4 نتیجه برای تراریخت
مریم بهنام، سیدجواد داورپناه، رامین کریمیان،
دوره 3، شماره 3 - ( 9-1395 )
چکیده
پنبه L.) Gossypium hirsutum) از محصولات مهم زراعی دنیا است و افزایش کیفیت الیاف آن از اهمیت فراوانی در صنایع نساجی برخوردار است. رشته های تار عنکبوت محکمترین و کشسانترین الیاف شناخته شده در طبیعت است. بدین جهت سازهای طراحی شد تا با بیان ویژه پروتئین تار عنکبوت در الیاف پنبه منجر به افزایش کیفیت آن جهت ریسندگی شود. پس از سنتز سازۀ موردنظر که ترکیبی از پروموتر ویژۀ بیان در فیبر پنبهRD22-like1 ، توالی کوزاک مانند در گیاهان و توالی مصنوعی براساس ژن Lh Major ampullate Spidroin1 (MaSp1) بود، پلاسمید مورد نظر توسط دو آنزیم EcoRI و NheI برش دوگانه داده شد و پس از استخراج قطعۀ موردنظر بین جایگاه های برش EcoRI و NheI دروکتور باینری pCAMBIA1304 همسانه سازی شد. پس از تراریختی E.coli DH5 α توسط این پلاسمید و استخراج آن، پلاسمید جدید pCSP نامگذاری شد. با واکنش زنجیرهای پلیمراز توسط پرایمر اختصاصی ژن مورد نظر و ژن مقاومت به هیگرومایسین و همچنین برش آنزیمی دوگانه صحت واکنش اتصال به تأیید رسید. پس از تراریختیAgrobacterium tumefaciens LBA4404 توسط pCSP، صحت تراریختی با واکنش زنجیرهای پلیمراز تأیید شد. سپس تخمک پنبه رقم ورامین توسط آن ترایخته شد و با اثبات بیان ژن MaSp1 در تخمک و الیاف پنبه در محیط در شیشه مشخص شد پروموتر GaRDL1 که متعلق به گونۀ دیگری از پنبه است بهخوبی توان کنترل بیان ژن مورد نظر در الیاف پنبه را دارد و توالی ژن سنتزی بدون بهینهسازی کدون در الیاف پنبه قابل بیان میباشد.
رضا نوروزی، مصباح بابالار، مسعود میرمعصومی،
دوره 4، شماره 2 - ( 6-1396 )
چکیده
القای ریشۀ مویین در گیاهان از طریق ورود T-DNA از پلاسمید Agrobacterium rhizogenes به ژنوم سلول های گیاهی انجام می شود. مطالعۀ حاضر با هدف بررسی اثر نوع سویۀ باکتری و گونۀ گیاهی در القای ریشۀ مویین در دو گونۀ بوم ویژۀ ایرانSalvia eremophila) و (Salvia reuterana و پنج گونۀ غیربوم ویژۀ Salvia macrosiphon)، Salvia multicaulis، Salvia nemorosa، Salvia verticellata و (Salvia virigata سردۀ مریمگلی توسط چهار سویۀ باکتری شامل 4A، 15834ATTC، 1724، 2659 به صورت آزمایش فاکتوریل درقالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. ریزنمونه های ساقه و دمبرگ قادر به تولید ریشۀ مویین نبودند، درحالیکه تقریباً تمام ریزنمونه های برگی ریشۀ مویین تولید کردند. ماهیت تراریخت ریشه های مذکور از طریق ردیابی بخشی از ژن rol C واردشده به ژنوم گیاهی به اثبات رسید. نتایج نشان داد که سویه های مختلف A. rhizogenesو گونه های مختلف مریم گلی اثر معنیداری بر تعداد و فراوانی ریشه های مویین دارند. بیشترین تعداد ریشۀ مویین به ازای هر ریزنمونه (12/5 ریشۀ مویین) و بالاترین فراوانی ریشه زایی (82%) در اثر تلقیح گونۀ S. macrosiphon با باکتری سویۀ 15834ATTC بهدست آمد. همچنین، بیشترین تعداد ریشۀ مویین به ازای هر ریزنمونه در گونه های S.eremophila (32/3 ریشۀ مویین) و S. reuterana (92/3 ریشۀ مویین) توسط باکتری4A، در گونه های S. nemorosa (6/2 ریشۀ مویین)، S. multicaulis (36/4 ریشۀ مویین) و verticillata S. ( 5 ریشۀ مویین) توسط سویۀ 2659 و در گونۀ S.virigata (3 ریشۀ مویین) توسط سویۀ 15834ATTC بهدست آمد. به طورکلی، به نظر میرسد نوع گونۀ گیاهی، ریزنمونه و سویۀ باکتریایی مورد استفاده نقش به سزایی در میزان القای ریشۀ مویین در سردۀ مریم گلی دارد.
