برای بررسی سمیت ناشی از نیکل، دانه‌رست‌های ذرت بعد از جوانه‌زنی در محیط‌های کشت هیدروپونیک حاوی صفر، 50 ، 100 و 200 میکرومولار کلرور نیکل به مدت دو هفته کشت شدند. سپس تأثیر آن  بر رشد، سرعت واکنش هیل و محتوای رنگیزه‌های فتوسنتزی بررسی شد. وزن تر و خشک برگ‌ها و ریشه‌ها در غلظت 50 میکرومولار کلرور نیکل افزایش یافت، اما در غلظت‌های 100 و 200 میکرومولار کاهش نشان داد. با افزایش نیکل، از  طول ریشه و اندام هوایی کاسته شد. با توجه به نتایج حاصل، بافت‌های اندام هوایی‌ و ریشه‌ای در­برابر غلظت‌های مختلف نیکل پاسخ رشدی متمایزی از خود نشان می‌دهند. نیکل تا 100 میکرومولار باعث افزایش میزان کلروفیل a شد، اما در غلظت 200 میکرومولار از میزان آن کاست. تغییر در­خور ملاحظه‌ای در میزان کلروفیل b و کاروتنوئیدها مشاهده نشد. با افزایش نیکل از سرعت واکنش هیل به منزلۀ شاخص توانایی کلروفیل a در مرکز واکنشی PSII برای شکافت آب، کاسته شد.

جنگل کاسف با مساحتی بالغ بر 12 هکتار در فاصلۀ 20 کیلومتری شمال شهرستان بردسکن در منطقه­ای کوهستانی و خشک، در ارتفاع 1580 تا 1630 متر از سطح دریا با شیب 15درصد در جهت غربی-شرقی واقع شده است. پوشش گیاهی این منطقه در پاییز 1391، پس از نمونه‌برداری‌هایی در بهار و پاییز 1391، به روش فلوریستیک مطالعه و سپس شکل های زیستی و پراکنش جغرافیایی آنها تعیین شد. به طور کلی در منطقه 69 گونه متعلق به 29 تیره وجود دارد که 25 تیره دولپه­ای و 3 تیره تک­لپه­ای هستند و یک تیره­ نیز متعلق به بازدانگان است. بزرگ­ترین تیره­ها نعناع (Lamiaceae) با 11 گونه، کاسنی (Asteraceae) با 9 گونه و تیره میخک (Caryophyllaceae) با 5 گونه هستند. شکل­های زیستی اصلی منطقه عبارتند از: تروفیت­ها با 36% (25 گونه)، همی­کریپتوفیت­ها 29% (20گونه)، کامفیت‌ها 16% (11گونه)، فانروفیت­ها 13% (9گونه) و کریپتوفیت­ها با 6% (4 گونه). درصد بالای همی­کریپتوفیت­ها نشان­دهندۀ اقلیم سرد و کوهستانی منطقه است و درصد بالای تیره کاسنی و حضور گونه­هایی هم چون اسپند (Peganum harmala) نشان­دهندۀ تخریب­ بالای پوشش گیاهی و عدم نظارت و مدیریت مناسب بر محیط زیست این منطقه است.

باران اسیدی که شکل مرطوب آلاینده­های گازی تلقی می­شود، دراثر ترکیب آلاینده­هایی مانند CO_2،  SO₂و NO₂ در اتمسفر با بخار آب در ابرها تشکیل می­شود. با افزایش غلظت این آلاینده­ها در اتمسفر میزان باران اسیدی نیز رو­به­افزایش است. باران اسیدی، که مخلوطی از اسیدهای سولفوریک، نیتریک و کربنیک است، در خاک موجب تغییراتی مانند کاهش pH، زدایش عناصر غذایی­، افزایش آزادسازی فلزات ­سمی و کاهش حاصل‌ خیزی خاک می­شود،که نتیجۀ آن اعمال اثرات منفی بر گیاهان است. در مطالعۀ حاضر طی یک دوره 32 روزه، گیاهان گندم تحت آبیاری و برگ­پاشی با 4 تیمار باران اسیدی حاوی اسیدسولفوریک و اسیدنیتریک با ­pHهای 5/2 و 5/3 و 5/4 و 6/5 قرار گرفتند، درحالی­که گیاهان شاهد با آب معمولی با 4/7pH=  آبیاری شدند. طبق نتایج، گیاهان­ شاهد در تمام شاخص­های رشدی و فیزیولوژیکی بهتر از گیاهان تیمار باران اسیدی با pH­های 5/2 و 5/3 بودند. همچنین گیاهان تیمار­شده با باران اسیدی در pH­های 6/5 و 5/4، به غیر از شدت ­فتوسنتز، محتوای رنگیزه­ها و قندهای محلول در دیگر فاکتورها در سطح پایین‌تری از گیاهان شاهد قرار داشتند. همچنین درpH های 5/3 و 5/2 ایجاد لکه­های سفید در هر­دو سطح برگ، خشک­شدن رأس و کنار­های برگ نیز مشاهده شد.

