این تحقیق به­ منظور بررسي اثرسطوح مختلف تنش خشکی( صفر، 3-، 5-،7- بار)  بر برخی فاکتورهای جوانه ­زنی دو جمعیت هندی و اصفهانی گیاه شنبلیله در آزمايشي به­ صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با سه تكرار انجام گرفت. تنش خشکی در چهار سطح پتانسیل ­آب با استفاده از پلی­اتیلن گلایکول 6000 اعمال شد. ميزان درصد و سرعت جوانه ­زني، شاخص بنيه بذر، طول ريشه­ چه، ساقه­ چه، وزن تر و خشك گیاه چه پس از 7 روز اندازه­ گیری شد. نتایج بدست آمده نشان داد با اینکه درصد و سرعت جوانه­زنی، رشد گیاهچه و شاخص بنیه بذر در جمعیت اصفهانی گیاه شنبلیله نسبت به جمعیت هندی بیشتر بود، اما تنش خشکی در هر دو جمعیت باعث کاهش معنی­ داری در رشد و جوانه­ زنی گیاه شد. با افزایش تنش خشکی و کاهش پتانسیل آب از 3- بار به 7- بار ميزان درصد و سرعت جوانه زني، شاخص بنيه بذر، طول ريشه­ چه و ساقه­ چه و وزن تر و خشك گیاه چه به طور معنی داری کاهش یافت.