قارچ (FOL) Fusarium oxysporum f. sp. lycopersici  در طی کلونیزه­کردن آوند گیاه گوجه ­فرنگی پروتئین ­های کوچک اثرگذاری را به درون آوند گیاه ترشح می­ کند که دستگاه مقاومتی گیاه را مهار یا مختل می­ کند و سبب بروز بیماری می­ شود. تاکنون 14 پروتئین اثرگذار در این بیمارگر شناسایی شده ­است که هیچ­یک دومین مشخصی در توالی پروتئینی خود ندارند. در دیگر قارچ­ های بیمارگر پروتئین­ های اثرگذار حامل دومین LysM جهت اتصال به کیتین و تجزیه آن شناسایی شده ­است. با توجه به کارکرد مهم این دومین در برهم­کنش قارچ و گیاه، در مطالعه حاضر جست­جو برای شناسایی ژن­ های اثرگذار حامل دومین LysM در قارچ FOL انجام شد. در ابتدا جست­جوی دومین LysM  در ژنوم Fol به کمک پایگاه اطلاعاتی Pfam به شناسایی 17 پروتئین منتج شد که در این بین، با توجه به وزن مولکولی پایین پروتئین­ های اثرگذار و ترشح آنها در فضای بین سلولی، دو پروتئین فرضی به نام­های Fol-LysM1 و Fol-LysM3 جهت مطالعات تکمیلی انتخاب شدند. پیش­بینی ساختار ژنی مفروض با  FGENESH+صورت­ گرفت؛ سپس، حضور ساختارهای دومینی و خصوصیات پروتئین­های افکتوری مانند مناطق سیگنال پپتیدی، تعداد و موقعیت اسیدآمینه سیستیین و باندهای دی­سولفیدی و وزن مولکولی در Fol-LysM1 و Fol-LysM3 پیش ­بینی شد. در ادامه توالی کدکننده دو پروتئین مزبور در ژنوم  FOLتکثیر و تعیین­ توالی شد و با بقیه پروتئین­ های اثرگذار دارای دومین LysM ازنظر فیلوژنتیکی و سازماندهی دومین ­ها مقایسه شد. این اولین گزارش از ردیابی ژن­ های اثرگذار دارای دومین LysM در FOL است که توالی Fol-LysM1 با شماره دستیابی KU522305 در بانک ژن ثبت شد.

آلبومین سرم انسانی (HSA) فراوان ­ترین پروتئین موجود در پلاسمای خون است که مسئول حدود 80 درصد از فشار اسمزی خون است و پروتئین حامل بسیاری از ترکیبات از جمله داروها نیز قلمداد می­شود. در این مطالعه اثر جانبی کمپلکس تازه­سنتز­شده و ضدسرطانی پلاتین (فنیل ایزوپنتیل گلایسین نیترات پلاتین) بر ساختار پروتئین حامل خون، آلبومین سرم انسانی، بررسی شد. در این مطالعه تجربی، اثر جانبی کمپلکس، تعیین جایگاه اتصال کمپلکس، نحوه برهم­کنش و سازوکار آن بر HSAاز طریق روش­ های مختلف طیف ­سنجی (فلوئورسانس و دورنگ­نمایی حلقوی) در دو دمای 25 و 37 درجۀ سانتی­ گراد مطالعه شد. تحلیل طیف فلوئورسانس نشان داد که افزودن این کمپلکس به پروتئین موجب کاهش نشر فلوئورسانس ذاتی پروتئین از طریق سازوکار خاموشی و تغییر در ساختار سه ­بعدی تریپتوفان­ های موجود در پروتئین می­شود. تعداد جایگاه­ های اتصال، ثابت خاموشی اشترن-ولمر و ثابت اتصال کمپلکس بر پروتئین آلبومین محاسبه شد. همچنین تحلیل طیف دورنگ­نمایی حلقوی نشان می ­دهد که کمپلکس پلاتین ساختار دوم پروتئین را از طریق کاهش ساختار منظم مارپیچ آلفا و افزایش ساختارهای صفحات بتا تغییر می­دهد که بیان­گر کاهش پایداری ساختار دوم پروتئین می­باشد. نتایج فوق نشان می­دهند که این کمپلکس جدید سنتزی پلاتین می­تواند به پروتئین حامل خون (HSA) متصل شود و ساختار دوم و سوم آن را تغییر دهد. این موضوع به مثابه اثر جانبی داروی تازه­ سنتزشده مطرح است. امید است نتایج تحقیق حاضر راهگشای سنتز و طراحی ترکیباتی با عوارض جانبی کمتر در شیمی درمانی باشد.

