شد. نتایج نشان داد که نقص حافظه­ی آینده­نگر نقش میانجی را بین سطح لنفوسیت های تی و کیفیت زندگی یا عملکرد زندگی روزمره بازی می­کند و تخریب حافظه­ی آینده­نگر تأثیر مهمی بر کیفیت زندگی و عملکرد زندگی روزمره در افراد مبتلا به اچ­آی­وی می­گذارد. تحقیقات آینده باید تأثیر نقایص حافظه­ی آینده­نگر بر کیفیت زندگی و عملکرد زندگی روزمره بیماران مبتلا به اچ­آی­وی را بیش­تر مدنظر قرار دهند.

رفتارهای پرخطر که شیوع آن در جمعیت مبتلا به اچ آی وی بیشتر از جمعیت کلی است متاثر از عوامل چندی شامل ویژگی های زیستی، داشتن سبک زندگی ناسالم وعملکرد خانوادگی ناسالم و غیره است. هدف اصلی این پژوهش، بررسی نقش کارکرد خانوادگی در پیش بینی تصمیم گیری پرخطر در افراد مبتلا به اچ آی وی است که با درنظر گرفتن نقش میانجی متغیرهای سبک زندگی و تصمیم گیری پرخطر انجام پذیرفته است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی از نوع مدل یابی معادلات ساختاری است.  این پژوهش بر روی 147 فرد مبتلا به اچ آی وی صورت گرفت و از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد. نمونه آماری بر طبق روش های تعیین حجم نمونه و بر اساس خرده مقیاس های پرسش نامه های پژوهش 147 نفر تعیین شد. از پرسش نامه های ارزیابی رفتار پرخطر ، پرسشنامه انعطاف و انسجام خانواده، پرسش نامه سبک زندگی ارتقادهنده سلامت و برای ارزیابی تصمیم گیری پرخطر از آزمون بارت استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار لیزرل انجام شد. عملکرد خانوادگی با رفتار پرخطر رابطه منفی و معنی دار معکوسی داشت. تمامی نتایج بیان شده نشان می دهد که مسیر ها و مدل پژوهش تایید شده است. در این پژوهش دریافتیم که عملکرد خانوادگی با رفتار پرخطر به صورت مستقیم و به صورت غیر مستقیم و از طریق تصمیم گیری پرخطر و نیز سبک زندگی رابطه دارد. پژوهش های آینده باید سهم عوامل خانوادگی را در تصمیم گیری پرخطر افراد مبتلا به اچ آی وی بیش تر مد نظر قرار دهد.