نگرانی­های زیست­ محیطی دربارۀ استفادۀ بی­ رویه از آنتی­ بیوتیک­ها باعث افزایش استفاده از عوامل کنترل­ کنندۀ طبیعی شده است. پلی­ بتا­هیدروکسی بوتیرات پلی­مری طبیعی است که می ­تواند به اسید چرب کوتاه ­زنجیرۀ محلول در آب تبدیل شود و همچون عامل کنترل­کنندۀ میکروبی عمل کند. در این آزمایش تأثیر اضافه­ کردن این ماده به جیرۀ غذایی بچه­ ماهیان در 3 تیمار غذایی (کنترل، 2 و 5 درصد) بر فعالیت و تنوع متابولیکی باکتری­ های بی­ هوازی روده در بچه­ ماهیان تاسماهی سیبری با روش community level physiological  profiles  تحت بررسی قرار گرفت. برای بررسی فعالیت و تنوع متابولیکی باکتری­ های بی­ هوازی در رودۀ بچه ماهیان، از میکروپلیت­ های BiologTM Ecoplate  استفاده شد. نتایج طرح نشان داد که استفاده از پلی ­بتا­هیدروکسی­ بوتیرات میزان فعالیت متابولیکی باکتری­ های بی­ هوازی روده را نسبت به تیمار کنترل افزایش می ­دهد. نتایج منحنی Pareto-Lorenz و شاخص ­های شنون و اونس نشان داد بچه­ ماهیانی که از تیمارهای غذایی استفاده کردند تنوع متابولیکی متفاوتی نسبت به تیمار کنترل داشتند.

در این پژوهش ریخت‌شناسی گیاه و ریزریخت شناسی گرده در 24 جمعیت از 3 گونۀ متعلق به 2 بخش Hemisphace و Plethiosphace از جنس Salvia در ایران بررسی شد. در مطالعۀ ریخت شناسی، 25 صفت کمی و کیفی تحت بررسی قرار گرفت و نتایج حاصل از این مطالعه به­خوبی بخش­های تحت بررسی را از یکدیگر تفکیک کرد. دانۀ گردۀ نمونه‏های هرباریومی به روش استولیز آماده و با استفاده از میکروسکوپ نوری 4 ویژگی در آنها اندازه­گیری شد. تحلیل داده‏ها به روش مولفۀ اصلی انجام شد. نتایج ریزریخت­شناسی دانۀ گرده نشان داد که اگرچه دانه‌های گرده در گونه‏های این جنس مشابه هستند و همگی شش­شیاری و واجد تزئینات شبکه‏ای هستند، تنوع قابل توجهی در داده‏های کمی نشان می‏دهند. قطر قطبی و قطر استوایی از­جمله ویژگی‌های ارزشمند هستند که بر­اساس آنها می‏توان گونه‏های این جنس را به دو گروه تقسیم کرد. این گروه­بندی نتایج حاصل از مطالعۀ ریخت­شناسی مبنی بر تفکیک این دو بخش در جنس Salvia را تا حد زیادی تأئید می­کند.