در این تحقیق تنش خشکی ازطریق پلی­اتیلن گلیکول با غلظت 20 درصد اعمال شد. 48 ساعت پس ­از اعمال تنش و به­منظور ارتقای مقاومت دربرابر تنش، تیمار نمونه­ ها به­ وسیلۀ نیترات­ پتاسیم در سه غلظت 5، 10، 15 میلی­ مولار طی 9 روز انجام گرفت. تغییرات مقدار پرولین، پروتئین کل، رنگیزه­ های فتوسنتزی، بتاکاروتن، آنتوسیانین، مالون­ دی­ آلدهید، فنل، فلاونول، فلاونوئید، قندهای محلول و پتاسیم برگ اندازه­ گیری شد. نتایج نشان داد که گیاه توتون در مواجه با تنش خشکی به­ منظور حفظ فشار اسمزی داخلی، از تجمع اسمولیت ­هایی مانند پرولین، قندهای محلول و پتاسیم کمک می ­گیرد. همچنین تنش خشکی باعث ایجاد تنش اکسایشی در گیاه توتون می­ شود و تولید فرم­های فعال اکسیژن را افزایش می ­دهد. درنتیجه سیستم دفاع آنتی ­اکسیدانی غیرآنزیمی گیاه توتون شامل آنتوسیانین، فلاونوئید، فلاونول و بتاکاروتن برای مقاومت دربرابر خشکی افزایش می ­یابد. نتایج همچنین نشان داد که کاربرد نیترات پتاسیم به ­ویژه غلظت 15 میلی­ مولار به طور محسوسی توانست برخی از پیامدهای مضر تنش، همچون کاهش رنگیزه ­های فتوسنتزی و پروتئین را بهبود ببخشد. همچنین نیترات پتاسیم توانسته سطوح MDA و بتاکاروتن را به سطح معادل آن در گیاهان کنترل برساند. درنتیجه به­ نظر می ­رسد کاربرد پتاسیم می­ تواند در مقاومت گیاه به خشکی مؤثر باشد و در کاهش برخی اثرهای مضر تنش خشکی نقش مهمی را ایفا ­کند.

هدف این تحقیق بررسی چگونگی ایجاد پروتئین ضدیخ (AFP)، تغییرات فعالیت آنزیم­ های سوپراکسید دیسموتاز، آسکوربات پراکسیداز و کاتالاز در تیمارهای دمایی (20، صفر، 2-، 5- و8-) و مقدار پراکسیداسیون لیپیدی در برگ­ های چای شمال ایران است. گیاهچه­ های هشت تا ده­ برگی چای با مقاومت سرمایی متوسط از چند مزرعه چای لاهیجان تهیه شدند و در گلدان­ های حاوی ماسه و پرلیت ضد عفونی و به نسبت 1: 4 کاشته شدند. سپس حدود ده روز در اتاق رشد آزمایشگاه در 20 درجه سانتی­ گراد، رطوبت نسبی 75 درصد و طول روز 16 ساعت با شدت نوری برابر حدود 1600 لوکس نگهداری شدند. از محلول هوگلند، برای آبیاری و تغذیه گیاهچه­ ها و از کود آهن (نیم­گرم در لیتر) به شکل اسپری استفاده شد. تنش سرمایی به ­تدریج و طی برنامه مشخص دماهای صفر، 2- و 5- و 8- درجۀ سانتی­ گراد اعمال شد و گیاهچه­ ها برای مراحل بعدی مهیا شدند. سپس بررسی ایجاد پروتئین ضد­یخ و تعیین فعالیت آنزیم­ های آنتی­ اکسیدان براساس روش­ های مربوط انجام گرفت. نتایج نشان داد که در اثر اعمال دماهای زیر صفر پروتئین ضدیخ با وزن مولکولی حدود 20 کیلو دالتون در برگ­ های چای شمال کشور برای مقابله با استرس ناشی از یخ زدگی تولید شد. هم­چنین با کاهش دما فعالیت آنزیم­های SOD، APX و CAT در برگ چای افزایش یافت. فعالیت SOD تا دمای 8- درجۀ سانتی­ گراد افزایش داشتند درحالی­که فعالیت APX و CAT تا دمای 5- درجه سانتی­ گراد افزایش یافت. ازطرفی، مقدار مالون دی آلدئید MDA، فاکتور نشان­ دهندۀ میزان پراکسیداسیون لیپیدی، افزایشی اندک در اثر کاهش دما نشان داد. براساس نتایج مزبور می­توان جمع­ بندی کرد که برگ­ های همیشه سبز گیاه چای با ایجاد پروتئین ضد­یخ خاص و افزایش فعالیت­های آنتی­ اکسیدانی تنش­ های سرمایی را به­ خوبی تحمل می­کند.

