5 نتیجه برای باسیلوس
زهرا سالاری، مریم ملک لو،
دوره 6، شماره 2 - ( 5-1398 )
چکیده
در این پژوهش اثرات ضدمیکروبی عصاره اتانولی، متانولی و آبی تهیه شده از برگ و پیاز شش گونه Fessia بر روی رشد تعدادی از میکروارگانیسم‌ها شامل باسیلوس انتراسیس، استافیلوکوک اورئوس، کلبسیلا نومونیه و کاندیدا آلبیکانس مورد بررسی قرارگرفت. نمونه‌های گیاهی از رویشگاه‌های طبیعی جمع‌آوری و سپس مورد شناسایی قرارگرفتند. برای بررسی‌های ضدمیکروبی از روش چاهک‌گذاری وMIC (حداقل غلظت بازدارندگی) استفاده گردید. نتایج در این تحقیق حاکی ازعدم کارایی عصاره‌های آبی و متانولی حاصل از پیاز و برگ بر روی کلیه میکروارگانیسم‌ها هستند. عصاره‌های اتانولی تهیه شده از برگ و پیاز Fessia khorassanica اثر مهاری بالایی نسبت به شاهد بر روی کاندیدا آلبیکانس داشته است.
مهناز نصر طاهری، غلامحسین ابراهیمی پور، حسین صادقی،
دوره 6، شماره 3 - ( 7-1398 )
چکیده
پروتئازها مهم ترین آنزیم های صنعتی هستند که کاربردهای متعددی در حوزه های مختلف تجاری و صنعتی از جمله شوینده، صنایع غذایی و چرم سازی دارند. این مطالعه با هدف جداسازی سویه ی تولیدکننده پروتئاز قلیایی از چشمه آبگرم قینرجه و ارزیابی فعالیت پروتئازی به منظور استفاده در صنایع شوینده انجام شد. باکتری جداسازی شده در محیط پایه ی معدنی شامل %2 اسکیم میلک کشت داده شد. فعالیت پروتئازی با استفاده از روش هیدرولیز کازئین اندازه گیری شد. تاثیر عوامل مختلف از جمله pH، دما، SDS، توین 80 و EDTA بر پایداری و فعالیت آنزیمی مورد سنجش قرار گرفت. سازگاری پروتئاز در حضور شوینده های مختلف صنعتی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل از بررسی های فیلوژنتیک، مورفولوژیک و بیوشیمیایی نشان داد که باکتری جداسازی شده، سویه ای جدید از Brevibacillus borstelensis است که قادر به تولید پروتئاز قلیایی برون سلولی است. مطالعات آنزیمی نیز نشان داد که بیشترین فعالیت پروتئازی در دمای 60 oC و 9 pHاست. علاوه بر این، آنزیم پایداری بالایی در حضور توین 80،SDS ، H2O2 و سازگاری بالایی با انواع شوینده های تجاری دارد. پروتئازهایی که قادر به هیدرولیز پروتئین در شرایط محیطی سخت (همانند شرایط قلیایی، دمای بالا و حضور سورفکتانت) هستند، اهمیت والایی در فرایندهای بیوتکنولوژیکی و صنعتی دارند. بنابراین از این آنزیم می توان در آینده، در ترکیبات شوینده ها استفاده بهینه نمود.
سمانه خسروشاهی، انسیه صالح قمری، محمد علی آموزگار، پروانه صفاریان،
دوره 6، شماره 4 - ( 10-1398 )
چکیده
از آنجایی که در سال های اخیر باکتری های اندوفیت گیاهی کاربردهای متنوع و مفیدی در بیوتکنولوژی پیدا کردهاند، توجه زیادی به جداسازی، شناسایی و ارزیابی این نوع میکروارگانیسم ها شده است. در این مطالعه با توجه به دشوار بودن سترون سازی سطوح بافت های گیاهی از باکتری های اپیفیت، کارایی سه روش مختلف غربالگری باکتریهای اندوفیت شامل 1- استریل کردن با آب ژاول، 2- استریل کردن متناوب (تندال تغییر یافته) و 3- استریل کردن با تریتون X100 و آب ژاول مورد ارزیابی قرار گرفت. روش تندال تغییر یافته روشی ابداعی است که در این پژوهش به منظور حذف مناسب اسپورهای درونی باکتری های اپی فیت که در جداسازی اندوفیت ها مانع به حساب می آیند، به کار رفت. بیش ترین تعداد باکتری های اندوفیت از گیاهان دولپه ای و از برگ جداسازی شدند. همچنین باکتری های اندوفیت از نظر تولید آنزیم های مختلف هیدرولازی بررسی شدند در این میان آنزیم پروتئاز در طیف وسیعی از باکتری های اندوفیت و به مقدار بیشتر از سایر آنزیم ها تولید شد. سویه EndoA، مورد شناسایی مولکولی قرار گرفت و مشخص شد که به میزان 100 درصد مشابه Bacillus halotolerans است.