ساپونین­ها متابولیت­های ثانویه­ای هستند که در بسیاری از گیاهان و برخی جانوران یافت می­شوند. این ترکیبات گلیکوزیدهایی با وزن مولکولی زیاد هستند و یک گروه قندی متصل به آگلیکون تری­ترپنی یا استروئیدی دارند. بسیاری از ساپونین­ها خاصیت پاک­کنندگی دارند و در آب کف پایدار ایجاد می­کنند. جنس  Silene L. با بیش­از 700 گونه یکی از بزرگترین جنس­های تیرۀ میخکیان است که اغلب در نیمکرۀ شمالی گسترش دارند. ترکیبات ساپونینی از متابولیت­های ثانویۀ فراوان موجود در گیاهان این جنس هستند. در پژوهش حاضر، محتوای ساپونین کل ریشه و بخش هوایی به صورت کمی و کیفی در سه گونه از جنس Silene ، Melzh. (Ghaz. subsp. Penducularis (Fenzl ex Boiss. S. ginodioica، (Willd.) M. Bieb.   S. spergulifolia و S. swertiifolia Boiss.  به روش­های اسپکتروفتومتری و کروماتوگرافی لایۀ نازک تحت مطالعه قرار گرفت. در این بررسی 5 فرکشن مختلف از هر بخش گیاه به دست آمد که فرکشن 1 در هردو بخش و در هر سه گونه حاوی بالاترین مقدار ساپونین بود. از سوی دیگر، مقدار ساپونین استخراج­شده از ریشه­ها زیاد بود. همچنین کروماتوگرافی عصاره­ها بر روی صفحات TLC لکه­های ساپونینی با مقادیر R_f مختلف را آشکار ساخت.

اثرات ناشی از کاهش لایۀ اوزون و افزایش اشعۀ فرابنفش را امروزه بسیاری از محققان بررسی کرده­اند. هدف این مطالعه، بررسی تأثیر پرتو UV-B بر گیاه بادرنجبویه (ملیسا اوفیسینالیس) و تأثیر سالیسیلیک اسید و میدان مغناطیسی در کاهش اثر زیان­بار این پرتو بر این گیاه بود. گیاهان بادرنجبویه به مدت 60 روز در وضعیت گلخانه­ای کشت یافتند. تیمار فرابنفش بعد از مرحلۀ شش­برگی اعمال شد و پرتو UV-B به مدت 15 روز و هر­بار به مدت 20 دقیقه اعمال گردید. اسید سالیسیلیک نیز بعد از مرحلۀ شش­برگی با غلظت 1 میلی­مولار به مدت یک­هفته روی گیاهان پاشیده شد. تیمار میدان مغناطیسی به مدت یک ساعت و با شدت­های صفر، 40 و 85  میلی­تسلا اعمال شد. نتایج نشان داد که پرتو UV-B باعث کاهش وزن تر و خشک، رشد طولی ریشه و اندام هوایی شد. این پرتو همچنین میزان رنگیزه­های فتوسنتزی (کلروفیل a، کلروفیل b و کاروتنوئید)، میزان قندها و پروتئین­های محلول را کاهش داد. میزان فعالیت فنیل­آلانین آمونیا­لیاز و ترکیبات جاذب UV نیز تحت تأثیر پرتوهای UV-B افزایش نشان داد. بررسی نتایج نشان داد تیمار با سالیسیلیک اسید و میدان مغناطیسی باعث تخفیف آسیب­های ناشی از اعمال پرتوهای UV-B در گیاه شد و توانست فاکتورهایی را که تحت تابش­های فرابنفش تغییر یافته بودند جبران کند.

ساختار گل و رویان­شناسی در تیرۀ آلاله­ایان موضوع مطالعات مختلف بوده است، اما پراکنش مطالعات تکوینی در این تیره ناموزون است؛ به­طوری­که مطالعۀ برخی از جنس‌ها به طور محدود انجام شده یا اصلاً مطالعه نشده­اند. در این پژوهش مراحل و چگونگی تکوین تخمک در گیاه Consolida orientalis بررسی شد. گل­ها و غنچه­ها در مراحل مختلف نمو برداشت، تثبیت و نگهداری شد. سپس با میکروتوم برش‌گیری و رنگ‌آمیزی با هماتوکسیلین و ائوزین انجام گرفت. لام­های تهیه­شده از مراحل مختلف تکوینی با دقت با استفاده از میکروسکوپ نوری بررسی شد .بر­اساس نتایج حاصل از این بررسی، در گونۀ تحت مطالعه، تخمک از نوع دو­پوششی، نسبتاً پرخورش و واژگون است. پس­از تقسیم میوز تترادهای مگاسپور آرایش خطی یا غیرخطی دارند. تکوین کیسۀ رویانی از طرح تک­اسپوری و تیپ پلی‌گونوم پیروی می‌کند، درحالی­‌که وجود تیپ آلیوم نیز در این تیره رایج است. یاخته­ های آنتی­پود برخلاف تیپ متداول پلی­گونوم شدیداً پلی­پلوئید و نیز پایا هستند، اما تک‌هسته‌ای باقی می‌مانند و با فشار پوستامنت به وسط کیسۀ رویانی پیش‌روی می‌کنند. تحلیل آنها با تأخیر قابل توجه و در مرحلۀ آندوسپرم سلولی صورت می‌گیرد.