سرطان ریه شایع­ ترین عامل مرگ­ و میر ناشی از سرطان در سطح جهان است و محاسبه شده حدود 1.4 میلیون مرگ در هر سال با این سرطان مرتبط است. سرطان ریه پنجمین سرطان شایع در ایران، با نرخ شیوع 2/9-7/4 در هر 100 هزار نفر است. با وجود شیوع کم، بقا آن نیز محدود است. کشف نشانگرهای بیولوژیکی و کاربرد آنها در رابطه با تشخیص سرطان می­تواند منجر به تشخیص زودهنگام و در نتیجه افزایش میزان بقا بیماران شود. در این مطالعه، امکان استفاده از چندشکلی تک نوکلئوتیدی (single nucleotide polymorphism, SNP) rs11614913 درmiRNA-196a2 به عنوان بیومارکر زیستی در تشخیص زودهنگام سرطان ریه سلول­ های غیرکوچک (non-small cell lung cancer, NSCLC) تحت بررسی قرار گرفت. در این مطالعه 95 فرد مبتلا به NSCLC و 100 فرد سالم (شاهد) در جمعیت جنوب ایران بررسی شدند. پلی­مورفیسم rs11614913  بواسطه تکنیک RFLP- PCR تعیین شد. ابتدا ژنوم با یک جفت پرایمر اختصاصی تکثیر و سپس با آنزیم TaaI هضم شدند. در صورت حضور باز T در جایگاه پلی­مورفیسم، دو باند به اندازه­ های bp187 و bp196 و در حصورت حضور باز C تنها یک باند bp383 مشاهده شد. با بررسی الگوی الکتروفورزی هضم آنزیمی، فراوانی الل C در جایگاه پلی­مورف rs11614913  SNP در ژن miR-196a2 را در گروه بیماران 695/0 و در گروه کنترل برابر با 76/0 برآورد شد. بنابراین فراوانی ژنوتیپی  TC,TT وCC  در گروه بیمار به ترتیب 074/0 ، 463/0 و 463/0 و در گروه کنترل به ترتیب 06/0 ، 36/0 و 58/0 بود. تجزیه و تحلیل آماری وجود تعادل هاردی-واینبرگ را در دو الل این ژن در جمعیت تحت مطالعه تأیید می­نماید (χ2=0.02 و p>0.05). براساس نتایج این مطالعه، ارتباط معنی­داری بین rs11614913  SNP و استعداد ابتلا به NSCLC در کل جمعیت وجود ندارد لکن بررسی جمعیت تحت مطالعه برحسب جنسیت، نشان داد افراد مذکر با ژنوتیپ CC در مقایسه با CT+TT، دارای استعداد بیشتری برای ابتلا به سرطان NSCLC هستند.