آزاده نیک نژاد،
دوره 5، شماره 3 - ( 9-1397 )
چکیده
گیاهان یک سیستم بیانی برای تولید پروتئین های هترولوگ، به خصوص پروتئین های نوترکیب درمانی هستند. سال های اخیر، اکثر پروتئین های نوترکیب در باکتری ها یا سلولهای پستاندار تولید میشوند. اگر چه گاهی سلول های حشرات، مخمر و قارچ برای تولید پروتئین های نوترکیب استفاده می شود. محصول سیستم گیاهی میتواند سالم، اقتصادی و راحت باشد و این امکان وجود دارد به طور گسترده در کشاورزی و صنایع، به ویژه در علوم زیستی و صنعت داروسازی استفاده شود. گیاهان سیستمهای بیانی پروتئینی مناسب در تولید با کیفیت، هزینه کم و تغییرات پساترجمهای صحیح هستند. استفاده از گیاه تراریخته در تولید واکسن ها، آنتیبادیها و پروتئینهای دارویی در سالهای اخیر تبدیل به یک نقطه عطف در مهندسی ژنتیک گیاهی شده است. استراتژیهای کارآمد برای تولید پروتئین های نوترکیب اهمیت بیشتری را به دست می آورند، به عنوان برنامه های کاربردی و مهم نیاز به مقدار زیادی از پروتئین های نوترکیب با کیفیت بالا برای استفاده در صنعت است. در این مقاله، مشکلات رایج در تولید پروتئین های نوترکیب و پپتید ضدمیکروبی در سیستم های بیانی پروتئین مبتنی بر گیاه مورد بررسی قرار گرفته و استراتژی های راه حل آنها مورد بحث قرار گرفته است.
الهام محجل کاظمی، مقصود پژوهنده، پریسا جنوبی، مینا کاظمیان،
دوره 7، شماره 1 - ( 1-1399 )
چکیده
یکی از روش‌هایی که از طریق آن میتوان مقاومت به شوری در گیاه را بهبود بخشید بیان بیشینه ژن‌هایی است که بوسیله تنش شوری القا میشوند و در برقراری تعادل یونی و اسمزی در گیاه نقش ایفا می‌کنند. ژن SOS3 یکی از مهم‌ترین ژن‌های مسیر SOS است، بنابراین افزایش بیان این ژن میتواند قدم مهمی در تولید گیاهان مقاوم به شوری باشد. در این پژوهش رقمهای متفاوت گوجه‌فرنگی (Solanum lycopersicum) بواسطه آگروباکتریوم دارای پلاسمید حاوی ژن SOS3 تراریخت شد که بیشترین درصد تراریختی مربوط به برگ لپه‌ای رقم Falat CH بود. استفاده همزمان لپهها و هیپوکوتیل در محیط کشت در هنگام آغشتگی بهترین نتیجه را حاصل کرد. علاوه بر این بهترین زمان برای همکشتی، یک روز بعد از تلقیح مشخص گردید و همچنین بهترین سویه آگروباکتریوم جهت تراریختی، سویه GV3101 تشخیص داده شد که می توان این امر را به دلیل اثر متقابل نژاد آگروباکتریوم و رقم گوجه فرنگی دانست. استفاده از آهن سکسترون در محیط کشت گیاهان تراریخت به طور مشخص باعث سبزی گیاهان و تسریع در رشد آنها گردید. در نهایت با توجه به نتایج مولکولی، حضور ژن SOS3 در گیاهان تراریخت به وسیله PCR و RT-PCR تایید شد که نشانگر حضور و بیان ژن مذکور در این گیاهان است.