های این ناحیه در افزایش تجزیۀ آلاینده­های متنوع آلی خاک نقش مهمی دارند. در این تحقیق به بررسی میکروبی ریشۀ گیاه ذرت پس­از طی یک دورۀ رشد 60 روزه در سه نوع خاک شاهد، آلوده به نفت و آلوده به نفت همراه با کود نیتروژنی پرداخته شد و باکتری­های ناحیۀ ریشه شناسایی شد. پس از تعیین مقاوم­ترین باکتریبه نفت خام، توانایی تولید بیوسورفکتانت در باکتری­های جدا­شده از خاک­های آلوده بررسی شد. نتایج شمارش تعداد باکتری­ها نشان داد که تعداد کل کلنی­های میکروبی خاک شاهد از دو تیمار دیگر بیشتر بود و در میزان تنوع میکروارگانیسم­ها نیز تفاوت مشاهده شد. مشخص شد که تمام باکتری­های جدا­شده از خاک­های آلوده توانایی تولید مقادیر مختلف بیوسورفکتانت را دارند.

تحقیق حاضر به منظور مقایسۀ شاخص­های فتوسنتزی در پایه­های مختلف انجیلی سالم وآلوده به دارواش در دو موقعیت داخل و خارج توده در جنگل جلگه­ای تمیشان نور انجام پذیرفت. در هریک از موقعیت­ها، 5 درخت سالم و 5 درخت آلوده انتخاب شد و پارامتر­های فتوسنتز، هدایت روزنه ای، تعرق و میزان دی­اکسیدکربن بین­سلولی اندازه­گرفته شد. نتایج نشان داد که میزان فتوسنتز و هدایت روزنه­ای در شاخۀ سالم و آلودۀ درختان آلوده به دارواش، بسته به موقعیت قرار­گیری درختان، تفکیک هر درخت و نوع شاخه متفاوت است. میزان تعرق و میزان دی­اکسیدکربن بین­سلولی در شاخۀ سالم و آلوده با یکدیگر تفاوت آماری معنی­داری داشت. بیشترین میزان فتوسنتز، هدایت روزنه­ای، تعرق و دی­اکسیدکربن بین­سلولی هم در داخل و هم در خارج توده، مربوط به درختان سالم است (به­استثنای هدایت روزنه­ای در خارج توده). هم در داخل و هم در خارج توده، شاخۀ سالم درخت آلوده دارای میزان فتوسنتز بیشتری در مقایسه با شاخۀ آلوده درخت آلوده است. همچنین مقایسۀ دو­گانۀ هر چهار پارامتر تحت بررسی حاکی از آن است که فتوسنتز، هدایت روزنه­ای، تعرق و دی­اکسیدکربن بین­سلولی شاخه­های سالم در داخل توده از مقدار بیشتری در مقایسه با خارج از توده برخوردار است. در این تحقیق مشخص شد که حضور دارواش، سبب اختلال در فعالیت­های فتوسنتزی گیاه میزبان گشته و انجام مطالعات تکمیلی در این زمینه پیشنهاد می­شود.

جنس Gypsophila چهارمین جنس بزرگ تیرۀ­ Caryophyllaceae است. وجود یا فقدان کرک روی قسمت­های مختلف گیاه یکی از مهم­ترین صفات تشخیصی بین گونه­های این جنس محسوب می­شود. کرکپوش 13 آرایه از این جنس به­وسیلۀ میکروسکوپ الکترونی نگاره تحت بررسی قرار گرفت. در تمام آرایه­ها کرک­ها از نوع ترشحی و چندسلولی هستند. طول کرک بین بعضی گونه­های نزدیک از نظر ریخت­شناختی می­تواند به­عنوان صفت متمایزکننده به شمارآید. اگر­چه  صفات ریخت­شناختی در تعیین حدود بخشه­ها مهم­تر هستند، صفات مربوط به کرکپوش نیز آنها را تأیید می­کنند. کرکپوش در بین جمعیت­های یک گونه اغلب ثابت است؛ به استثنای دو گونه که نمونه­های بدون کرک آنها در اینجا با نام واریته جدید معرفی شده­اند:

G. pilosa var. glabra و G. polyclada var. leioclada..

graveolens ، گیاهی معطر و یک­ساله از تیرۀ کاسنیان است. هدف این بررسی، ارزیابی میزان فنل کل، محتوای فلاونوئید، فلاونول، فعالیت آنتی‌اکسیدانی و دیگر متابولیت‌‌های ثانویۀ دارویی مهم اندام‌های مختلف این گیاه است. بر اساس نتایج، میزان فنل کل و فلاونوئید در اندام‌های مختلف گیاهD. graveolens متفاوت است، به نحوی­که این ترکیبات آنتی‌اکسیدانی به طور معنی‌داری در گل و برگ بیشتر از ساقه و در ساقه بیشتر از ریشه است. میزان فلاونول در گل، برگ و ساقه اختلاف معنی‌داری نشان نداد و کمترین میزان آن در ریشه مشاهده شد. علاوه بر این، ضریب همبستگی خطی و معنی‌داری بین فعالیت آنتی‌اکسیدانی و ترکیبات فنلی در عصارۀ بخش‌های مختلف گیاه وجود داشت. همچنین عمده‌ترین متابولیت‌‌های ثانویه دارویی موجود در گل بورنیل استات، آلفا-کادینول و بورنئول در برگ و ساقه بورنیل استات، تیمول  و کالارن و در ریشه، سافرول، کارواسیل استات، ولگارن-ب و برنیل استات بودند. در مجموع نتایج این تحقیق در مقایسه با تحقیقات دیگر، تأثیر خاستگاه گیاه را بر کیفیت و کمیت ترکیبات دارویی بخش‌های مختلف گیاه بیشتر مشخص کرد.

با توجه به کاربرد روغن­های گل­مغربی و گاوزبان در پزشکی سنتی و با توجه به فقدان گزارش درباب اثرات ضد­میکروبی این روغن­ها، اثر این دو روغن بر Staphylococcus aureus،Staphylococcus epidermidis ، Pseudomonas aeruginosa، Candida albicans  و Aspergillus niger بررسی شد. به­ این منظور عصارۀ دانۀ گیاهان فوق با کلروفرم:متانول (2:1) استخراج و پس­از حذف حلال در دما و فشار کم، روغن­ها تهیه شد. حداقل غلظت بازدارندۀ رشد میکروارگانیسم­ها در محدودۀ mg/l  1000-10 با استفاده از محیط­های کشت مولر­هینتون براث و سابورود­دکستروز­براث اندازه­گیری شد. نتایج حاصل نشان داد که روغن گل­مغربی، حتی در غلظت  mg/l1، رشد S. Aureus، S. epidermidis  و P. aeruginosa را مهار می­کند ولی فاقد اثر ضدمیکروبی بر C. albicans    و A. niger بوده و حتی موجب افزایش رشد آنها نیز گردید. روغن گاو­زبان نیز باعث رشد A. niger و S. epidermidis شد. ولی غلظت 1  mg/l   این روغن مانع از رشد P. aeruginosa و C. albicans گردید. این روغن در تمام غلظت­های آزموده شده بر S. aureus بی­اثر بود. نتایج حاصل از این پژوهش برای اولین­بار مبین اثرات ضدمیکروبی روغن­های گل­مغربی و گاوزبان است.