از آنجا که اندروژن­ها در رشد فولیکول مو و ترمیم زخم اهمیت دارند، لذا در این تحقیق اثر عصاره بیضه گوسفند بر رشد فولیکول مو و ترمیم زخم پوست موش صحرایی نر  نژاد Wistar  بررسی شد. در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی موش ­ها به 7 گروه شاهد )کنترل منفی)، شاهد آزمایشگاهی )تیمار با سرم فیزیولوژیک)، گروه تجربی1 (تیمار با عصاره بیضه گوسفند100% )، گروه تجربی2  (عصاره 75% )، گروه تجربی3 (عصاره 50%)، شاهد مثبت1 (تیمار با عسل) جهت بررسی روند ترمیم زخم پوست و شاهد مثبت2 (تیمار با ماینوکسیدیل) جهت بررسی ظهور فولیکول مو تقسیم شدند. سپس موش­ ها کشته، از زخم نمونه­ برداری، در فرمالین10% تثبیت و طی مراحل آماده‌سازی در قالب پارافینی قرار داده­ شد. سپس توسط میکروتوم برش‌های سریالی با ضخامت 6 میکرون تهیه شد و رنگ‌آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین انجام گرفت. پارامترهای ضخامت اپیدرم، تعداد فیبروبلاست­ ها، سلول ­های بازال، التهابی، جوانه­ های عروقی و فولیکول مو  بررسی و داده­ های آماری توسط آزمون ANOVA و آزمون توکی در سطح 05/0>p تحلیل شدند. نتایج نشان داد در گروه تجربی 1 و 2، تشکیل مجدد اپی­تلیوم، رگ ‌زایی، تعداد سلول­های بازال، فیبروبلاست­ها و  فولیکول­ها افزایش معنی‌دار نسبت به گروه شاهد نشان داد (05/0> p). نتایج این پژوهش بیان­گر آن است که عصاره بیضه گوسفند باعث بهبود و تسریع در روند ترمیم زخم پوستی و رشد فولیکول مو در موش صحرایی می­شود و می­تواند به عنوان منبع غنی از اندروژن ها و فاکتورهای رشد کاندید مناسب در مطالعات ترمیمی بالینی پیشنهاد شود.

در این بررسی روابط شجره­ شناسی ماهی قزل­آلای خال قرمز Salmo trutta L.1758 در رودخانه جاجرود حوضه دریاچه نمک با استفاده از توالی کامل ناحیه D-Loop ژنوم میتوکندریایی 5 قطعه ماهی در مقایسه با دیگر جمعیت­ های این گونه در ایران بررسی شد. نتایج به دست آمده نشان داد که جمعیت ماهی قزل­آلای خال­قرمز رودخانه جاجرود نیز مثل دیگر جمعیت­ه ای ایرانی این ماهی متعلق به گروه شجره شناسی دانوب است. هاپلوتایپ مشاهده شده در جمعیت رودخانه جاجرود مشابه هاپلوتایپ گزارش شده در جمعیت رودخانه کرج است. با توجه به نتایج به دست آمده ماهی قزل­آلای خال­قرمز حوضه نمک به جمعیت­های حوضه خزر نسبت داده شد و نسبت آن با گونه Salmo macrostigma مورد تأیید قرار نگرفت. با توجه به مشاهده نشدن هاپلوتایپ جمعیت­ های کرج و جاجرود در حوضه خزر و روابط آن با دیگر هاپلوتایپ­ های ایرانی و دانوبی شاید بتوان این هاپلوتایپ را از هاپلوتایپ های قدیمی دانست که ممکن است در حوضه خزر هم وجود داشته باشند. با توجه به بحث­های موجود در رابطه با زیست شناسی، ویژگی­ های جغرافیایی و همچنین با توجه به نوع هاپلوتایپ ماهی قزل­آلای خال ­قرمز حوضه نمک می­توان عنوان نمود که این جمعیت­ ها احتمالاً بومی حوضه نمک بوده و توسط انسان به حوضه یادشده معرفی نشده­ اند.

