4 نتیجه برای نمک
انسیه صالح قمری، محمدعلی آموزگار،
دوره 3، شماره 4 - ( 12-1395 )
چکیده
آنزیم لیپاز یکی از مهم ترین آنزیم های هیدرولیتیک است که در صنایع مختلف مانند صنایع غذایی، لبنیات، دارویی، شوینده ها و غیره کاربرد دارد. در این آزمایش، به منظور بهینه سازی تولید لیپاز در باکتری Salinivibrio sp. SA2، از روش طراحی آزمایش تاگوچی بهمنزلۀ روشی قدرتمند برای بررسی متغیرهای مؤثر بر فرآیند تولید آنزیم، میانکنش فاکتورهای مختلف و به دست آوردن ترکیبی بهینه از متغیرهای تحت آزمایش استفاده شد. شرایط بهینه برای فاکتورهای pH، دما، دور شیکر، غلظت روغن زیتون و نوع نمک بهترتیب 8،°C 35، rpm 100، 2 درصد و کلرید سدیم M 1 به دست آمد. عوامل با تأثیر معنی دار بر فرآیند تولید لیپاز به ترتیب اهمیت pH، هوادهی و نمک تعیین شدند. حداکثر فعالیت لیپاز در شرایط بهینه و در سطح معنی داری 5 درصد (p< 0.05)، U/mg 4/120 محاسبه شد.
نادر چاپارزاده، رویا سعیدی فر، لیلا زرندی میاندوآب، محمد پاژنگ،
دوره 4، شماره 2 - ( 6-1396 )
چکیده
در سالهای اخیر، دخالت نیتریک اکساید در فرایندهای مختلف گیاهی از جمله تقلیل اثر مخرب تنش ها مشخص شده است. در محیط شور گیاهان با تنش ثانویه اکسیداتیو مواجه می شوند. این آزمایش برای ارزیابی تأثیر کاربرد خارجی سدیم نیترو پروساید (SNP) به منزلۀ دهندۀ نیتریک اکساید (NO) در تقلیل اثر اکسیداتیو شوری روی اسپندک (.Zygophyllum fabago L) طراحی شد. SNP (200 میکرومولار) به محیط کشت گیاهان در وضعیت شور (200 و 400 میلیمولار NaCl) و غیر شور اضافه شد. رشد، نشانگرهای تنش اکسیداتیو (شاخص پایداری غشای سلولی و غلظت پراکسید هیدروژن)، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان (پراکسیداز و کاتالاز) و همینطور محتوای برخی ترکیبات آنتی اکسیدان (فلاونوییدها و کاروتنوییدها) تعیین شدند. شوری موجب کاهش معنیدار وزن خشک اندام های هوایی و ریشه شد ولی فعالیت آنزیمهای پراکسیداز و کاتالاز را افزایش داد. شوری زیاد موجب افزایش محتوای پراکسید هیدروژن و کاهش میزان کاروتنوییدها در برگها شد. کاربرد برونزای NO در محیط شور موجب افزایش رشد، شاخص پایداری غشا و محتوای فلاونوییدها و کاروتنوییدها شد. کاربرد SNP در محیط شور موجب کاهش معنی دار پراکسید هیدروژن و همین طور فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان تحت مطالعه در برگ ها شد. داده ها حاکی از آن هستند که همکاری سیستم های آنتی اکسیدان اسپندک برای فایق آمدن بر شوری تأثیر می گذارد. همچنین، از داده ها برمی آید که کاربرد خارجی NO برای تقلیل اثر اکسیداتیو شوری در گیاه اسپندک مفید است.