سرطان پستان شایع­ ترین سرطان در دنیا و دومین علت مرگ ­و­میر پس از سرطان ریه در زنان می­ باشد. میزان شیوع سرطان پستان در کشورهای آسیایی مانند ایران رو به­افزایش است. در طول چند سال گذشته نقش بسیاری از میکروRNAها (miRNA) در بروز انواع سرطان­ ها مشخص شده است. چند­شکلی تک­نوکلئوتیدی (SNP) در طول توالی miRNA در ارتباط با خطر ابتلا به انواع سرطان­ها از­جمله سرطان پستان بررسی شده است. هدف این مطالعه بررسی ارتباط میان چندشکلی تک­نوکلئوتیدی rs11614913 در mir196a2 و استعداد ابتلا به سرطان پستان می‌باشد. این مطالعه به بررسی rs11614913 در hsa-mir196a2 در 100 مورد مبتلا به سرطان پستان و 100 مورد کنترل در جمعیت زنان جنوب ایران می­ پردازد. روش مورد استفاده برای تعیین این چند­شکلی، روش RFLP- PCR بود. محصول PCR تحت اثر آنزیم محدودکنندۀ TaaI قرار گرفت و باند­هایی به طول 187 و 197 جفت باز مشاهده شد. این مطالعۀ مورد- شاهدی به ­وسیلۀ نسبت شانس (ORs) با فاصلۀ اطمینان 95٪ (CI) برای آشکار ساختن ارتباط این SNP در mir196a2 با استعداد ابتلا به سرطان پستان تحلیل گردید. فراوانی الل C در mir196a2 در گروه بیماران 0/74و در گروه کنترل 0/75 و فراوانی ژنوتیپی TT،TC وCC  به ­ترتیب 0/05، 0/42 و 0/53 در گروه بیمار و در گروه کنترل 0/06، 0/38 و 0/56 برآورد شد. در ضمن بررسی آماری نشان­ دهندۀ وجود تعادل هاردی- واینبرگ بین دو الل این ژن در جمعیت مورد مطالعه بود. با­توجه به مطالعۀ انجام ­شده مشخص شد هیچ­گونه ارتباط معناداری میان این پلی­ مورفیسم و استعداد ابتلا به سرطان پستان وجود ندارد.

ساختار تشریحی برگ 35 جمعیت متعلق به 18 آرایه از Scrophularia L. تحت بررسی قرار گرفت .از بین 39 صفت کیفی و کمی تحت بررسی در برگ، صفاتی نظیر ضخامت پهنک، ضخامت کوتیکول فوقانی و تحتانی رگبرگ میانی، طول سلول‌های پارانشیم نردبانی فوقانی و تحتانی، ضخامت دیوارۀ اپیدرم تحتانی رگبرگ میانی، ضخامت اپیدرم تحتانی و فوقانی پهنک، تعداد لایه‌های پارانشیم اسفنجی، نوع کلانشیم فوقانی رگبرگ میانی و وجود ایدیوبلاست، ارزش آرایه‌شناسی بالاتری در جدایی آرایه‌ها دارند. درنهایت، مقایسۀ نتایج این مطالعه با طبقه‌بندیGrau  (1981) حاکی از آن است که از بین 12 گروهی که او ارائه کرده است، 4 گروه به ­واسطه صفات تشریحی تأیید شده و در بقیۀ موارد هم­خوانی قابل توجهی بین دو مطالعه مشاهده نمی‌شود.

امروزه نانوذرات فلزی دارای کاربرد وسیعی در صنایع مختلف هستند. در بین نانوذرات مورد استفاده، دی اکسیدتیتانیوم با توجه به استفاده وسیع آن، نگرانی هایی را از نظر اکوتوکسیکولوژی و اکوفیزیولوژی بعد از ورود به منابع آبی ایجاد کرده است. در این آزمایش تأثیر استفاده از مخمر غنی شده با نانوذرات دی اکسیدتیتانیوم بر رشد، زنده­مانی، فعالیت آنزیم­های گوارشی و متابولیسم چربی در دو گونه آرتمیا ارومیانا و آرتمیا فرانسیسکانا بررسی شد. نتایج نشان داد که استفاده از مخمر غنی­ شده با این نانوذره تأثیر معنی دار بر رشد دو گونه آرتمیا ندارد ولی به طور معناداری میزان زنده مانی آرتمیا فرانسیسکانا را افزایش می­دهد و تأثیر معنی دار بر زنده­ مانی آرتمیا ارومیانا ندارد. فعالیت آنزیم های گوارشی تحت تأثیر نانوذرات دی اکسیدتیتانیوم قرار گرفت و نتایج نشان داد که استفاده از این نانوذره، فعالیت آنزیم­های گوارشی را در آرتمیا ارومیانا به طور معناداری کاهش می دهد و بر عکس افزایش فعالیت آنزیم های گوارشی در آرتمیا فرانسیسکانا مشاهده شد. میزان درصد چربی بدن تحت تأثیر مخمر غنی­ شده با دی اکسیدتیتانیوم در آرتمیا ارومیانا کاهش یافت ولی اختلاف معنی­ دار در آرتمیا فرانسیسکانا مشاهده نشد. نتایج این آزمایش نشان داد که استفاده از نانوذرات دی­اکسیدتیتانیوم می­تواند علاوه بر بحث سمیت در اکوسیستم­ های آبی، از نظر اکوفیزیولوژی نیز برای جانداران آبزی مهم باشد.