علیرضا امینی حاجی آبادی، اصغر مصلح آرانی، سمیه قاسمی، محمد هادی راد، شیما شهبازی، حسن اعتصامی،
دوره 8، شماره 2 - ( 4-1400 )
چکیده
تنش شوری، امروزه یکی از مهمترین چالش‌ها در تولید گندم است. باکتریهای ریزوسفری جداسازی شده از گیاهان شورپسند با سازوکارهای مستقیم و غیرمستقیم موجب افزایش بردباری گیاهان زراعی به شوری می‌گردند. در این مطالعه، صفات محرک رشد گیاه سویههای باکتریایی مقاوم به شوری (Bacillus safensis، Bacillus pumilus و Zhihengliuella halotolerans) جداسازی شده از ریزوسفر گیاهان مرتعی آتریپلکس، اشنان، گز و سنبله نمکی تعیین و تاثیر آنها بر برخی صفات رویشی و محتوای یونی گندم آبیاری شده با آب شور (آب آبیاری با شوری 2/0 دسیزیمنس بر متر به عنوان شاهد، 4، 8 و 16 دسی زیمنس بر متر) اندازه‌گیری شد. هر سه سویه باکتری قادر به تولید اکسین، سیانید هیدروژن، سیدروفور و ACC دآمیناز و انحلال فسفات بودند. افزایش سطوح شوری باعث افزایش غلظت سدیم و کاهش غلظت پتاسیم، کلسیم و فسفر در برگ گندم و نیز کاهش طول ساقه، وزن خشک بخش هوایی و ریشه، نسبت وزن خشک ریشه به اندام هوایی و بیوماس کل نسبت به شاهد گردید. در تیمارهای تحت تنش شوری تلقیح شده با باکتری، کاهش غلظت سدیم تا 7/17 درصد و افزایش غلظت پتاسیم، کلسیم، فسفر و نسبت پتاسیم به سدیم به ترتیب تا 33، 7/25، 4/200 و 41 درصد نسبت به شاهد اندازه‌گیری شد که کارآمدترین باکتری در این زمینه Z. halotolerans بود. باکتریها همچنین باعث افزایش طول ساقه، وزن خشک بخش هوایی، وزن خشک ریشه، نسبت وزن خشک ریشه به وزن خشک بخش هوایی و بیوماس کل به ترتیب تا 17، 6/58، 137، 88 و 66 درصد شدند که در این زمینه باکتری B. safensis از بیشترین تاثیر برخوردار بود. نتایج این مطالعه نشان داد که باکتریهای محرک رشد گیاهان مرتعی شورپسند می‌‌توانند در بهبود شاخصهای رشد گندم در شرایط شوری نقش داشته باشند. این نتایج همچنین نشان داد که ریزوسفر گیاهان مرتعی شورپسند میتواند منبع مناسبی برای جداسازی باکتریهای مقاوم به شوری جهت بهبود مقاومت گندم به شوری باشد.
عاطفه شهرکی، خانم مریم محمدی سیچانی، خانم منیره رنجبر،
دوره 9، شماره 3 - ( 9-1401 )
چکیده
باکتریهای ریزوسفری از جمله میکروارگانیسمهای مفید خاکزی هستند که باعث بهبود رشد گیاهان میشوند. این باکتریها با سازوکارهای مختلفی مانند تولید فیتوهورمونهای مختلف و توانایی انحلال فسفات رشد گیاهان افزایش میدهند. هدف از این مطالعه بررسی اثر باکتریهای ریزوسفری بر رشد Carthamus tinctorius به منظور بهبود شاخصهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی آن بود. پنج گونه باکتری ریزوسفری با دانه گیاه گلرنگ آغشته شدند و پس از کاشت دانه ها، شاخصهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه شامل میزان تولید اکسین، انحلال فسفات، رنگدانه‌های فتوسنتزی، پرولین و مالوندیآلدهید مورد سنجش قرار گرفتند. این تحقیق بهصورت آزمون فاکتوریل با طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار انجام گرفت. آنالیز واریانس دادهها پردازش شد و مقایسه میانگینها با آزمون دانکن مطالعه قرار گرفت. براساس یافتههای بهدست آمده در این پژوهش، بیشترین وزن تر ساقه، وزن خشک و تر ریشه به ترتیب در تیمار با باکتری Pseudomonas fluorescens (اکسین 55/23 میکروگرم بر میلیلیتر) و باکتری Bacillus muralis (اکسین 27/22 میکروگرم بر میلیلیتر) مشاهده شد. همچنین مشخص گردید همه باکتریها نسبت به شاهد تأثیر افزایشی بر جوانه‌زنی دانه‌ها داشتند. بیشترین مقدار مالوندیآلدهید در تیمار با باکتری Bacillus albus حاصل شد و میزان مالوندیآلدهید در تیمارهای با تولید بالای اکسین کاهش یافت. به طور کلی یافتههای حاصل از این پژوهش نشان داد که تیمار دانه گلرنگ با باکتریهای ریزوسفری میتواند تأثیر معناداری بر تحریک رشد این گیاه داشته باشد و باعث بهبود رشد کمی و کیفی این گیاه شود.
