5 نتیجه برای خون
هاجر آذرین، محمدرضا ایمان پور، مینا رجب پور، نوشین مهدی نژاد، علی جافرنوده،
دوره 2، شماره 2 - ( 6-1394 )
چکیده
در تحقیق حاضر تأثیر ترکیب پروبیوتیک (بیوپلاس ب-2) و آهن (فریرون) بر برخی از پارامترهای خونی 270 بچهماهی سفید (Rutilus frisii kutum) با میانگین وزنی 1/0±4/0 گرم و میانگین طولی 3/0±9/3 سانتیمتر در 9 تیمار با سه تکرار در مدت 60 روز تحت بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که حداکثر تعداد گلبولهای قرمز 55/1±106×65/1 عدد در میلیمتر مکعب، میزان هموگلوبین 15/0±63/7 گرم در دسیلیتر خون، هماتوکریت 85/0±03/24 درصد، MCV 48/1 ± 45/1 فمتولیتر، MCH 25/0±29/46 پیکوگرم و لنفوسیت 2±92 درصد مربوط به تیمار 5 بود. بیشترین میزان MCHC (67/0±65/34 گرم در دسی لیتر) در تیمار 4 و بالاترین تعداد گلبولهای سفید (100±6/6 عدد در میلیمتر مکعب) در تیمار 8 مشاهده شد. یافتههای این تحقیق نشان میدهد تیمار 5 که حاوی بالاترین میزان آهن (7 میلیگرم در هر کیلوگرم غذا) و پروبیوتیک (CFC 109×6/1) در غذا بود بالاترین تعداد گلبولهای قرمز، هموگلوبین، هماتوکریت، MCV، MCH و لنفوسیت را در این پژوهش نشان داد.
محمدرضا ایمان پور، زهرا روحی،
دوره 2، شماره 2 - ( 6-1394 )
چکیده
این مطالعه به منظور نشاندادن اثر مکمل گیاهی سنگروویت بر پارامترهای رشد، فاکتورهای بیوشیمیایی خون، بازماندگی و مقاومت به تنششوری در بچهماهیان سفید انجام شد. ماهیان با وزن 003/0±1 گرم به چهار گروه تقسیم شدند و با جیرههای حاوی سنگروویت در سطوح مختلف صفر (شاهد)، 05/0، 1/0 و 15/0 درصد به مدت 45 روز تغذیه شدند. نتایج نشان داد که وزن نهایی، افزایش وزن و میزان رشد ویژه افزایش در ماهیان تغذیه شده با جیرههای حاوی سنگروویت افزایش معنیداری داشته است (05/0>p). علاوهبراین، ضریب تبدیل غذایی ماهیان تیمارشده با سنگروویت در مقایسه با گروه شاهد بهطور معنیداری کاهش یافت (05/0>p). با اینحال، میزان ضریب چاقی، گلوکز و پروتئین کل در بین تیمارهای مختلف و گروه شاهد اختلاف معنیداری نداشت (05/0<p). از سوی دیگر، کلسترول خون ماهی سفید در گروه شاهد (013/0±17/190 میلیگرم در دسیلیتر) در مقایسه با تیمارهای سنگروویت افزایش معنیداری داشت (05/0>p). مکمل غذایی سنگروویت بر بازماندگی و مقاومت به تنش شوری تأثیری نداشت (05/0<p). نتایج مطالعه حاضر نشان میدهد که مکمل گیاهی سنگروویت میتواند میزان رشد، مصرف غذا و پارامترهای بیوشیمیایی خون بچهماهیان سفید را بهبود بخشد.
زهرا روحی، محمدرضا ایمانپور، ولی الله جعفری، وحید تقی زاده،
دوره 4، شماره 1 - ( 3-1396 )
چکیده
مطالعۀ حاضر به منظور اندازه گیری گلوکز، کلسترول و هماتوکریت به عنوان شاخص ارزیابی اثر زیرهسیاه بر سلامت و مقاومت کپورمعمولی نسبت به تنش شوری انجام شد. ماهیان (057/0±457/2 گرم) در چهار گروه با سطوح مختلف صفر، 5/0، 1 و 5/1% زیرۀ سیاه تغذیه شدند. بعد از 56 روز تغذیه، به منظور سنجش گلوکز، کلسترول و هماتوکریت، خون گیری طی پنج مرحله انجام شد (یکبار قبل از تنش و چهار مرحله بعد از تنش). میزان گلوکز، کلسترول و هماتوکریت به طور معنی داری تحت تأثیر شوری قرار گرفت. در روز اول پس از استرس، میزان گلوکز و هماتوکریت در همۀ تیمارها در مقایسه با میزان آنها قبل از استرس به طور معنی داری افزایش یافت. بعد از استرس، میزان کلسترول در همۀ تیمارها در مقایسه با قبل از استرس به طور معنی داری کاهش یافت. میزان هماتوکریت در بین تیمارهای مختلف تفاوت معنی داری نداشت. در روز اول پساز استرس، میزان گلوکز در گروه های تغذیه شده با زیرهسیاه در مقایسه با گروه شاهد به طور معنی داری افزایش یافت. سطوح گلوکز و هماتوکریت در همۀ تیمارها به تدریج از روز سوم کاهش یافت. بعد از استرس، تفاوت معنی داری در میزان بازماندگی در بین تیمارها مشاهده نشد. با اینحال، بیشترین بازماندگی مربوط به ماهیان تیمارشده با زیرۀ سیاه بود. نتایج نشان داد که مکمل غذایی زیرۀ سیاه، اثر مثبتی بر گلوکز، هماتوکریت و مقاومت کپور معمولی نسبت به تنش شوری دارد.