کارنوزیک­ اسید و روزماریک­ اسید جزء خانواده پلی­ فنول­ ها هستند که در گیاه روزماری یافت می­ شوند و دارای رفتارهای بیولوژیکی ویژه­ ای چون خاصیت ضدسرطانی، ضدویروسی و آنتی ­اکسیدانتی هستند. این مطالعه به بررسی مقایسه­ ای اثرات این دو ترکیب با تکیه بر متابولیسم سرآمید بر سلول­ های رده Hep- G2 پرداخته است. در این مطالعه تجربی سلول­ های Hep –G2 در محیط DMEM حاوی سرم جنین گاو و آنتی­بیوتیک کشت شدند. سپس سلول­ ها با رقت دوگانه از دو ماده کاررنوزیک­ اسید و رزماریک ­اسید از غلظت 0 تا 70 میکرومولار  به مدت 24 ساعت کشت داده شدند و زیست ­(viability) سلول­ ها به روش MTT تعیین شد. جهت سنجش فعالیت آنزیم کاسپاز 3 از دستگاه اسپکترفتومتر استفاده شد. برای  اندازه ­گیری سطح سرآمید، آنزیم اسیدسرآمیداز نوترکیب و ماده نفتالین 2و3 دی آلدئید که خاصیت فلورسانسی دارد و به اسفنگوزین حاصل از اسید سرآمیداز متصل می­گردد؛ به عصاره سلولی اضافه شد و درنهایت  به روش HPLC  تعیین مقدار شد. در این مطالعه همچنین فعالیت آنزیم­ های اسفنگومیلیناز، اسید سرآمیداز و گلوکوزیل سرآمید سنتاز سنجش شد. کارنوزیک­اسید سبب افزایش حیات سلولی در سلول­ های Hep -G2 به گونه وابسته به دوز با کاهش سطح سرآمید و کاهش فعالیت آنزیم­ های  کاسپاز 3، اسفنگومیلیناز، گلوکوزیل سرآمید سنتاز و افزایش فعالیت آنزیم اسیدسرآمیداز  شد. روزماریک­اسید از غلظت 50 میکرو مولار به بعد سبب کاهش بقاء سلولی با افزایش در سطح سرآمید و افزایش فعالیت آنزیم اسفنگومیلیناز و کاهش فعالیت آنزیم ­های  اسیدسرآمید از و گلو کوزیل سرآمید سنتاز شد. همچنین این ماده از غلظت 40 میکرومولار به بعد سبب افزایش فعالیت آنزیم کاسپاز 3 شده است. هرچند در اغلب موارد پلی فنول­ ها باعث القاء آپوپتوز و کاهش درصد بقاء سلولی شده ­اند اما در بعضی مواقع اثر معکوس داشته و سبب رشد سلولی شده­ اند.

