5 نتیجه برای خشکی
رویا غفاری، فریبا میقانی، حمیرا سلیمی،
دوره 1، شماره 1 - ( 9-1393 )
چکیده
کهورک علف هرز مهاجم و مشکلساز مناطق گرم و خشک است و بنابراین مکنترل آن از اهمیت بالایی برخوردار است. به منظور بررسی عوامل مؤثر بر جوانهزنی بذر کهورک، بررسیهای آزمایشگاهی شامل بررسی زیستایی بذر، اثر دماهای ثابت و متناوب، اثر خراشدهی شیمیایی و فیزیکی بذر و اثر تنش خشکی با اعمال غلظتهای صفر، 100، 200، 300، 400، 500 و 600 میلیمولار PEG و تنش شوری با اعمال غلظتهای صفر، 100، 200، 300، 400، 500 ، 600 و 700 میلیمولار NaCl بر جوانهزنی بذر و بررسی گلخانهای شامل اثر عمق کاشت بذر بر ظهور گیاهچۀ کهورک بود. آزمایش درقالب طرح بلوک کامل تصادفی با 4 تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که زیستایی بذر کهورک 81 درصد بود. دمای بهینۀ جوانه زنی بذر کهورک، دمای ثابت 30 درجۀ سانتیگراد بود و بطورکلی، دمای ثابت برای جوانهزنی بذر کهورک مناسبتر از دمای متناوب بود. بررسی اثر عمق کاشت بذر نشان داد که بیشترین ظهور گیاهچه مربوط به بذرهایی بود که در عمق 2 سانتیمتری گلدان کاشته شده بودند. بیشترین درصد جوانهزنی بذرکهورک تحت تأثیر تیمار 20 دقیقه با اسیدسولفوریک غلیظ مشاهده شد. خراشدهی فیزیکی بذر با سنباده کارایی چندانی در تحریک جوانهزنی بذر نداشت. در بررسی اثر تنش خشکی و شوری، بیشترین جوانهزنی بذر کهورک (بعد از تیمار شاهد بدون تنش) در پاسخ به غلظتهای پایینتر PEG و NaCl یعنی 100 و 200 میلیمولار مشاهده شد و با افزایش شدت تنش خشکی و شوری، جوانهزنی بذر کاهش معنیداری نشان داد. براساس نتایج پژوهش حاضر، نور نقش مهمی در جوانهزنی بذر کهورک ندارد و به عبارت دیگر بذر کهورک فتوپلاستیک نیست. این ویژگیها از عوامل عمدۀ تهاجم کهورک قلمداد میشود و اطلاع دقیق از آنها در کنترل و ممانعت از گسترش این علفهرز چندساله مؤثر خواهد بود.
رضا سلیمانی، حسن توفیقی، حسینعلی علیخانی،
دوره 2، شماره 3 - ( 9-1394 )
چکیده
این تحقیق به منظور ارزیابی توانایی تولید هورمونIndole acetic acid (IAA) به وسیلۀ باکتری های جداسازی شده از خاک های متأثر از خشکی و شوری اجرا شد. به همین منظور ضمن جداسازی 400 باکتری از خاک های با درجات مختلف قابلیت هدایت الکتریکی و نسبت سدیم تبادلی، تغییرات تولید IAA، اثر مقادیر مختلف تریپتوفان و تنش های خشکی و شوری بر تولید این هورمون تحت بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که اثر تنش های خشکی و شوری بر تغییرات تولید IAA از نظر آماری معنی دار بود. گونۀ باکتری Arthrobacter siccitolerans (جداسازی شده از خاک های شور-سدیمی)، مولد هورمون IAA است و مقایسۀ میانگین داده ها نشان داد که این باکتری در وضعیت تنش خشکی به میزان 3/84 درصد نسبت به جدایۀ RS11، هورمون بیشتری تولید کرد. درحالیکه جدایۀ RS11 در شرایط بدون تنش خشکی در مرحله اول غربالگری، بیشترین مقدار IAA ( µg.ml-141/10) را نسبت به سایر باکتریها تولید کرد. همچنین siccitolerans A. تا قابلیت الکتریکی برابر با 40 دسیزیمنس بر متر و پتانسیل اسمزی 25- بار همچنان به تولید IAA ادامه داد. مقدار تولید هورمون IAA به ازای مصرف هر واحد تریپتوفان، در این باکتری برابر با 0/1 و در باکتری های دیگر، کمتر از 0/1 بود. با توجه به آزمونهای انجام شده، برتری نسبی باکتری یادشده محرز شد و برای انجام آزمونهای مزرعهای در تنش های موجود در خاک های متأثر از خشکی، شوری و شور- سدیمی پیشنهاد شد.