امروزه نانوذرات فلزی دارای کاربرد وسیعی در صنایع مختلف هستند. در بین نانوذرات مورد استفاده، دی اکسیدتیتانیوم با توجه به استفاده وسیع آن، نگرانی هایی را از نظر اکوتوکسیکولوژی و اکوفیزیولوژی بعد از ورود به منابع آبی ایجاد کرده است. در این آزمایش تأثیر استفاده از مخمر غنی شده با نانوذرات دی اکسیدتیتانیوم بر رشد، زنده­مانی، فعالیت آنزیم­های گوارشی و متابولیسم چربی در دو گونه آرتمیا ارومیانا و آرتمیا فرانسیسکانا بررسی شد. نتایج نشان داد که استفاده از مخمر غنی­ شده با این نانوذره تأثیر معنی دار بر رشد دو گونه آرتمیا ندارد ولی به طور معناداری میزان زنده مانی آرتمیا فرانسیسکانا را افزایش می­دهد و تأثیر معنی دار بر زنده­ مانی آرتمیا ارومیانا ندارد. فعالیت آنزیم های گوارشی تحت تأثیر نانوذرات دی اکسیدتیتانیوم قرار گرفت و نتایج نشان داد که استفاده از این نانوذره، فعالیت آنزیم­های گوارشی را در آرتمیا ارومیانا به طور معناداری کاهش می دهد و بر عکس افزایش فعالیت آنزیم های گوارشی در آرتمیا فرانسیسکانا مشاهده شد. میزان درصد چربی بدن تحت تأثیر مخمر غنی­ شده با دی اکسیدتیتانیوم در آرتمیا ارومیانا کاهش یافت ولی اختلاف معنی­ دار در آرتمیا فرانسیسکانا مشاهده نشد. نتایج این آزمایش نشان داد که استفاده از نانوذرات دی­اکسیدتیتانیوم می­تواند علاوه بر بحث سمیت در اکوسیستم­ های آبی، از نظر اکوفیزیولوژی نیز برای جانداران آبزی مهم باشد.

کارنوزیک­ اسید و روزماریک­ اسید جزء خانواده پلی­ فنول­ ها هستند که در گیاه روزماری یافت می­ شوند و دارای رفتارهای بیولوژیکی ویژه­ ای چون خاصیت ضدسرطانی، ضدویروسی و آنتی ­اکسیدانتی هستند. این مطالعه به بررسی مقایسه­ ای اثرات این دو ترکیب با تکیه بر متابولیسم سرآمید بر سلول­ های رده Hep- G2 پرداخته است. در این مطالعه تجربی سلول­ های Hep –G2 در محیط DMEM حاوی سرم جنین گاو و آنتی­بیوتیک کشت شدند. سپس سلول­ ها با رقت دوگانه از دو ماده کاررنوزیک­ اسید و رزماریک ­اسید از غلظت 0 تا 70 میکرومولار  به مدت 24 ساعت کشت داده شدند و زیست ­(viability) سلول­ ها به روش MTT تعیین شد. جهت سنجش فعالیت آنزیم کاسپاز 3 از دستگاه اسپکترفتومتر استفاده شد. برای  اندازه ­گیری سطح سرآمید، آنزیم اسیدسرآمیداز نوترکیب و ماده نفتالین 2و3 دی آلدئید که خاصیت فلورسانسی دارد و به اسفنگوزین حاصل از اسید سرآمیداز متصل می­گردد؛ به عصاره سلولی اضافه شد و درنهایت  به روش HPLC  تعیین مقدار شد. در این مطالعه همچنین فعالیت آنزیم­ های اسفنگومیلیناز، اسید سرآمیداز و گلوکوزیل سرآمید سنتاز سنجش شد. کارنوزیک­اسید سبب افزایش حیات سلولی در سلول­ های Hep -G2 به گونه وابسته به دوز با کاهش سطح سرآمید و کاهش فعالیت آنزیم­ های  کاسپاز 3، اسفنگومیلیناز، گلوکوزیل سرآمید سنتاز و افزایش فعالیت آنزیم اسیدسرآمیداز  شد. روزماریک­اسید از غلظت 50 میکرو مولار به بعد سبب کاهش بقاء سلولی با افزایش در سطح سرآمید و افزایش فعالیت آنزیم اسفنگومیلیناز و کاهش فعالیت آنزیم ­های  اسیدسرآمید از و گلو کوزیل سرآمید سنتاز شد. همچنین این ماده از غلظت 40 میکرومولار به بعد سبب افزایش فعالیت آنزیم کاسپاز 3 شده است. هرچند در اغلب موارد پلی فنول­ ها باعث القاء آپوپتوز و کاهش درصد بقاء سلولی شده ­اند اما در بعضی مواقع اثر معکوس داشته و سبب رشد سلولی شده­ اند.