به منظور مطالعه اثرات برهم­ کنش شوری و اسیدآسکوربیک بر مقدار رنگیزه ­های فتوسنتزی، قند محلول، پرولین و پروتئین گیاه مرزه­ خوزستانی (Satureja khuzestanica)، آزمایشی به­ صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار سطح شوری با غلظت­ های صفر، 40، 80 و 120 گرم در 100 کیلوگرم خاک NaCl و دو سطح اسیدآسکوربیک با غلظت ­های صفر (شاهد) و 2 میلی­ مولار، با 6 تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که مقدار رنگیزه­ های فتوسنتزی با افزایش شوری از صفر به 40 گرم در 100 کیلوگرم خاک در تیمارهای فاقد اسید­آسکوربیک، کاهش و سپس در غلظت 80 گرم در 100 کیلوگرم خاک افزایش و در غلظت 120 گرم در 100 کیلوگرم خاک مجدداً کاهش یافت، اما میزان قند محلول، پرولین و پروتئین با افزایش شوری از صفر به 40 گرم در 100 کیلوگرم خاک افزایش و سپس در غلظت 80 گرم در 100 کیلوگرم خاک کاهش و در غلظت 120 گرم در 100 کیلوگرم خاک مجدداً افزایش یافت. در حالی­که در تیمارهای دارای اسیدآسکوربیک، میزان رنگیزه­ های فتوسنتزی با افزایش شوری ازصفر به 40 گرم در 100 کیلوگرم خاک افزایش و سپس در غلظت 80 گرم در 100 کیلوگرم خاک کاهش و در غلظت 120 گرم در 100 کیلوگرم خاک افزایش یافت و میزان قند محلول، پرولین و پروتئین، با افزایش شوری از صفر به 40 گرم در 100 کیلوگرم خاک کاهش و سپس در غلظت 80 گرم در 100 کیلوگرم خاک، افزایش و در غلظت 120 گرم در 100 کیلوگرم خاک کاهش یافت.

گیاه نوروزک (Salvia leriifolia) گونه ای از تیره نعنائیان است که بومی ایران و افغانستان بوده و کاربردهای متعددی در صنایع پزشکی، دارویی و غذایی دارد. هدف از این مطالعه بررسی ترکیبات تشکیل دهنده و خاصیت آنتی اکسیدانی اسانس نوروزک بود که به صورت خودرو در نیشابور و بجستان (استان خراسان رضوی، شمال شرق ایران) می روید. استخراج اسانس از بخشهای هوایی این گیاه به روش تبخیر با بخار آب انجام و اسانس حاصل به روش GC/MS آنالیز شد. با توجه به نتایج، 1و8 سینئول (%27/21) و (%20/13) ، آلفاپینن (%11/11) و(%11/13) و بتاپینن (%21/11) و (%20/13) به ترتیب ترکیبات عمده اسانس این گیاه در منطقه بجستان و نیشابور بودند. فعالیت آنتی اکسیدانی اسانس به سه روش مختلف DPPH، TBARSو BCB مورد بررسی قرار گرفت. در همه سنجشها اسانس کل و سه استاندارد (آلفاپینن، بتاپینن و 1و8 سینئول) اثر آنتی اکسیدانی معنی داری (p<0.01) را نشان دادند. فعالیت آنتی اکسیدانی به دست آمده در روش های TBARS و BCB بیش تر از میزان اندازه گیری شده با روش DPPH بود. عالوه بر این، سنجش BCB به عنوان مناسب ترین روش برای اندازه گیری فعالیت آنتی اکسیدانی اسانس معرفی شد. اسانس گیاهان رشد یافته در منطقه نیشابور، دارای فعالیت آنتی اکسیدانی بیشتری در مقایسه با اسانس گیاهان منطقه بجستان بود.

روابط فیلوژنتیکی بین زیرگونه های Eumeces schneiderii princeps و Eumeces schneiderii pavimentatus با استفاده از 143 جفت باز از توالی ژن 16S میتوکندریایی مورد بررسی قرار گرفت. آنالیزها با استفاده از رویکرد حداکثر احتمال (ML) به کمک نرم افزار RAxML بر روی 12 نمونه جمع آوری شده از حدود 24 منطقه مجزا صورت گرفت. نتایج مطالعات مولکولی ما چهار کالد کامال مجزا و به خوبی حمایت شده ای از لحاظ موقعیت فیلوژنتیکی، تفاوت ژنتیکی و ویژگی های مشخص در مورفولوژی و ویژگی  های زیستگاهی آنها تشخیص داد. این کالدها شامل گروه هایی از

Scincus (3)  Eurylepis (2)  Eumeces schneiderii princeps+Eumeces schneideri pavimentatus (1) و Scincopus (4)

هستند. همچنین، رابطه فیلوژنتیکی تاکسون ناشناخته Eumeces sp. با کالد Scincus بطور کامل مشخص و آشکار نیست. آنالیزهای فیلوژنتیکی صورت گرفته جنس Eurylepis را در کنار کالدهای حاوی جنس Eumeces قرار نداد. به عالوه، نتایج این آنالیزهای فیلوژنتیکی یک وضعیت مونوفایلتیک را برای گونه Eumeces schneiderii نشان داد.