ندا تنباکوچی مقدمی، حمیرا حاتمی نعمتی، غلامرضا دهقان، سیدمهدی بانان خجسته، حاتم احمدی،
دوره 7، شماره 2 - ( 4-1399 )
چکیده
مالاتیون جزو رایجترین نوع حشرهکش های ارگانوفسفره است که استرس اکسیداتیو به عنوان یکی از مکانیسمهای ملکولی اصلی در سمّیت این ماده بر اندام های بدن شناخته شده است. کوئرستین یکی از ترکیبات فلاونوئیدی است. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر آنتیاکسیدانی کوئرستین بر حافظه فضایی و پارامترهای استرس اکسیداتیو موشهای نر نژاد ویستار طی مسمومیت با سم مالاتیون است. این مطالعه بر روی 9 گروه 8 تايي موشهای صحرایی نر صورت گرفته است. سه روز پس از تزریق درون صفاقی داروهای کوئرستین، مالاتیون و یا تداخل این داروها، دستگاه ماز آبی موریس به منظور سنجش پارامترهای مرتبط با حافظه فضایی استفاده شد. نمونه برداری از هیپوکامپ انجام گردید و پارامترهای استرس اکسیداتیو در این ناحیه سنجش گردید. تزریق درون صفاقی دوزهای mg/kg 200 و 100 مالاتیون به طور معنیداری موجب کاهش پارامترهای حافظه فضایی (01/0 >P ) و نیز القا استرس اکسیداتیو شد (001/0 >P ). تزریق درون صفاقی دوز mg/kg 50 کوئرستین حافظه فضایی در رتهای مسموم شده با مالاتیون را بهبود بخشید (05/0 >P ). همچنین پارامترهای استرس اکسیداتیو درگروه های مسموم شده با مالاتیون، با تیمار کوئرستین کاهش معنیداری یافت (01/0 > P). کوئرستین قادر به بازگرداندن عملکرد حافظه فضایی و مقدار پارامترهای استرس اکسیداتیو گروه های تحت تیمار با مالاتیون به سطح طبیعی است.
کژال حدادیان، علیرضا ایرانبخش، رمضانعلی خاوری نژاد، محمود قرآن‌نویس،
دوره 7، شماره 4 - ( 12-1399 )
چکیده
هدف اين مطالعه، بررسي اثر نانو ذرات مس و پلاسمای سرد اتمسفری بر شاخص هاي بيوشيميايي گياه دارويي بادرشبو (Dracocephalum moldavica) است. عوامل دخیل در آزمایش شامل نانوذرات مس و ذرات غیرنانو در چهار سطح صفر (کنترل)، 25، 50، 75 میلی‌گرم بر لیتر (mgl-1) و پلاسمای سرد اتمسفری در سه فاصله زمانی صفر (کنترل)، 20 و 30 ثانیه بود. نتایج نشان داد که پلاسمای سرد اتمسفری باعث افزایش درصد اسانس می شود، در حالی که فلانوئید و فعالیت آنزیم‌های کاتالاز و پراکسیداز را کاهش می دهد. بیشترین تاثیر پلاسماي سرد اتمسفری بر درصد اسانس در تیمار 20 ثانيه مشاهده شد و بين تيمارهاي 20 و 30 ثانيه با توجه به تأثير پلاسماي سرد اتمسفری بر صفات ديگر، تفاوت معناداري مشاهده نشد. همچنین، مشاهده گردید که مس غیر نانو موجب تنش فلزی سنگین در گیاه بادرشبو می‌شود. سطوح 25 و 50 میلی‌گرم بر لیتر نانوذرات مس موجب ارتقا صفات شد، اما سطح سوم آن (75 میلی‌گرم بر لیتر) به‌عنوان فلز سنگین عمل کرد، بنابراین استفاده از نانوذرات مس 25 و 50 میلی‌گرم بر لیتر توصیه می‌شود. برهم‌کنش پلاسمای سرد اتمسفری و نانو ذرات مس نشان داد که پلاسمای سرد اتمسفری اثر فزاینده‌ای بر بهبود صفات مورد اندازه‌گیری داشته و اثر نانوذرات مس را افزایش داده است. می‌توان نتیجه گرفت که استفاده از نانوذرات مس با غلظت 25 میلی‌گرم بر لیتر و پلاسمای 20 ثانیه در مقایسه با مس غیرنانو، تأثیر معنادارتری بر بهبود شاخص‌های بیوشیمیایی گیاه بادرشبو دارد.