به منظور مطالعه اثرات برهم­ کنش شوری و اسیدآسکوربیک بر مقدار رنگیزه ­های فتوسنتزی، قند محلول، پرولین و پروتئین گیاه مرزه­ خوزستانی (Satureja khuzestanica)، آزمایشی به­ صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار سطح شوری با غلظت­ های صفر، 40، 80 و 120 گرم در 100 کیلوگرم خاک NaCl و دو سطح اسیدآسکوربیک با غلظت ­های صفر (شاهد) و 2 میلی­ مولار، با 6 تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که مقدار رنگیزه­ های فتوسنتزی با افزایش شوری از صفر به 40 گرم در 100 کیلوگرم خاک در تیمارهای فاقد اسید­آسکوربیک، کاهش و سپس در غلظت 80 گرم در 100 کیلوگرم خاک افزایش و در غلظت 120 گرم در 100 کیلوگرم خاک مجدداً کاهش یافت، اما میزان قند محلول، پرولین و پروتئین با افزایش شوری از صفر به 40 گرم در 100 کیلوگرم خاک افزایش و سپس در غلظت 80 گرم در 100 کیلوگرم خاک کاهش و در غلظت 120 گرم در 100 کیلوگرم خاک مجدداً افزایش یافت. در حالی­که در تیمارهای دارای اسیدآسکوربیک، میزان رنگیزه­ های فتوسنتزی با افزایش شوری ازصفر به 40 گرم در 100 کیلوگرم خاک افزایش و سپس در غلظت 80 گرم در 100 کیلوگرم خاک کاهش و در غلظت 120 گرم در 100 کیلوگرم خاک افزایش یافت و میزان قند محلول، پرولین و پروتئین، با افزایش شوری از صفر به 40 گرم در 100 کیلوگرم خاک کاهش و سپس در غلظت 80 گرم در 100 کیلوگرم خاک، افزایش و در غلظت 120 گرم در 100 کیلوگرم خاک کاهش یافت.

از آنجایی که سیستم رده ­­بندی APG که مبتنی بر مطالعات جامع تبارشناختی است با اقبال خوبی مواجه شده­ است، تطبیق رده­ بندی تیره ­ها و سرده ­های فلور ایران با این سیستم ضروری به نظر می­ رسد. تغییرات متعددی در محدودۀ تیره ­ها و راسته­ ها در این سیستم در مقایسه با سایر سیستم­ ها ایجاد شده­ است ولی در اینجا تلاش شده ­است تا منحصراً بر تغییراتی تاکید ­شود که در مورد گیاهان موجود در فلور ایران است به خصوص در مقایسه با مجموعۀ فلورا ایرانیکا و مجموعۀ فلور ایران. در این مقاله در مجموع 132 تیره برای ایران ذکرشده­ است که 22 تیره در مجموعۀ فلورا ایرانیکا دیده ­نمی­ شود. 21 تیره نیز از تیره ­های ذکرشده در فلورا ایرانیکا برای ایران بر اساس رده ­بندی APG IV در تیره های دیگر ادغام شده­ اند. براین ­اساس فلور نهان­دانگان ایران دارای حدود 8012 گونه از حدود 1234 سرده (جنس) است که در 132 تیره (خانواده) از 39 راسته جای می­ گیرند. با احتساب بازدانگان (17 گونه)، سرخس­ ها (60 گونه) و خزه ­ها (534 گونه) تعداد گونه­ های گیاهی ایران به حدود 8628 گونه می ­رسد. تیره­ های بزرگ ایران از نظر تعداد گونه به ترتیب تیرۀ باقلائیان (1401 گونه) و تیرۀ کاسنیان (1234 گونه) و از نظر تعداد سرده تیرۀ کاسنیان، تیرۀ گندمیان، تیرۀ کرفسیان و تیرۀ باقلائیان هستند. از نظر تعداد تیره، بزرگ ­ترین راستۀ ایران راستۀ میخک­ سانان است. بزرگ ­ترین سرده­ های ایران نیز سردۀ گون (Astragalus) با حدود 830 گونه و هزارخار (Cousinia) با حدود 280 گونه است. در دو نسخه اخیر APG ترتیب خطی از تیره ­ها نیز برای استفاده مسئولین هرباریوم­ ها ارائه شده ­است.