آکبر نورسته نیا، ملیحه فرجادی،
دوره 2، شماره 4 - ( 12-1394 )
چکیده
در این تحقیق تنش خشکی ازطریق پلیاتیلن گلیکول با غلظت 20 درصد اعمال شد. 48 ساعت پس از اعمال تنش و بهمنظور ارتقای مقاومت دربرابر تنش، تیمار نمونه ها به وسیلۀ نیترات پتاسیم در سه غلظت 5، 10، 15 میلی مولار طی 9 روز انجام گرفت. تغییرات مقدار پرولین، پروتئین کل، رنگیزه های فتوسنتزی، بتاکاروتن، آنتوسیانین، مالون دی آلدهید، فنل، فلاونول، فلاونوئید، قندهای محلول و پتاسیم برگ اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که گیاه توتون در مواجه با تنش خشکی به منظور حفظ فشار اسمزی داخلی، از تجمع اسمولیت هایی مانند پرولین، قندهای محلول و پتاسیم کمک می گیرد. همچنین تنش خشکی باعث ایجاد تنش اکسایشی در گیاه توتون می شود و تولید فرمهای فعال اکسیژن را افزایش می دهد. درنتیجه سیستم دفاع آنتی اکسیدانی غیرآنزیمی گیاه توتون شامل آنتوسیانین، فلاونوئید، فلاونول و بتاکاروتن برای مقاومت دربرابر خشکی افزایش می یابد. نتایج همچنین نشان داد که کاربرد نیترات پتاسیم به ویژه غلظت 15 میلی مولار به طور محسوسی توانست برخی از پیامدهای مضر تنش، همچون کاهش رنگیزه های فتوسنتزی و پروتئین را بهبود ببخشد. همچنین نیترات پتاسیم توانسته سطوح MDA و بتاکاروتن را به سطح معادل آن در گیاهان کنترل برساند. درنتیجه به نظر می رسد کاربرد پتاسیم می تواند در مقاومت گیاه به خشکی مؤثر باشد و در کاهش برخی اثرهای مضر تنش خشکی نقش مهمی را ایفا کند.
سیدمسعود حسینی موسوی، سیدمهدی امینی نسب، رضا کریمپور، مونا عبادی،
دوره 3، شماره 3 - ( 9-1395 )
چکیده
این مطالعه حاصل مجموعۀ پژوهشهای انجام شده طی سال های 1388 تا 1391 بر روی پرندگان جوجهآور منطقۀ حفاظت شدۀ دز است. روش انجام مطالعه، بازدیدهای میدانی با فواصل زمانی دو تا چهار روز بوده است. در مدت مطالعه پنج گونۀ جوجهآور بومی، شامل بلبلخرما (Pycnonotus leucotis)، لیکو (Turdoides caudatus)، یاکریم (Streptopelia decaocto)، قمری معمولی (Streptopelia senegalensis) و سبزقبا (Coracias garrulous ) و هفت گونۀ جوجهآور مهاجر، شامل میوهخور (Hypocolius ampelinus)، سنگ چشمخاکستری (Lanius excubitor)، سلیم طوقی کوچک (Charadrius dubius)، دیدومک (Vanellus indicus)، باقرقره شکم سفید (Pterocles alchata)، چلچلۀ رودخانه های ( Riparia riparia) و زنبورخور گلوخرمایی (Merops persicus) مشاهده شد. از میان گونه هایجوجهآور، یاکریم طولانی ترین دورۀ جوجهآوری را به خود اختصاص داد و از اسفند تا مرداد همچنان تخمگذاری میکرد. لیکو با 53 آشیانه در طول دورۀ بررسی معمولترین گونۀ جوجهآور در بخش خشکی زیستگاه دز بوده است. پرندگان خشکیزی جوجهآور منطقه، زیستگاههای با گونۀ رمیلک Ziziphus nummularia را برای جوجهآوری ترجیح داده بودند. چلچلۀ رودخانهای نیز با بیش از 300 آشیانه، معمول ترین گونه در بخش زیستگاه آبی بوده و دیوارههای عمودی حاشیۀ رودخانه را برای آشیانه سازی انتخاب کردهاند. مهمترین عامل تهدیدکنندۀ جوجهآوری پرندگان در منطقه، تخریب زیستگاه بوده است.
ابوالفضل باغبانی آرانی، سید علی محمد مدرس ثانوی، مسعود مشهدی اکبر بوجار، ظهراب اداوی، حمید دهقان زاده جزی،
دوره 6، شماره 2 - ( 5-1398 )
چکیده
بهمنظور بررسی اثرات تنش کمآبی، کود نیتروژن و زئولیت بر شاخصهای فلورسانس کلروفیل، رنگدانهها، محتوای تریگونلین و عملکرد دانه شنبلیله، آزمایشی بهصورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفي با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل پنج رژیم آبیاری بهعنوان عامل اصلی و ترکیب فاکتوریلی از سه تیمار کودی بر اساس نیتروژن مورد نیاز گیاه (شاهد، ورمیکمپوست به میزان 7/2 تن در هکتار و اوره به میزان 11 کیلوگرم در هکتار) و دو مقدار زئولیت (صفر و نه تن در هکتار) بهعنوان عامل فرعی بودند. نتایج نشان دادند که تنش کمآبی بهطور معنیداری، ماکزیمم فلورسانس (Fm)، فلورسانس متغییر(FV) ، کارایی فتوسیستم II (Fv/Fm)، محتوای کلروفیل a، b و کل (a+b) و عملکرد دانه را کاهش داد ولی فلورسانس حداقل (F0)، کارتنوئید و غلظت تریگونلین را افزایش داد. بهعلاوه، بیشترین میزان (Fv/Fm)، محتوای کلروفیل کل، کمترین میزان (F0) و کاروتنوئید در تیمار بدون تنش کمآبی دیده شد و با افزایش شدت تنش کمآبی از غلظت تریگونلین و عملکرد دانه کاسته شد. نتایج نشان داد که تنش کمآبی منجر به بازدارندگی نوری فتوسیستم IIشد. در اکثر تیمارها کاربرد کود ورمیکمپوست باعث افزایش عملکرد (بهترتیب در سال اول و دوم 5/25 درصد و 98/32 درصد) و غلظت تریگونلین دانه شنبلیله (46/7 درصد در سال اول) شد. بنابراین توصیه میشود اگر هدف کاشت، تولید تریگونلین از دانه شنبلیله باشد، تنش کمآبی خفیف بههمراه ورمیکمپوست میتواند تیمار مناسبی بدین منظور باشد.