محمدرضا ایمان پور، ماهرخ نعمتی، حدیثه افشاری، زهرا روحی،
دوره 5، شماره 1 - ( 3-1397 )
چکیده
دفعات تغذیه و تراکم ذخیرهسازی از فاکتورهای مهم مؤثر بر رشد و بلوغ ماهیان پرورشی است. هدف این مطالعه تعیین اثرات تراکم (10، 20، 30 و 40 قطعه ماهی در آکواریوم) و دفعات تغذیه (2، 3 و 4 نوبت غذادهی در روز) بر پارامتراهای رشد و هماتوکریت ماهی کلمه (Rutilus rutilus caspicus) است. آزمایش در دو تکرار و به مدت 45 روز انجام شد. نتایج این مطالعه نشان داد که پارامترهای رشد شامل افزایش وزن، ضریب تبدیل غذا و نرخ رشد ویژه به طور معنی داری تحت تأثیر تراکم قرار گرفتند (05/0>P)، اما دفعات غذادهی اثر معنی داری نداشت (05/0<P). بالاترین وزن و نرخ رشد ویژه در پایین ترین تراکم (10 قطعه ماهی در آکواریوم) ثبت شد. کمترین ضریب تبدیل غذا در تراکم 10 قطعه ماهی در آکواریوم بدست آمد، ضریب تبدیل غذا با افزایش تراکم به طور معنی داری افزایش یافت (05/0>P). همچنین، اثرات متقابل تراکم و دفعات غذادهی بر پارامترهای رشد معنی دار نبود (05/0<P). تراکم و دفعات تغذیه تأتیر معنی داری بر میزان هماتوکریت نداشت (05/0<P). از سوی دیگر، اثرات متقابل تراکم و دفعات تغذیه بر میزان هماتوکریت معنیدار بود (05/0>P). کمترین سطح هماتوکریت در تراکم 10 و با دو وعده غذادهی در روز مشاهده شد. نتایج این مطالعه نشان داد که تراکم بر رشد اثر معنی داری دارد، اما افزایش دفعات غذاذهی تأثیری بر رشد ماهی کلمه ندارد.
هبه زیدان، سید مسعود حسینی، علی محمدی،
دوره 9، شماره 1 - ( 1-1401 )
چکیده
هدف از این پژوهش افزایش ماندگاری ماست و همچنین بهبود قوام و کاهش آب اندازی با افزودن اسانس ترخون به ماست سنتی بود. در این بررسی ابتدا ماست به روش صنعتی تولید شده و سپس تلقیح اسانس در غلظت‌های مختلف (10،25،30 پی پی ام) به ماست انجام شده است. نمونه‌ها طی 3 هفته نگهداری در دو دما (دمای یخچال و دمای اتاق) از نظر ظرفیت نگهداری آب و ارزیابی میکروبی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که غلظت‌های مختلف ترخون، دما و مدت زمان نگهداری اثر معنیداری 05/0>p بر ظرفیت نگهداری آب و همچنین شمارش باکتری‌های آغازگر، کپک و مخمر دارد. اسانس ترخون موجب کاهش باکتری‌ها، کپک و مخمرهای عامل فساد ماست شد. نتیجه‌گیری نهایی نشان داد که استفاده از ترخون در نگهداری آب نمونه‌های ماست مؤثر نبود، اما در تعداد باکتری‌های آغازگر و مخمر مؤثر بود. نمونه‌های ماست با غلظت بالای ترخون، بیشترین امتیاز را از نظر قوام و طعم ترشی به خود اختصاص دادند. در حالی که نمونه‌های با غلظت پایین ترخون، از نظر طعم ماست بیشترین امتیاز حسی را به خود اختصاص دادند.