سرده سنجد (تیره سنجدیان) در ایران با یک یا دو گونه به نام های E. angustifolia و E. orientalis معرفی شده است. گونه های سنجد در ایران در سطح وسیعی کاشته شده و در عین حال رویشگاه های طبیعی محدودی نیز از آن دیده میشود. شکل برگ و میوه گوناگونی بسیار زیادی را نشان میدهد. شکل و طعم میوه تنوع زیادی دارد و مبین این موضوع است که پایه های مناسب در طول زمان دستخوش انتخاب قرار گرفته اند. در حال حاضر چندین رقم مشخص از این گونه در ایران انتشار دارد. گونه ها و ارقام آنها بر اساس نمونه های هرباریومی و مطالعات صحرائی مورد بررسی قرار گرفتند و در نهایت یک گونه برای ایران تشخیص داده میشود. از این گونه شش رقم به نام های شکری، عنابی، خرمائی، چوروک، کالهی و شورهای تشخیص داده شد که بر اساس مفاد کتاب" اصول نامگذاری گیاهان کاشته شده" معرفی میگردند.

روابط فیلوژنتیکی بین زیرگونه های Eumeces schneiderii princeps و Eumeces schneiderii pavimentatus با استفاده از 143 جفت باز از توالی ژن 16S میتوکندریایی مورد بررسی قرار گرفت. آنالیزها با استفاده از رویکرد حداکثر احتمال (ML) به کمک نرم افزار RAxML بر روی 12 نمونه جمع آوری شده از حدود 24 منطقه مجزا صورت گرفت. نتایج مطالعات مولکولی ما چهار کالد کامال مجزا و به خوبی حمایت شده ای از لحاظ موقعیت فیلوژنتیکی، تفاوت ژنتیکی و ویژگی های مشخص در مورفولوژی و ویژگی  های زیستگاهی آنها تشخیص داد. این کالدها شامل گروه هایی از

Scincus (3)  Eurylepis (2)  Eumeces schneiderii princeps+Eumeces schneideri pavimentatus (1) و Scincopus (4)

هستند. همچنین، رابطه فیلوژنتیکی تاکسون ناشناخته Eumeces sp. با کالد Scincus بطور کامل مشخص و آشکار نیست. آنالیزهای فیلوژنتیکی صورت گرفته جنس Eurylepis را در کنار کالدهای حاوی جنس Eumeces قرار نداد. به عالوه، نتایج این آنالیزهای فیلوژنتیکی یک وضعیت مونوفایلتیک را برای گونه Eumeces schneiderii نشان داد.

در این مقاله Silene ghahremaninejadii از تیره میخکیان (Caryophyllaceae) به عنوان یک گونه جدید، بر اساس تفاوتهای چشمگیر در صفات رویشی و زایشی خود با نزدیکترین گونه های موجود، یعنی S. marschallii و S. ruprechtii شرح داده شده است. گونه جدید دارای قاعده فشرده، برگ ها و دمگل بدون کرک، کاسه استوانه ای فاقد کرک در سطح داخلی، گلبرگ شکافته به صورت عمیق و فاقد فلس های تاجی و میله پرچم بدون کرک است. در این مقاله همچنین فرضیهای در مورد روند گونهزایی آن پیشنهاد شده است.