انسیه صالح قمری، مرضیه حسینی، فاطمه طاهری،
دوره 5، شماره 4 - ( 12-1397 )
چکیده
خاک های شور دارای پراکندگی وسیعی در کشور ایران هستند. این خاک های بکر منبع بسیار بارزشی برای جداسازی باکتری های جدید با متابولیتهای با کارکرد بالا در زیست فنآوری هستند. سویه های اکتینومیست از محیط کشتهای نشاسته کازئین آگار و ISP2 با درصدهای مختلف از نمک سدیم کلرید (0، 5 و 10 درصد) از نمونه های خاک تیمارشده جدا شدند. کلنی های خالص باکتری ها، روی محیط کشت گلیسرول کازئین کشت داده شدند و پس از رشد کامل با لایه نازکی از مولر هینتون آگار (1 درصد) حاوی Staphylococcus aureus مقاوم به متی سیلین (MRSA) پوشیده شدند. متابولیت های فعال سویه های منتخب استخراج و به روش انتشار در ژل بررسی شدند. 38 درصد از جدایه ها تولیدکنندة ترکیبات متابولیتی با فعالیت آنتی بیوتیک علیه این پاتوژن بودند. متابولیت های تولیدشده توسط جدایه های act-2 و act-5 که دارای هاله عدم رشد موثرتری علیه MRSA بودند استخراج و اثر ضد MRSA عصاره act-5 نشان داده شد. همچنین اثر ضدمیکروبی سویه act-5 علیه سایر باکتری ها نیز بررسی شد و باکتری مورد نظر شناسایی شد. در این تحقیق برای اولین بار اکتینومیست های نمک دوست تولیدکننده ترکیبات فعال زیستی از خاک های شور شهرستان قم جداسازی شدند و پتانسیل تولید متابولیت های ضد MRSA توسط این میکروارگانیسمها تحت بررسی قرار گرفت. نتایج این تحقیق، پتانسیل اکتینومیست های خاک شور را برای تولید متابولیت های مفید نشان می دهد.
سید موسی موسوی کوهی، مریم مودی، اسماعیل سلطانی مقدم، هدیه سرچاهی مقدم،
دوره 6، شماره 1 - ( 2-1398 )
چکیده
شناسایی ویژگی های گونه های شورزی محلی اهمیت زیادی در استفاده کاربردی از آنها دارد. مطالعه حاضر با هدف شناسایی گونه های شورزی منطقه ای بیابانی و بسیار شور در اطراف شهرستان خوسف واقع در استان خراسان جنوبی و تشخیص روش تحمل شوری (دفع یا انباشت نمک) آنها انجام شده است. برای این منظور، انباشت سدیم در ریشه و اندام هوایی هفت گونه شامل چرخه (Launaea arborescens)، اسپند (Peganum harmala)، پرند کوهی (Pteropyrum olivieri)، درمنه سفید (Artemisia santolina)، قیچ (Zygophyllum eurypterum)، پشموک (Aerva javanica.) و کک کش بیابانی (Pulicaria gnaphalodes) و خاک اطراف ریشه آنها بررسی شد. در ادامه، ضريب انباشتگي زيستي سدیم (Bioconcentration Factor: BCF) در ریشه، ضریب تراجایی (Translocation factors: TF) آن از ریشه به اندام هوایی و ضریب انباشتگی (Accumulation Factor: AF) در اندام هوایی محاسبه شد. نتایج نشان داد که خاک منطقه از نوع لومی رسی و EC آن به بزرگی 65 دسی زیمنس بر متر (ds/m) است که نشان دهنده شوری بسیار زیاد خاک است. بر طبق مقادیر نسبت جذب سدیم (SAR)، درصد سدیم تبادلی (ESP) و با در نظرگیری EC خاک این منطقه در زمره خاک های شور-سدیمی قرار دارد. ضریب TF در برخی گونه ها بیشتر از یک بود. با این حال، از آنجا که در هیچ یک از گونه های مورد بررسی ضریب BCFو AF بیشتر از یک نبود، گونه های مذکور جذب کننده یا انباشتگر سدیم نیستند. در مقابل، به نظرمی رسد که همه گونه های مورد مطالعه، دفع کننده نمک و یا حداقل دفع کننده سدیم هستند.
