نامدار یوسف وند، دلارام اسلیمی اصفهانی، طیبه بهرامی،
دوره 4، شماره 3 - ( 9-1396 )
چکیده
گیاهان اسپند و دارفلفل کاربرد درمانی فراوانی دارند. این گیاهان حاوی فلاونوئیدها هستند که احتمالاً بر سیستم اندوکرینی تولیدمثل مؤثرند و میتوانند باروری را کاهش دهند، بنابراین، در این مطالعه عصارۀ هیدروالکلی اسپند و دارفلفل بر محور هیپوفیز- گناد و تغییرات بافت بیضه تحت بررسی قرار گرفت. در این تحقیق حیوانات به یک گروه کنترل و سه گروه تحت آزمایش تقسیم شدند. گروه اول عصارۀ هیدروالکلی گیاه اسپند با غلظت 200 میلی‌گرم/لیتر، گروه دوم عصارۀ هیدروالکلی گیاه دارفلفل با غلظت 200 میلی‌گرم/لیتر و گروه سوم ترکیب این دو عصاره را با همین غلظت به مدت 30 روز دریافت کردند. بعد از گذشت زمان تیمار چندین شاخص باروری از جمله تعداد اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت و اسپرماتید و تغییرات بافتی بیضه و نیز سطوح سرمی تستوسترون، LH و FSH اندازه گیری شد. داده های بهدستآمده توسط نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند. در این مطالعه سطوح هورمون های تستوسترون، هورمون محرک فولیکولی و هورمون لوتئینی در گروه عصارۀ اسپند و هردو عصاره در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنیدار داشت. علاوه بر این، تعداد اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت و اسپرماتید در گروه عصارۀ اسپند و هردو عصاره کاهش معنی دار نشان داد. نتایج این مطالعه نشان داد عصارۀ هیدروالکلی گیاهان اسپند و دارفلفل باعث کاهش عملکرد محور هیپوفیز-گناد و اسپرماتوژنز در موش کوچک آزمایشگاهی نر نژاد NMRI میشوند.
محمدرضا ایمان پور، وحید تقی زاده، علی خدادوست، زهرا روحی،
دوره 5، شماره 1 - ( 3-1397 )
چکیده
هورمونهای جنسی استروئیدی نقش مهمی در بسیاری از فرآیندهای فیزیولوژیکی و بهویژه در تولید مثل ماهیان استخوانی دارد. بنابراین مطالعه هورمونهای استروئیدی در ماهیان، شاخصی مهم از بیولوژی تولید مثل است. در پژوهش حاضر، هورمونهای استروئیدی سرم خون مانند تستوسترون، 17-بتااسترادیول و 17-آلفا هیدروکسی پروژسترون در مولدین اردک ماهی، از پاییز 1389 تا تابستان 1390 طی 5 دوره (پاییز، نیمه اول زمستان، نیمه دوم زمستان، بهار و تابستان) با سه کلاسه طولی: 360-300، 420-260 و 480-420 میلیمتر مطالعه شد. نتایج نشان داد که بین میزان هورمونهای استروئیدی در سه کلاسه طولی تفاوت معنی دار وجود داشت و با افزایش طول ماهی افرایش یافت (05/0P<). علاوه بر این، بین میزان هورمونهای استروئیدی در فصول مختلف سال با یکدیگر اختلاف معنی دار داشتند (05/0P<)، بهطوریکه بیشترین میزان 17-بتااسترادیول در فصل پاییز مشاهده شد و در رابطه با سطح هورمون تستوسترون و پروژسترون، بیشترین میزان به ترتیب در نیمه اول زمستان و نیمه دوم زمستان مشاهده شد.