سرده شنبلیله یکی از سرده های مهم تیره حبوبات است که بسیاری از گونه های آن ارزش تغذیه ای و دارویی دارند. در این پژوهش ویژگی های ریخت شناسی سه گونه از سرده شنبلیله (T. disperma)، T. subenervis و (T. aphanoneura) مورد بررسی قرار گرفت. روغن های ضروری حاصل از بخش-های هوایی دو گونه T. aphanoneura و T. subenervis با استفاده از GC و GC/MS مورد بررسی قرار گرفت و با گونه T. disperma مقایسه شد. اسپاتولنول (%31/3) فراوانترین جزء موجود در روغن ضروری گونه T. subenervis بود. همچنین روغن این گونه دارای مقدار اندکی از ژرماکرن (%0) D بود. روغن گونه T. aphanoneura نیز غنی از اسپاتولنول (%36/1) بود. چهار ترکیب دیگر نیز کمتر از %3 روغن این گونه را به خود اختصاص دادند، لیکن -n اوکتیل استات کمترین مقدار را نشان داد. بر طبق نتایج این تحقیق، دادههای مورفولوژیکی و فیتوشیمیایی بهتر از دادههای گرده، روابط گونههای مورد مطالعه را روشن میکند.

نمونه هایی قابل توجه از مناطق جنگلی کجور، بین لشکناره و گندیس کالی استان مازندران جمع آوری گردید که شباهتهای زیادی با گونه A. szowitsianum دارد، با این تفاوت که میوه آنها فاقد کرک است. مطالعات بیشتر نشان داد که این نمونهها گونهای جدید است، که A. mazandaranicum نامیده میشود. این گونه جدید از مناطق همپوشانی بین دو ناحیه اروپا-سیبری و ایرانی-تورانی جمع آوری شده است. جمعیتهای دیگری نیز از این گونه با زیستگاه مشابه یافت گردید. در ا

Tripleurospermum transcaucasicum (Manden.) Pobed.  (تیره کاسنیان و طایفه Anthemideae) به عنوان گزارش جدیدی از استان آذربایجان شرقی در شمال غربی ایران گزارش می­گردد. از نظر ریخت شناسی مشابه گونه­های T. caucasicum (Willd.) Hayek و T. monticolum (Boiss. & A.Huet) Bornm است. ویژگی­های متمابز کننده و تشریحی گونه گزارش شده با گونه­های نزدیکش مقایسه شده است.  پراکنش جغرافیایی گونه ی مذکور و گونه­های نزدیک در ایران ارائه شده است.

زنده زایی فرایند پیشرفته­ای است که در برخی ماهیان استخوانی دیده می­شود. تخمک ماهیان با پوشش های متفاوتی حفاظت می­شود که اولین آنها پس از غشاء تخمک (اولما) زونا ردیاتا (ZR)  با ساختاری فاقد سلول است. زونا ردیاتا تنوع زیادی در ضخامت، ساختار و احتمالا عملکرد در تخمک ماهیان متفاوت و همچنین مراحل مختلف رشد تخمک­ها دارد. در تحقیق حاضر ریز ساختار زونا ردیاتا در اطراف تخمک ماهی گوپی (Poecilia reticulata)  توسط میکروسکوپ­های نوری و الکترونی روبشی در مراحل مختلف رشد مطالعه شده است. زونا ردیاتا در مراحل 1 و 2 رشد تخمک دیده نشد. در مرحله 3 زونا ردیاتا بصورت نواری نازک بدور تخمک یافته شد. ضخامت و پیچیدگی ساختاری در زونا ردیاتا تخمک مرحله 4  پیشرفت کرده ولی در مرحله 5 واجد ظاهری متفاوت و کاستی در ضخامت شد. مشخصه­های سطح خارجی، ویژگی های منافذ و عملکرد احتمالی زونا ردیاتا در طول نمو تخمک بررسی شد.

دو گونه خزۀ جدید به نام‌های Grimmia dissimulata و Schistidium pruinosum متعلق به تیرۀ Grimmiaceae برای فلور خزه‌ای ایران از استان خراسان رضوی گزارش می‌شوند. براساس تحقیقات انجام شده، تا کنون 16 گونه گریمیا و 13 گونه شیستیدیوم از ایران گزارش شده است. در این تحقیق، صفات کلیدی، پراکنش جغرافیایی و همچنین شکل‌های هر دو گونه آورده شده است.